خاونکار (جشن)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

خاونکار، خاوندکار یا خاوندگار، جشن مرنو، جشن پادشاهی یا عید یاران، (به کُردی: عه‌ید یاران یا جه‌شن خاوه‌نکار) به مهم‌ترین عید مذهبی پیروان دین یاری گفته می‌شود. خاونکار هر ساله بر اساس گاه‌شماری کردی گرمسیری سلطانی در آغاز زمستان کُردی برابر آبان ماه خورشیدی بر پا می‌شود. این عید جشنی سه روزه است که مردم یارسان در طول این سه روز خروس و انار نذر میکنند و نان‌هایی که به (کُردی: گِرده و کولیره) نام دارد بین همدیگر پخش میکنند و این سنت دیرینه را به جا می‌آورند.

مناسبت[ویرایش]

بر اساس سرانجام کتاب مقدس یارسان، سلطان سهاک از دست برادران و خانواده خود گریخته و در غاری بنام نوه پناه می‌گیرد. در کُردی(لکی) و (هورامی)به غار " مر " گفته می‌شود. پس از سه روز گرسنگی سلطان سهاک و یارانش از غار خارج شده و رزبار مادر سلطان با گوشت خروس و برنج از آن‌ها پذیرایی می‌کند. در آن روز جشنی با قربانی کردن یک خروس و سه کیلو برنج و خواندن دعا توسط سید انجام می‌شود. گرفتن روزه در آن سه روز هر ساله برای پیروان دین یاری ضروری بوده و روز بعد (بعد از سه روز روزه) جشنی به نام خاونکار برگزار می‌شود و مردم در جمخانه‌ها یا اماکن مقدس جمع می‌شوند.[۱] و به این ترتیب به یکی از اعیاد مردم یارسان تبدیل می‌شود.[۲]

تاریخ مناسبت[ویرایش]

سال 1402[ویرایش]

تاریخ خاونکار 1402 به شرح زیر است : جمعه 5 آبان شب نیت خاونکار

شنبه 6 آبان شب اول

یک شنبه 7 آبان شب دوم

دو شنبه 8 آبان شب سوم و عیدخاونکار

منابع[ویرایش]

  1. «روستای زرده|zardeh - عید و مراسم خاونکار یارسانیان». banzardeh.ir. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۰۹-۰۷.
  2. «جشن خاونکار و آشنایی بیشتر با آیین یارسان». بالاترین. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۰۹-۰۷.