هولمبرگ ۱۵ای
| هولمبرگ ۱۵ای | |
|---|---|
 Holmberg 15A (in the center) in X-rays by Chandra X-ray Observatory | |
| اطلاعات رصدی (J2000.0 مبدا) | |
| صورت فلکی | Cetus |
| بُعد | 00h 41m 50.5s |
| مِیل | 11″ 18′ −09° |
| انتقال به سرخ | 0.055672 |
| سرعت شعاعی | ۱۶۶۹۰ km/s |
| سرعت کهکشانی | ۱۶۷۴۷ km/s |
| فاصله | ۷۰۴ میلیون سال نوری (۲۱۶ مگاپارسک) h−1 0.678 |
| گروه یا خوشه | Abell 85 |
| قدر ظاهری (V) | 14.7 |
| ویژگی‌ها | |
| گونه | cD;BrClG |
| جرم | 7×۱۰۱۳ M☉ |
| شمار ستارگان | 5×۱۰۱۲ |
| اندازه | ۲۷۰٬۰۰۰ سال نوری (۸۳ کیلوپارسک) |
| اندازه ظاهری (V) | 1.3 moa |
| نام‌های دیگر | |
| Abell 85-BCG, PGC 2501 | |
هولمبرگ ۱۵ای (مخفف هولم ۱۵ای) یک کهکشان بیضی شکل ابرغول و کهکشان غالب مرکزی خوشه کهکشانی آبل ۸۵ در صورت فلکی سیتوس، در حدود ۷۰۰ میلیون سال نوری از زمین است.[۱] کشف شد ح. ۱۹۳۷ توسط اریک هولمبرگ.[۲] هنگامی که گزارش شد که بزرگ‌ترین هسته‌ای که تا به حال در یک کهکشان مشاهده شده‌است، شناخته شد،[۲] اما این موضوع متعاقباً رد شد.[۳][۴]
ابر سیاهچاله[ویرایش]
فرض شده‌است که جزء اصلی هسته کهکشانی یک سیاهچاله بسیار پرجرم با جرم ۴۰ میلیارد خورشیدی (M☉) است،[۱][۲] اگرچه هنوز هیچ اندازه‌گیری مستقیمی انجام نشده‌است. برآوردهای قبلی توسط Lauer و همکاران. با استفاده از روش شعاع شکست نقطه اشعه گاما، مقدار جرمی تا ۳۱۰ میلیارد M☉[۱][۲] را به هم متصل کرده‌اند. کورمندی و بندر در مقاله ای در سال ۲۰۰۹ ارزشی معادل ۲۶۰ میلیارد M☉ ارائه کردند. برآوردهای کمتری توسط کورمندی و هو و همکاران ارائه شده‌است. در سال ۲۰۱۳ در ۲٫۱ و ۹٫۲ میلیارد M☉.[۲] مقاله لوپز-کروز و همکاران. بیان کرد:[۲] "بنابراین، ما به طور محافظه کارانه پیشنهاد می‌کنیم که هولم ۱۵ای میزبان یک اس ام بی اچ با جرم ~1 ×۱۰۱۰ M☉ باشد." کورمندی و هو و همکاران این معادلات را با استفاده از رابطه M-sigma و اندازه برآمدگی بیرونی کهکشان، که تخمین‌های غیرمستقیم هستند، استخراج کردند. Rusli و همکاران با استفاده از روش شعاع شکست، مقدار ۱۷۰ میلیارد M☉ را به دست آوردند. علاوه بر این، آبل ۸۵ دارای پراکندگی سرعتی هاله ماده تاریک در حدود ۷۵۰ است کیلومتر بر ثانیه، که تنها با یک سیاهچاله با جرم بیشتر از ۱۵۰ میلیارد M☉ قابل توضیح است، اگرچه کورمندی و هو و همکاران بیان کردند که "هاله‌های ماده تاریک بدون مقیاس هستند و تکامل همزمان اس ام بی اچ-ماده تاریک مستقل از اثرات باریون‌ها».[۲] این امر آن را به یکی از عظیم‌ترین سیاه‌چاله‌هایی تبدیل می‌کند که تاکنون کشف شده‌است و به عنوان سیاهچاله‌های فوق‌پرجرم طبقه‌بندی می‌شود.[۵]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ "Astronomers Just Found an Absolutely Gargantuan Black Hole The Mass of 40 Billion Suns". 6 August 2019. خطای یادکرد: برچسب
<ref>نامعتبر؛ نام «Science Alert» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ ۲٫۵ ۲٫۶ López-Cruz, O.; Añorve, C.; Birkinshaw, M.; Worrall, D. M.; Ibarra-Medel, H. J.; Barkhouse, W. A.; Torres-Papaqui, J. P.; Motta, V. (2014). "The Brightest Cluster Galaxy in Abell 85: The Largest Core Known So Far". The Astrophysical Journal. 795 (2): L31. arXiv:1405.7758. Bibcode:2014ApJ...795L..31L. doi:10.1088/2041-8205/795/2/L31. خطای یادکرد: برچسب
<ref>نامعتبر؛ نام «Cutie» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ Bonfini, Paolo; Dullo, Bililign T. ; Graham, Alister W. (2015), Too Big to Be Real? No Depleted Core in Holm 15A
- ↑ Madrid, Juan P. ; Donzelli, Carlos J. (2016), The Abell 85 BCG: A Nucleated, Coreless Galaxy
- ↑ Tangermann, Victor (August 6, 2019). "Astronomers Just Discovered One Of The Biggest Black Holes Ever". Futurism.com. Retrieved August 7, 2019.
- K. Mehrgan; J. Thomas; R. Saglia; X. Mazzalay; P. Erwin; R. Bender; M. Kluge; M. Fabricius (24 July 2019). "A 40 Billion Solar-mass Black Hole in the Extreme Core of Holm 15A, the Central Galaxy of Abell 85". The Astrophysical Journal. 887 (2): 195. arXiv:1907.10608. Bibcode:2019ApJ...887..195M. doi:10.3847/1538-4357/ab5856. Measures اس ام بی اچ mass as ۴۰±۸.