نیروی دریانوردی دفاع‌ازخود ژاپن
| نیروی دریانوردی دفاع‌ازخود ژاپن | |
|---|---|
 | |
| نقش | جنگ دریایی |
| بخشی از |  نیروهای دفاع‌ازخود ژاپن |
| ناوگان | ۱۹ زیردریایی ۴ ناو بالگردبر ۲۶ ناوشکن ۱۰ ناوچه ۶ دیسترویر اسکورت ۳ کشتی های فرود ۳۰ کشتی مین‌روب ۶ شناور گشتی ۸ کشتی آموزشی (۲۱ خدمه) |
| وبگاه | |
| فرماندهان | |
نیروی دریانوردی دفاع‌ازخود ژاپن که به نام نیروی دریایی ژاپن نیز شناخته می‌شود،[۱] شاخه جنگ دریایی نیروهای دفاع‌ازخود ژاپن، است که مسئولیت دفاع دریایی از ژاپن را دارا است. این نیرو پس از انحلال نیروی دریایی امپراتوری ژاپن (IJN) در پی جنگ جهانی دوم تشکیل شد.[۲] این نیرو ناوگانی متشکل از ۱۵۴ کشتی، ۳۴۶ هواپیما و ۴۵,۸۰۰ خدمه دارد. وظایف اصلی آن نگهبانی و دفاع از آب‌های سرزمینی این کشور است. همچنین در عملیات‌های صلح‌بانی (PKOs) و ممانعت دریایی (MIOs) به رهبری سازمان ملل متحد شرکت کرده‌است.
از سال ۲۰۰۰، این نیرو، چهارمین نیروی دریایی بزرگ جهان از نظر تناژ کل است.[۳]
_conducts_a_replenishment_at_sea_(RAS)_with_the_guided-missile_cruiser_USS_Anzio_(CG_68).jpg)
منابع
[ویرایش]- ↑ Kyle, Mizokami. "Sorry, China: Why the Japanese Navy is the Best in Asia". The National Interest. Retrieved 5 June 2020.
- ↑ "Japan> National Security> Self-Defense Forces> Early Development". Library of Congress Country Studies. Retrieved 9 May 2015.
- ↑ Crisher; Souva, Brian Benjamin; Mark (2014). "Power At Sea: A Naval Power Dataset, 1865-2011" (PDF). International Interactions. 40:4 (4): 602–629. doi:10.1080/03050629.2014.918039. Archived from the original (PDF) on 12 November 2020. Retrieved 6 April 2021.
{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
