حوضه آبریز فلات مرکزی

حوضه آبریز فلات مرکزی یکی از حوضه‌های بستهٔ ایران است که در تقسیم‌بندی حوضه‌های آبریز ایران، حوضهٔ اصلی به شمار می‌رود. مساحت این حوضه، ۸۲۴٬۳۵۶ کیلومتر مربع است^[۱] و بیش از نیمی از مساحت ایران در این حوضه قرار دارد. حوضه آبریز فلات مرکزی، به ۹ زیرحوضه تقسیم شده‌است و بلندترین رود آن، زاینده‌رود است.

زیرحوضه‌ها

برپایهٔ دستور العمل تقسیم‌بندی حوضه‌های ایران، حوضهٔ آبریز فلات مرکزی به زیرحوضه‌های زیر تقسیم می‌شود:^[۲]

کد	نام زیرحوضه	مساحت کیلومتر مربع	تعداد زیرحوضه‌ها	منبع فهرست
۴۱	دریاچهٔ نمک	۹۲٬۵۶۳	۷	^[۳]
۴۲	گاوخونی	۴۱٬۵۵۰	۴	^[۴]
۴۳	طشک، بختگان و مهارلو	۳۱٬۴۹۲	۲	^[۵]
۴۴	کویر ابرقو و سیرجان	۵۷٬۱۹۶	۴	^[۶]
۴۵	هامون جازموریان	۶۹٬۳۹۰	۵	^[۷]
۴۶	کویر لوت	۲۰۶٬۲۲۲	۹	^[۸]
۴۷	کویر مرکزی	۲۲۶٬۵۲۳	۷	^[۹]
۴۸	سیاه‌کوه، ریگ زرین و دق سرخ	۴۸٬۹۱۲	۳	^[۱۰]
۴۹	درانجیر و ساغند	۵۰٬۵۰۸	۲	^[۱۱]

پانویس

↑ دفتر استانداردها و معیارهای فنی، دستورالعمل تقسیم‌بندی، ۴.
↑ دفتر استانداردها و معیارهای فنی، دستورالعمل تقسیم‌بندی، ۶.
↑ دفتر استانداردها و معیارهای فنی، دستورالعمل تقسیم‌بندی، ۱۰۴–۱۰۷.
↑ دفتر استانداردها و معیارهای فنی، دستورالعمل تقسیم‌بندی، ۱۱۲–۱۱۳.
↑ دفتر استانداردها و معیارهای فنی، دستورالعمل تقسیم‌بندی، ۱۱۶–۱۱۸.
↑ دفتر استانداردها و معیارهای فنی، دستورالعمل تقسیم‌بندی، ۱۲۲–۱۲۳.
↑ دفتر استانداردها و معیارهای فنی، دستورالعمل تقسیم‌بندی، ۱۲۶–۱۲۷.
↑ دفتر استانداردها و معیارهای فنی، دستورالعمل تقسیم‌بندی، ۱۳۰–۱۳۳.
↑ دفتر استانداردها و معیارهای فنی، دستورالعمل تقسیم‌بندی، ۱۳۹–۱۴۵.
↑ دفتر استانداردها و معیارهای فنی، دستورالعمل تقسیم‌بندی، ۱۵۳.
↑ دفتر استانداردها و معیارهای فنی، دستورالعمل تقسیم‌بندی، ۱۵۵–۱۵۶.

منابع

دفتر استانداردها و معیارهای فنی (دی ۱۳۸۳). دستور العمل و ضوابط تقسیم بندی و کدگذاری حوضه های آبریز و محدوده های مطالعاتی در سطح کشور. شرکت مدیریت منابع ایران. دریافت‌شده در ۱۰ مرداد ۱۳۹۶.

[1] دفتر استانداردها و معیارهای فنی، دستورالعمل تقسیم‌بندی، ۴.

[2] دفتر استانداردها و معیارهای فنی، دستورالعمل تقسیم‌بندی، ۶.

[3] دفتر استانداردها و معیارهای فنی، دستورالعمل تقسیم‌بندی، ۱۰۴–۱۰۷.

[4] دفتر استانداردها و معیارهای فنی، دستورالعمل تقسیم‌بندی، ۱۱۲–۱۱۳.

[5] دفتر استانداردها و معیارهای فنی، دستورالعمل تقسیم‌بندی، ۱۱۶–۱۱۸.

[6] دفتر استانداردها و معیارهای فنی، دستورالعمل تقسیم‌بندی، ۱۲۲–۱۲۳.

[7] دفتر استانداردها و معیارهای فنی، دستورالعمل تقسیم‌بندی، ۱۲۶–۱۲۷.

[8] دفتر استانداردها و معیارهای فنی، دستورالعمل تقسیم‌بندی، ۱۳۰–۱۳۳.

[9] دفتر استانداردها و معیارهای فنی، دستورالعمل تقسیم‌بندی، ۱۳۹–۱۴۵.

[10] دفتر استانداردها و معیارهای فنی، دستورالعمل تقسیم‌بندی، ۱۵۳.

[11] دفتر استانداردها و معیارهای فنی، دستورالعمل تقسیم‌بندی، ۱۵۵–۱۵۶.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

ن ب و حوضه‌های آبریز ایران
دریای مازندران	ارس تالش–مرداب سفیدرود بزرگ لاهیجان–نور هراز–نکا قره‌سو–گرگان اترک
خلیج فارس و دریای عمان	مرزی غرب کرخه بزرگ کارون بزرگ جراحی–زهره حله و شرق و غرب مند و کفه‌ها کل–مهران–جزایر بندرعباس–سدیج رابچ–باهوکلات
دریاچهٔ ارومیه	دریاچهٔ ارومیه
فلات مرکزی	دریاچهٔ نمک گاوخونی مهارلو–بختگان ابرقو–سیرجان هامون جازموریان کویر لوت کویر مرکزی سیاه‌کوه–دق سرخ درانجیر–ساغند
مرزی شرق	پترگان–خواف هامون هیرمند هامون ماشکل
قره‌قوم	قره‌قوم