پرش به محتوا

جایزه بهترین کارگردان جشنواره کن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

جایزه بهترین کارگردان (به فرانسوی: Prix de la mise en scène) جایزه‌ایست که به صورت سالانه در جشنواره کن اهدا می‌شود. از بین فیلم‌هایی که در بخش انتخابیه رسمی به نمایش درمی‌آیند، این جایزه به کارگردان فیلمی می‌رسد که بهترین دستاوردها را در زمینهٔ کارگردانی داشته باشد (یعنی از بین فیلم‌هایی که در بخش اصلی برای بدست آوردن جایزه نخل طلا رقابت می‌کنند). این جایزه که توسط هیئت منصفه جشنواره اهدا می‌شود، اولین بار در سال ۱۹۴۶ به رنه کلمان رسید.

این جایزه ۱۲ بار در سال‌های ۱۹۴۷، ۱۹۵۳–۵۴، ۱۹۶۰، ۱۹۶۲–۶۴، ۱۹۷۱، ۱۹۷۳–۷۴، ۱۹۷۷، ۱۹۸۰ اهدا نشد. به علاوه، کل جشنواره هم در طی سال‌های ۱۹۴۸–۱۹۵۰ برگزار نشد و در سال ۱۹۶۸ هم چون جشنواره به خاطر اتفاقات ماه مه ناتمام ماند، هیچ جایزه‌ای اهدا نشد. همچنین شش بار طی سال‌های ۱۹۵۵، ۱۹۶۹، ۱۹۷۵، ۱۹۸۳، ۲۰۰۱، و ۲۰۰۲ رأی‌های هیئت منصفه برای چند فیلم برابر بودند و جایزه همزمان به چند فیلم اهدا شد. برندهٔ این جایزه، به ندرت جایزه نخل طلا که جایزه اصلی جشنواره است را هم می‌برد. این اتفاق در طول تاریخ چند دهه‌ای این جشنواره فقط دو بار افتاد. یکی در سال ۱۹۹۱ که برادران کوئن برای فیلم بارتون فینک هم دو جایزه را بردند، و یکی هم در سال ۲۰۰۳ که گاس ون سنت برای فیلم فیل هر دو جایزه بهترین کارگردان و نخل طلا را برد.

فهرست برندگان

[ویرایش]
سال کارگردان فیلم عنوان اصلی کشور
دههٔ ۱۹۴۰
۱۹۴۶ رنه کلمان The Battle of the Rails La Bataille du rail فرانسه
۱۹۴۷ بدون جایزه
۱۹۴۹ رنه کلمان دیوارهای مالاپاگا Au-delà des grilles فرانسه
دههٔ ۱۹۵۰
۱۹۵۱ لوئیس بونوئل فراموش‌شدگان Los Olvidados مکزیک
۱۹۵۲ کریستین-ژاک Fanfan la Tulipe فرانسه
۱۹۵۳ بدون جایزه
۱۹۵۴ بدون جایزه
۱۹۵۵ ژول داسن ریفیفی Du rififi chez les hommes ایالات متحدهٔ آمریکا
سرگئی واسیلیف Heroes of Shipka Герои Шипки (Geroi Shipki) شوروی
۱۹۵۶ سرگی یوتکویچ اتلو Отелло شوروی
۱۹۵۷ روبر برسون محکوم‌به‌مرگی گریخته‌است Un condamné à mort s'est échappé ou Le vent souffle où il veut فرانسه
۱۹۵۸ اینگمار برگمان آستانه زندگی Nära livet سوئد
۱۹۵۹ فرانسوا تروفو چهارصد ضربه Les Quatre Cents Coups فرانسه
دههٔ ۱۹۶۰
۱۹۶۰ بدون جایزه
۱۹۶۱ یولیا سولنتسه وا The Story of the Flaming Years Повесть пламенных лет (Povest plamennykh let) شوروی
۱۹۶۲ بدون جایزه
۱۹۶۳ بدون جایزه
۱۹۶۴ بدون جایزه
۱۹۶۵ لیویو سیولی Forest of the Hanged Pădurea spânzuraților رومانی
۱۹۶۶ سرگی یوتکویچ Lenin in Poland Ленин в Польше (Lenin v Polshe) شوروی
۱۹۶۷ فرنس کوشا Ten Thousand Days Tízezer nap مجارستان
۱۹۶۸ جشنواره متوقف شد و هیچ جایزه‌ای اهدا نشد
۱۹۶۹ گلوبر روشا Antonio das Mortes O Dragão da Maldade contra o Santo Guerreiro برزیل
وویکش یاسنی All My Compatriots Všichni dobří rodáci چکسلواکی
دههٔ ۱۹۷۰
۱۹۷۰ جان بورمن Leo the Last بریتانیا
۱۹۷۱ بدون جایزه
۱۹۷۲ میکلوش یانچو سرود سرخ Még kér a nép مجارستان
۱۹۷۳ بدون جایزه
۱۹۷۴ بدون جایزه
۱۹۷۵ میشل بورو Orderers Les Ordres کانادا
کوستا گاوراس بخش ویژه Section spéciale یونان
۱۹۷۶ اتوره اسکولا زشت، کثیف و بد Brutti, sporchi e cattivi ایتالیا
۱۹۷۷ بدون جایزه
۱۹۷۸ ناگیسا اوشیما امپراتوری هوس 愛の亡霊 (Ai no Bōrei) ژاپن
۱۹۷۹ ترنس مالیک روزهای بهشت Days of Heaven ایالات متحدهٔ آمریکا
دههٔ ۱۹۸۰
۱۹۸۰ بدون جایزه
۱۹۸۱ بدون جایزه
۱۹۸۲ ورنر هرتسوک فیتزکارالدو Fitzcarraldo آلمان غربی
۱۹۸۳ روبر برسون پول L'Argent فرانسه
آندری تارکوفسکی نوستالژی Nostalghia شوروی
۱۹۸۴ برتران تاورنیه A Sunday in the Country Un dimanche à la campagne فرانسه
۱۹۸۵ آندره تشینه قرار ملاقات Rendez-vous فرانسه
۱۹۸۶ مارتین اسکورسیزی پس از ساعات اداری After Hours ایالات متحدهٔ آمریکا
۱۹۸۷ ویم وندرس زیر آسمان برلین Der Himmel über Berlin آلمان غربی
۱۹۸۸ فرناندو سولاناس جنوب Sur آرژانتین
۱۹۸۹ امیر کوستوریتسا دوران کولی‌ها Дом за вешање (Dom za vešanje) یوگسلاوی
دههٔ ۱۹۹۰
۱۹۹۰ پاول لونگین Taxi Blues Такси-блюз (Taksi-Blyuz) شوروی
۱۹۹۱ جوئل کوئن بارتون فینک Barton Fink ایالات متحدهٔ آمریکا
۱۹۹۲ رابرت آلتمن بازیگر The Player ایالات متحدهٔ آمریکا
۱۹۹۳ مایک لی برهنه Naked بریتانیا
۱۹۹۴ نانی مورتی خاطرات عزیز Caro diario ایتالیا
۱۹۹۵ متیو کاسوویتس نفرت La Haine فرانسه
۱۹۹۶ جوئل کوئن فارگو Fargo ایالات متحدهٔ آمریکا
۱۹۹۷ وونگ کار وای شاد در کنار هم 春光乍洩 هنگ کنگ
۱۹۹۸ جان بورمن ارتشبد The General بریتانیا
۱۹۹۹ پدرو آلمودوار همه‌چیز درباره مادرم Todo sobre mi madre اسپانیا
دههٔ ۲۰۰۰
۲۰۰۰ ادوارد یانگ یی یی Yi Yi تایوان
۲۰۰۱ جوئل کوئن مردی که آنجا نبود The Man Who Wasn't There ایالات متحدهٔ آمریکا
دیوید لینچ جاده مالهالند Mulholland Drive ایالات متحدهٔ آمریکا
۲۰۰۲ ایم کوان-تا Painted Fire Chi-hwa-seon کره جنوبی
پل توماس اندرسن عشق پریشان (فیلم) ایالات متحدهٔ آمریکا
۲۰۰۳ گاس ون سنت فیل Elephant ایالات متحدهٔ آمریکا
۲۰۰۴ تونی گاتلیف تبعید Exiles فرانسه
۲۰۰۵ میشائل هانکه پنهان Caché اتریش
۲۰۰۶ الخاندرو گونسالس اینیاریتو بابل Babel مکزیک
۲۰۰۷ جولیان اشنابل لباس غواصی و پروانه Le Scaphandre et le Papillon ایالات متحدهٔ آمریکا
۲۰۰۸ نوری بیلگه جیلان سه میمون Üç Maymun ترکیه
۲۰۰۹ بریانته مندوزا Butchered Kinatay فیلیپین
دههٔ ۲۰۱۰
۲۰۱۰ متیو آمالریک On Tour Tournée فرانسه
۲۰۱۱ نیکلاس ویندینگ رفن رانندگی Drive دانمارک
۲۰۱۲ کارلوس ریگاداس پس از ظلمت، نور Post Tenebras Lux مکزیک
۲۰۱۳ آمات اسکالانته هلی Heli مکزیک
۲۰۱۴ بنت میلر فاکس‌کچر Foxcatcher ایالات متحدهٔ آمریکا
۲۰۱۵ هو شیائو-شین آدم‌کش 刺客聶隱娘 (Cìkè Niè Yǐnniáng) تایوان
۲۰۱۶ کریستین مونجیو فارغ‌التحصیلی Bacalaureat رومانی
اولیویه آسایاس مأمور خرید شخصی Personal Shopper فرانسه
۲۰۱۷ سوفیا کوپولا فریب‌خورده The Beguiled ایالات متحدهٔ آمریکا
۲۰۱۸ پاوو پاولیکوفسکی جنگ سرد Zimna wojna لهستان
۲۰۱۹ برادران داردن احمد جوان Le Jeune Ahmed بلژیک

کارگردانانی که چند بار این جایزه را برنده شدند

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «(Best Director Award (Cannes Film Festival». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۹ فوریه ۲۰۱۹.

پیوند به بیرون

[ویرایش]