آش پشت پا
ظاهر
آشِ پشتِ پا نام گونهای آش و سنتی ایرانی بین عامه است به این ترتیب که خانوادهٔ شخص مسافر، سه روز پس از رفتن او این آش را میپزند و به خویشاوندان، همسایگان یا فقیران میدهند و اعتقاد دارند برای مسافر شگون میآورد. به آئین و رسم پختن آش پشت پا، «پشت پاپزان» گفته میشود.[۱]
این آش اغلب از حبوبات و سبزیجات مرسوم آش به همراه ادویه و معمولاً کشک تهیه میشود.
منابع[ویرایش]
- ↑ لغتنامه دهخدا، آش پشت پا
معنای آش پشت پا را در ویکیواژه، واژهنامهٔ آزاد، ببینید.