رقیه بنت حسین: تفاوت میان نسخهها
برچسب: واگردانی |
|||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
[[رده:عاشورا]] |
[[رده:عاشورا]] |
||
[[رده:عربها]] |
[[رده:عربها]] |
||
[[رده: |
[[رده:کشتهشدگان اسلام]] |
نسخهٔ ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۵:۵۶
رقیه بنت حسین بن علی | |
---|---|
زادهٔ | ۱۷ یا ۲۳ شعبان ۵۷ قمری مدینه، حجاز |
درگذشت | ۵ صفر ۶۱ قمری دمشق، شام |
آرامگاه | حرم رقیه، دمشق |
دیگر نامها | فاطمه |
والدین |
|
رُقَیّه دختر حسین بن علی (به عربی: رُقَیّة بنت الحسین) احتمالا با نام دیگر فاطمه صغری بنت الحسین، پدر او امام سوم شیعیان حسین بن علی و مادرش مطابق بعضی از نقلها [کدام؟] ام اسحاق بودهاست.
او دختر سه سالهٔ حسین بن علی بود که پدرش به او علاقه زیادی داشت[۱] که پس از واقعه عاشورا که خانواده حسین بن علی را به اسارت گرفتند او نیز توسط لشکر یزید به اسارت گرفته شد و آنها را به مرکز خلافت یزید که شهر شام بود بردند. طبق نقلهای متعدد هنگامی که لشکر یزید سر بریده شده حسین بن علی را به شام آوردند و آن را به رقیه نشان دادند آن طفل سه ساله بسیار ناراحت شده و به سبب این ناراحتی چنانچه در کتاب وقایع الشهور و الایام آمدهاست در روز ۵ صفر سال ۶۱ هجری قمری درگذشت. مرقد وی در شهر دمشق امروزه پذیرای بسیاری از شیعیان جهان است.
تردید برخی مورخان در وجود رقیه
از میان مورخان شیعی برخی وجود رقیه را مورد تردید قرار دادهاند. برخی هم معتقدند که نمیتوان این مسئله را بهطور قاطع رد کرد اما دلیل قاطعی برای اثبات آن در دست نیست. شیخ عباس قمی، در کتاب «نفس المهموم» که در رابطه با وقایع کربلا است و نیز در «منتهی الآمال» که بخش مهمی را به وقایع کربلا اختصاص دادهاست، میگوید: من در هیچ سندی در مورد رقیه ندیدم،ولی تاکید شده رقیه از «رقی» به معنی بالا رفتن و ترقی گرفته شدهاست گویا این اسم لقبش بوده و نام اصلی او فاطمه بودهاست؛ زیرا نام رقیه در شمار دختران حسین کمتر به چشم میخورد و به اذعان برخی منابع[کدام؟]، احتمال این که او همان فاطمه بنت الحسین باشد، وجود دارد در واقع، بعضی از فرزندان حسین دو اسم داشتهاند و امکان تشابه اسمی نیز در فرزندان او وجود دارد.
گذشته از این، در تاریخ نیز دلایلی بر اثبات این مدعا وجود دارد. چنانچه در کتاب تاریخ آمدهاست:
«در میان کودکان امام حسین (علیه السلام) دختر کوچکی به نام فاطمه بود و چون امام حسین (علیه السلام) مادر بزرگوارشان را بسیار دوست میداشتند، هر فرزند دختری که خدا به ایشان میداد، نامش را فاطمه میگذاشت. همان گونه که هرچه پسر داشتند، به احترام پدرشان امام علی (علیه السلام) وی را علی مینامید»
گفتنی است سیره دیگر امامان شیعه نیز در نام گذاری فرزندانشان چنین بودهاست. پس بنا به این استدلالها نمیتوان رد کرد.[۲]
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ معالی السبطین ج2 ص 101 مجلس 14.
- ↑ «"وجود حضرترقیه بطور قطعی و مسلّم رد نشده "». بایگانیشده از اصلی در ۴ فوریه ۲۰۰۹. دریافتشده در ۲۲ دسامبر ۲۰۱۰.
- کتاب وقایع الشهور و الایام