بیج-بیج

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بیج-بیج یک خورش شمالی است که از گوشت چرخ کردهٔ سرخ شده همراه با سیب زمینی سرخ شده با برنج یا نان صرف می‌شود. (مانند مایه ماکارونی با سیب زمینی سرخ شده با چلو سفید) در گیلان نام آن واویشکا و در مازندران بیج بیج و در مشهد شش انداز است. در برخی از مناطق مازندران به بیج-بیج تخم مرغ هم اضافه می‌شود. [۱]