گروس (بیجار)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ولایت گروس در محدوده حکومت اردلان حوالی ۱۸۳۵

گروس (به کردی گروسی: گه‌ڕۊس، به کردی سورانی: گەڕووس Gerrûs) یکی از ولایت‌های سابق در ایران به مرکزیت شهر بیجار بود،[۱] که به مناطقی شامل استان‌های کردستان، زنجان و همدان امروزی گفته می‌شد.
این نام به دوران قبل از تقسیم‌بندی استانی در سال ۱۳۱۶ خورشیدی و در دوران پهلوی برمی‌گردد،
هم‌اکنون بیجار یکی از شهرستانهای استان کردستان به حساب می‌آید که در شرق این استان واقع شده‌است.

نام[ویرایش]

در استان کرمانشاه و کردستان در ایران اقوام کردزبانی زندگی می‌کنند که خود را گروس و زبان خود را کردی گروسی می‌دانند.[۲]

طوایف گروس[ویرایش]

طوایف مشهور ساکن گروس در گذشته، گروس، سیاه‌منصور، کُرانی، خواجه‌وند،[۳] کبودوند، بایندر ترکمان گروس… هستند.

حکام گروس[ویرایش]

حکام گروس از طایفه سیاه‌منصور

  • خلیل خان سیاه منصور
  • دولتیار خان سیاه‌منصور - حاکم آذربایجان، گروس و مناطقی دیگر از شمال غرب ایران.

حکام گروس از طایفه کبودوند

حکام گروس از طایفه بایندر گروس

مشاهیر گروس[ویرایش]

و … از چهره‌های برجستهٔ منطقهٔ گروس در گذشته می‌باشند.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. BĪJĀR-iranicaonline
  2. بیات، عزیزالله، کلیات جغرافیای طبیعی و تاریخی ایران، تهران، چاپ دوم، ۱۳۷۳، ص ۳۸۲
  3. ḴᵛĀJAVAND-iranicaonline
  4. محبوبی اردکانی، تاریخ موسسات تمدنی جدید ایران، چاپ ۲۵۳۷، جلد ۲، ص ۱۵۱
  5. وقایع نگار کردستانی، علی‌اکبر، حدیقه ناصریه و مرآت الظفر، ص ۳۳۷، ۳۴۶، ۳۴۷