آن = آنوم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

آن = آنوم، همچنین به نام فهرست خدای بزرگ نیز شناخته می‌شود،[۱][۲] طولانی‌ترین فهرست خدایان بین‌النهرینی که باقی مانده است. این فهرست، گونه‌ای از فهرست واژگان است و خدایانی را رده‌بندی می‌کند که در خاور نزدیک باستان، عمدتا در عراق امروزی، پرستیده می‌شدند. گرچه فهرست‌های خدا از دوره نخستین دودمان (بین‌النهرین) شناخته شده‌است، آن = آنوم به احتمال زیاد در اواخر دوره کاسیان نوشته شده‌است.

این فهرست اغلب به اشتباه به عنوان فهرست خدایان سومری و همتاهای اکدی آنها توصیف شده‌است اما در واقع به روابط خانوادگی بین خدایان و نیز درباریان و حوزه‌های نفوذ آنها می‌پردازد. چهار لوح اول خدایان و الهه‌های اصلی (آنو، انلیل، نینهورسگ، انکی، سین، شمش، ادد و ایشتار) به همراه درباریان آنها به ترتیب اصول دین‌شناسی فهرست می‌کنند اما به نظر نمی‌رسد لوح‌های V و VI از یک سیستم روشن پیروی کنند. لوح VII پیوست متاخری است که نام‌های مردوک و یکی از درباریان او در آن درج شده‌است.

محتوا[ویرایش]

لوح I[ویرایش]

لوح I با آن، آنتو[۳] و اجداد آنها آغاز می‌شود.[۴] خادمان گوناگون آنها را نیز در بر دارد.[۵] یک زیربخش به پاپسوکال و حلقه اطراف او، از جمله همسرش آماساگنودی اختصاص دارد.[۶]

پانویس[ویرایش]

  1. George 1993, p. 6.
  2. Litke 1998, p. 5.
  3. Sallaberger 2005, p. 306.
  4. Lambert 2013, p. 301.
  5. Beaulieu 1992, p. 57.
  6. Beaulieu 1992, pp. 49-50.

منابع[ویرایش]