ارتش ژاپن
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| نیروهای دفاع از خود ژاپن 日本国自衛隊 | |
|---|---|
 | |
| شاخه ها |
نیروی دفاع از خود زمینی ژاپن نیروی دفاع از خود دریایی ژاپن نیروی دفاع از خود هوایی ژاپن |
| رهبری | |
| فرمانده کل | نخست وزیر شینزو آبه |
| وزارت دفاع | تومومی اینادا |
| نیروی انسانی | |
| سن نظامی | ۱۸ |
| در دسترس برای خدمت |
۲۷٬۳۰۱٬۴۴۳ مرد، سن ۱۶–۴۹, ۲۶٬۳۰۷٬۰۰۳ زن، سن ۱۶–۴۹ |
| آماده خدمت نظامی |
۲۲٬۳۹۰٬۴۳۱ مرد، سن ۱۶–۴۹, ۲۱٬۵۴۰٬۳۲۲ زن، سن ۱۶–۴۹ |
| آمادهٔ خدمت سربازی در هر سال |
۶۲۳٬۳۶۵ مرد, ۵۹۱٬۲۵۳ زن |
| کارکنان فعال | ۲۴۷٬۱۵۰ کارمند (۲۰۱۵)[۱] |
| کارکنان ذخیره | ۵۶٬۱۰۰ کارمند (۲۰۱۵)[۱] |
| هزینه کرد | |
| بودجه |
۴۱ میلیارد دلار (۲۰۱۶)[۲] ۲۸۱٫۹۸ میلیارد[۳] (۲۰۱۱-۲۰۱۵ دوره) |
| درصد از جی دی پی | ۱٪ |
| صنعت | |
| تامین کننده داخلی |
صنایع سنگین میتسوبیشی میتسوبیشی الکتریک ان‌ای‌سی صنایع سنگین کاوازاکی توشیبا فوجیتسو صنایع سنگین فوجی آی‌اچ‌آی نیکون کوماتسو هیتاچی دایکین اوکی الکتریک اینداستری[۴] صنایع سنگین سومیتومو |
| تأمین کنندگان خارجی |
 ایالات متحده آمریکا بریتانیا آلمان ایتالیا سوئیس فرانسه سوئد[۵] روسیه |
ارتش ژاپن[۶] که رسماً نیروهای دفاع‌ازخود (به ژاپنی: 自衛隊) نام دارد، شامل سه نیروی زمینی، دریایی و هوایی است و تحت نظر وزارت دفاع ژاپن اداره و کنترل می‌شود.[۷]
نیروهای مسلح نوین کشور ژاپن در حالی در سال ۱۹۵۴ احیاء شد که در سال ۱۹۴۵ نیروی زمینی و نیروی دریایی منحله ارتش امپراتوری ژاپن در پی تسلیم در جنگ جهانی دوم خلع سلاح شدند. با تصویب لوایح امنیتی ژاپن در سال ۲۰۱۵ و تفسیر جدید از اصل نهم قانون اساسی ژاپن، تغییرات شگرفی در مأموریت‌های این نیروها ایجاد شد.[۷]
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ International Institute for Strategic Studies: The Military Balance 2015, p.257
- ↑ "The 15 countries with the highest military expenditure in 2012 (table)" (PDF). Stockholm International Peace Research Institute. Retrieved 15 April 2013.
- ↑ Japan sets defense budget at $281 bln for fiscal 2011-15. News.xinhuanet.com (2010-12-14). Retrieved on 2013-08-16.
- ↑ "Procurement equipment and services". Equipment Procurement and Construction Office Ministry of Defence.
- ↑ http://www.inss.org.il/upload/(FILE)1206270841.pdf
- ↑ جان سونسن (۱۸ تیر ۱۳۹۳). «چرا سیاست امنیتی ژاپن تغییر می‌کند؟». بی بی سی فارسی.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ بابکان، محمدصادق؛ تخت‌روانچی، مجید (بهار ۱۳۹۷). «تغییر مفهوم نقش ملی و اصول سیاست خارجی ژاپن: از یک دولت صلح‌طلب به یک دولت حافظ صلح». فصلنامه علمی-پژوهشی تحقیقات سیاسی و بین‌المللی. دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرضا. دوره ۱۰ (۳۴): ۵۱-۷۵.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Japan Self-Defense Forces». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۹ دسامبر ۲۰۱۶.
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ارتش ژاپن موجود است. |
