انقباض دوپویترن
| انقباض دوپویترن | |
|---|---|
 | |
| بیماری دوپویترن در مسیر انگشت چهارم | |
| تخصص | ارتوپدی  |
| طبقه‌بندی و منابع بیرونی | |
| آی‌سی‌دی-۱۰ | M72.0 |
| آی‌سی‌دی-۹-سی‌ام | 728.6 |
| اُمیم | 126900 |
| دادگان بیماری‌ها | 4011 |
| مدلاین پلاس | 001233 |
| ئی‌مدیسین | med/۵۹۲ orthoped/81 plastic/299 pmr/42 derm/774 |
| پیشنت پلاس | انقباض دوپویترن |
| سمپ | D004387 |
بیماری وایکینگ[۱] (به انگلیسی: Viking disease) یا انقباض دوپویترن (به انگلیسی: Dupuytren's contracture) انقباض و جمع‌شدگی انگشتان دست یا پا است که بعلت بیش‌رویش نیام کف دست یا پا و جمع شدگی آنها، انگشتان در حالت فلکسیون، ثابت می‌مانند. این بیماری که علت ناشناخته دارد برای اولین بار توسط جراح و کالبدشکاف فرانسوی بارون گیوم دوپوئیتران در سال ۱۸۳۱ گزارش و درمان شده‌است.[۲]
پاتوفیزیولوژی[ویرایش]
تغیرات بافت کلاژن و هیپرپلازی دسته‌های نیام کف دست باعث بروز بیماری می گردد، ولی علت ایجاد آن مشخص نیست. این الیاف بافت همبند ضخیم شده و جمع میگردند و در ابتدا به صورت گرهک هستند ولی به تدریج به همدیگر پیوسته و به‌شکل نوار ضخیم و سفت باعث خم شدن انگشت مربوطه می‌شوند. هرچند علت بیماری مشخص نیست ولی عامل ژنتیکی در بروز آن مؤثر است. نوع و شدت کار شخص ارتباطی با بروز بیماری ندارد.[۳]
شیوع[ویرایش]
شیوع بیماری در مردان بالاتر از سن ۴۰ سال است ولی در زنان و کودکان هم دیده می‌شود و در میان جمعیت شمال اروپا شیوع بیشتری دارد.[۳]
علائم بالینی[ویرایش]
علائم بیماری شدت و ضعف مختلف دارد و از وجود یک گرهک کوچک تا جمع شدگی کامل انگشت متغیر است. معمولاً انگشت جهارم و کوچک گرفتار می‌شوند ولی در انگشتان دیگر نیز دیده می‌شود. در مواردی که بیماری پیشرفته گردد سفتی نیام به‌شکل نوار از کف دست تا انگشت امتداد دارد و همانند تاندون خم‌کننده انگشت خودنمایی می‌کند.
بیماری و جمع شدگی نیام معمولاً بدون درد است و در موارد شدید با اختلال فعالیت دست همراه است و دست‌دادن و پوشیدن دستکش مشکل می گردد.[۴]
عوامل مؤثر[ویرایش]
با وجودی که علت بیماری مشخص نیست ولی زمینه ارثی، دیابت، سیگار و نوشیدن الکل، از عوامل مساعدکننده است.[۵]
درمان[ویرایش]
در اکثر موارد نیاز به درمان ندارد ولی در مواقعی که علائم شدید بوده و باعث اختلال در فعالیت طبیعی دست گردد اقدام درمانی لازم می‌آید. در بیمارانی که چسبندگی و تغیر شکل شدید است نیاز به درمان جراحی و برداشتن بافت مبتلا لازم می‌آید. از درمان‌های دیگر می‌توان به پرتودرمانی، تزریق کلاژناز به داخل نیام و همچنین برداشتن نیام ضخیم شده با سوزن اشاره کرد.[۴][۶]
جستارهای وابسته[ویرایش]
پیوند به بیرون[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ «نتایج تحقیق دانشمندان: «بیماری وایکینگ» از نئاندرتال‌ها به ما به ارث رسیده است». یورونیوز فارسی. ۱۷ ژوئن ۲۰۲۳. دریافت‌شده در ۱۷ ژوئن ۲۰۲۳. تاریخ وارد شده در
|تاریخ=را بررسی کنید (کمک) - ↑ «Baron Guillaume Dupuytren». Med Sci. ۲۰۰۶.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ «Dupuytren's contracture». NHS.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ «Dupuytren Disease». ASSH.
- ↑ «Dupuytren's disease». NICE. ۲۰۱۰.
- ↑ Tim Kenny. «Dupuytren's Contracture». Patient.co.uk. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۹ مه ۲۰۱۴.