قصص و حکایات المرضی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

قصص و حکایات المرضی، کتابی است از محمد زکریای رازی و همان طور که از نام آن برمی‌آید در خصوص شرح حال بیمارانی است که رازی آن‌ها را دیده یا به معالجه آن‌ها پرداخته است.

چاپ[ویرایش]

این کتاب در سال ۲۵۳۶ شاهنشاهی به سعی و اهتمام دکتر محمود نجم‌آبادی از روی نسخه چاپ عربی مطبعه الرحمانیه مصر، توسط انتشارات دانشگاه تهران به چاپ دوم، و توسط دیگران به چاپ‌های متعدد دیگر رسیده است.

کلیات[ویرایش]

این کتاب از حیث اینکه رازی در آن شرح حال‌ها بیماران را با نام و شغل و ... ذکر کرده‌است، بسیار حائز اهمیت است. در مجموع شرح حال سی و چهار نفر از بیماران در این کتاب موجود است.

واژه‌نامه[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

کتاب‌ها
  • نجم‌آبادی، محمود (۱۳۷۱). مولفات و مصنفات ابوبکر محمد بن زکریای رازی. تهران: انتشارات دانشگاه تهران. ص. ۴۳۵. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازبینی= را بررسی کنید (کمک); پارامتر |تاریخ بازیابی= نیاز به وارد کردن |پیوند= دارد (کمک)
  • نجم‌آبادی، محمود (۲۵۳۶). قصص و حکایات المرضی. تهران: انتشارات دانشگاه تهران. ص. ۱۶۴. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازبینی=،|سال= را بررسی کنید (کمک); پارامتر |تاریخ بازیابی= نیاز به وارد کردن |پیوند= دارد (کمک)

پیوند به بیرون[ویرایش]