الفیه و شلفیه
اَلفیه و شَلفیه کتابی است مصور در مورد آمیزش جنسی که حکیم ابوبکر ازرقیِ شاعر آن را برای پادشاه نیشابور، طغان‌شاه، پسر آلپ ارسلان سلجوقی و نوه طغرل سلجوقی تألیف کرد.[۱]
در این کتاب حالت‌های آمیزش جنسی با تصویر و نگاره را در چهارچوب داستان آمیزش زن با مرد آموزش داده‌اند.[۲] ازرقی این کتاب را برای بهبود ضعف نیروی جنسی طغان‌شاه گرد آورد.[۳] در نام کتاب، الفیه گویا کنایه از آلت تناسلی مرد و شلفیه کنایه از فرج است. گروهی نیز الفیه و شلفیه را نام دو زن روسپی دانسته و شلفیه را مادر الفیه گفته‌اند. از این کتاب امروزه فقط بیست و دو صفحه باقی مانده‌است که در موزه آرمیتاژ شهر سنت پترزبورگ در روسیه نگهداری می‌شود. گفته می‌شود که استاد زرین پر متخصص این کتاب بوده.
منابع
[ویرایش]- ↑ «الفیه و شلفیه». دهخدا. دریافت‌شده در ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۶.
- ↑ Harvard Mirador Viewer. «Alfiyah and Shalfiyah, late 19th/early 20th century. Majlis Library, Museum and Document Center. Women's Worlds in Qajar Iran Digital Archive. Middle Eastern Division, Widener Library, Harvard Library». iiif.lib.harvard.edu. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۲-۲۹.
- ↑ «الفیه و شلفیه». دنیای زنان در عصر قاجار. به کوشش Harvard University. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۲-۲۹.
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |