انگور رومیزی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
انگور پایون پیش از برداشت.

اصطلاح انگور رومیزی (به انگلیسی: Table grapes) به انگورهایی گفته می‌شود که برای مصرف تازه کشت می‌شوند. در مقابل انگورهای غیررومیزی انگورهایی هستند برای تولید نوشیدنی و آب‌میوه یا خشک کردن (مانند کشمش) مورد استفاده قرار می‌گیرند. انگورهای رومیزی می‌توانند به صورت دانه‌دار یا بی‌دانه باشند و از نظر رنگ، اندازه، شیرینی و سازگاری با شرایط رشد محلی بسیار گسترده‌اند.[۱]

نوع محبوب انگور رومیزیِ تجاری، تامپستون بدون دانه و فِلِیم بدون دانه هستند. کاشت این نوع انگور در بین تولیدکنندگان به دلیل عملکرد بالا و مقاومت نسبی در برابر آسیب بسیار متداول است.[۲]

بازار[ویرایش]

شیلی، پرو، ایالات متحده، چین، ترکیه، اسپانیا، آفریقای جنوبی و استرالیا همگی تولیدکنندگان و صادرکنندگان عمده انگور خوراکی هستند.[۱] تولید جهانی انگور رومیزی در سال ۲۰۱۶ توسط USDA در جهان ۲۱٫۰ میلیون تن در سال تخمین زده شد که چین به تنهایی ۹٫۷ میلیون تن از این کل را تشکیل می‌دهد. شیلی بزرگ‌ترین صادرکننده انگور رومیزی در جهان با بیش از هشتصد هزار تن است که اغلب صادرات خود را به بازارهای آمریکای شمالی و اروپا انجام می‌دهد.[۲] در مقابل، چین درصد کمی از تولید خود، ۲۴۷۰۰۰ تن در سال را به بازارهای جنوب شرق آسیا صادر می‌کند.[۳]

نگارخانه[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Creasy, Glenn (2009). Grapes. Oxfordshire: CAB International. p. 225. ISBN 978 1 84593 401 9.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ "Fresh Deciduous Fruit (Apples, Grapes & Pears): World Markets and Trade" (PDF). USDA. Foreign Agriculture Service. Archived from the original (PDF) on 30 July 2016. Retrieved 25 September 2015.
  3. "Fresh Deciduous Fruit: World Markets" (PDF). USDA. United States Department of Agriculture. Archived from the original (PDF) on 30 July 2016. Retrieved 5 July 2016.