ژرفایابی پژواکی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
تصویری از ژرفایابی پژواکی با استفاده از ژرفایاب پژواکی چندپرتویی.

ژرفایابی پژواکی یا عمق‌یابی پژواکی[۱] (انگلیسی: Echo sounding) به کاربرد سونار در فاصله‌یابی گفته می‌شود که معمولاً برای تعیین ژرفای آب (ژرفاسنجی) به‌کار می‌رود. این روش بر پایه عبوردادن امواج صوتی در آب و اندازه‌گیری فاصله زمانی میان انتشار و بازگشت یک پالس صوتی است. زمان پرواز به‌دست‌آمده، همراه با آگاهی از سرعت صوت در آب، امکان تعیین فاصله میان سونار و سوژه را فراهم می‌کند. معمولاً این اطلاعات در اهداف ناوبری یا به‌منظور تعیین عمق در تهیه نقشه‌های دریانوردی به‌کار می‌روند.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. «عمق‌یابی پژواکی» [مهندسی نقشه‌برداری] هم‌ارزِ «echo sounding»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر دوم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰ (ذیل سرواژهٔ عمق‌یابی پژواکی)