موئکسی‌پریل

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
موئکسی‌پریل
داده‌های بالینی
نام‌های تجاریUnivasc
AHFS/Drugs.commonograph
مدلاین پلاسa695018
روش مصرف داروخوراکی
کد ATC
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمی۱۳–۲۲٪
پیوند پروتئینی۹۰٪
متابولیسمکبد (متابولیت فعال، موئکسی‌پریلات)
نیمه‌عمر حذف۱ ساعت؛ ۲–۹ ساعت (متابولیت فعال)
دفع۵۰٪ (مدفوع), ۱۳٪ (ادرار)
شناسه‌ها
  • (3S)-2-[(2S)-2-[[(2S)-1-ethoxy-1-oxo-4-phenylbutan-2-yl]amino]propanoyl]-6,7-dimethoxy-3,4-dihydro-1H-isoquinoline-3-carboxylic acid
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
IUPHAR/BPS
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC27H34N2O۷
جرم مولی۴۹۸٫۵۷۶ g·mol−1
 N✔Y (این چیست؟)  (صحت‌سنجی)

موئکسی‌پریل (انگلیسی: Moexipril) یک مهارکننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین (مهارکننده ACE)[۱] که برای درمان فشار خون بالا و نارسایی احتقانی قلب به کار می‌رود. این دارو را می‌توان به تنهایی یا با سایر داروهای ضد فشار خون یا دیورتیک تجویز کرد.[۲]

این دارو با مهار تبدیل آنژیوتانسین I به آنژیوتانسین II عمل می‌کند.[۳]

در سال ۱۹۸۰ ثبت اختراع شد و در سال ۱۹۹۵ برای استفاده پزشکی تأیید شد.

عوارض جانبی[ویرایش]

موئکسی‌پریل به‌طور کلی در بیماران مسن مبتلا به فشار خون بالا به خوبی تحمل می‌شود. افت فشار خون، سرگیجه، افزایش سرفه، اسهال، سندرم آنفولانزا، خستگی و گرگرفتگی کمتر از ۶ درصد از بیمارانی را که موئکسی‌پریل تجویز کرده بودند، تحت تأثیر قرار می‌دهند.[۴]

مکانیسم عمل[ویرایش]

موئکسی‌پریل به عنوان یک مهارکننده ACE باعث کاهش ACE می‌شود. این مورد مانع از تبدیل آنژیوتانسین I به آنژیوتانسین II می‌شود. انسداد آنژیوتانسین II فشار خون بالا را در عروق محدود می‌کند. افزون بر این، موئکسی‌پریل دارای خواص محافظت کننده قلبی است.[۵] موش‌هایی که یک هفته پیش از القای آنفارکتوس میوکارد موئکسی‌پریل دریافت کردند، اندازه آنفارکتوس کاهش یافته بود. اثرات محافظتی قلبی مهارکننده‌های ACE از طریق ترکیبی از مهار آنژیوتانسین II و تکثیر برادی کینین انجام می‌شود. افزایش سطوح برادی کینین تولید پروستاگلاندین E2[۶] و اکسید نیتریک را تحریک می‌کند، که باعث گشادی رگ‌ها می‌شود و همچنان اثرات ضد تکثیری دارد. مهار آنژیوتانسین II توسط موئکسی‌پریل باعث کاهش اثرات بازسازی بر روی سیستم قلبی عروقی می‌شود. به‌طور غیرمستقیم، آنژیوتانسین II تولید اندوتلین ۱ و 3 (ET1، ET3)[۷] و فاکتور رشد تبدیل‌کننده بتا-1 (TGF-β۱) را تحریک می‌کند، که همگی دارای اثرات تکثیر بافتی هستند که با اعمال موئکسی‌پریل مسدود می‌شوند. اثرات ضد تکثیری موئکسی‌پریل همچنین با مطالعات آزمایشگاهی نشان داده شده‌است که در آن موئکسی‌پریل رشد فیبروبلاست‌های قلبی نوزادی را که توسط استروژن تحریک شده‌است، در موش‌ها مهار می‌کند. سایر مهارکننده‌های ACE نیز این اثرات را ایجاد می‌کنند.[۸]

فارماکولوژی[ویرایش]

موئکسی‌پریل به عنوان یک پیش داروی موئکسی‌پریل هیدروکلرید موجود است و در کبد متابولیزه می‌شود و ترکیب فعال دارویی موئکسی‌پریلات را تشکیل می‌دهد. تشکیل موئکسی‌پریلات در اثر هیدرولیز یک گروه اتیل استر ایجاد می‌شود.[۹] این دارو پس از مصرف خوراکی به‌طور ناقص جذب می‌شود و فراهمی زیستی آن کم است.[۱۰] نیمه عمر طولانی فارماکوکینتیک و مهار مداوم ACE موئکسی‌پریل اجازه تجویز یک بار در روز را می‌دهد.[۱۱]

موئکسی‌پریل بسیار چربی دوست است و در محدوده آبگریز مشابه کیناپریل، بنازپریل و رامی‌پریل قرار دارد. مهارکننده‌های ACE چربی دوست می‌توانند آسان‌تر به غشاها نفوذ کنند، بنابراین ACE بافتی ممکن است افزون بر ACE پلاسما هدفی باشد. کاهش قابل توجهی در فعالیت ACE بافت (ریه، میوکارد، آئورت و کلیه) پس از مصرف موئکسی‌پریل نشان داده شده‌است.[۱۲]

این دارو دارای اثرات بازدارنده PDE4 اضافی است.[۱۳]

سنتز[ویرایش]

سنتز موئکسی‌پریل:[۱۴][۱۵]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ Hochadel, Maryanne, ed. (2006). The AARP Guide to Pills. Sterling Publishing Company. p. 640. ISBN 978-1-4027-1740-6. Retrieved 2009-10-09.
  2. ↑ Belal, F.F, K.M. Metwaly, and S.M. Amer. "Development of Membrane Electrodes for the Specific Determination of Moexipril Hydrochloride in Dosage Forms and Biological Fluids." Portugaliae Electrochimica Acta. 27.4 (2009): 463-475.
  3. ↑ Rodgers, Katie, Michael C Vinson, and Marvin W Davis. "Breakthroughs: New drug approvals of 1995 -- part 1." Advanstar Communications, Inc. 140.3 (1996): 84.
  4. ↑ White, W. B.; Stimpel, M (1995). "Long-term safety and efficacy of moexipril alone and in combination with hydrochlorothiazide in elderly patients with hypertension". Journal of Human Hypertension. 9 (11): 879–884. PMID 8583466.
  5. ↑ Rosendorff, C (1996). "The renin-angiotensin system and vascular hypertrophy". Journal of the American College of Cardiology. 28 (4): 803–812. doi:10.1016/s0735-1097(96)00251-3. PMID 8837552.
  6. ↑ Jaiswal N, Diz DI, Chappell MC, Khosia MC, Ferrario CM (1992). "Stimulation of endothelial cell prostaglandin production by angiotensin peptides. Characterization of receptors". Hypertension. 19 (2): 49–55. doi:10.1161/01.hyp.19.2_suppl.ii49. PMID 1735595.
  7. ↑ Phillips, PA. “Interaction between endothelin and angiotensin II. ” Clinical and Experimental Pharmacology and Physiology. 26.7. (1999): 517-518.
  8. ↑ Youn, T. J.; Kim, H. S.; Oh, B. H. (1999). "Ventricular remodeling and transforming growth factor-beta 1 mRNA expression after nontransmural myocardial infarction in rats: Effects of angiotensin converting enzyme inhibition and angiotensin II type 1 receptor blockade". Basic Research in Cardiology. 94 (4): 246–253. doi:10.1007/s003950050149. PMID 10505424. S2CID 24853463.
  9. ↑ Kalász, H; Petroianu, G; Tekes, K; Klebovich, I; Ludányi, K; Gulyás, Z (2007). "Metabolism of moexipril to moexiprilat: Determination of in vitro metabolism using HPLC-ES-MS". Medicinal Chemistry. 3 (1): 101–106. doi:10.2174/157340607779317490. PMID 17266629.
  10. ↑ Chrysant, George S, PK Nguyen. “Moexipril and left ventricular hypertrophy. ” Vascular Health Risk Management. 3.1 (2007): 23-30.
  11. ↑ Cawello, W; Boekens, H; Waitzinger, J; Miller, U (2002). "Moexipril shows a long duration of action related to an extended pharmacokinetic half-life and prolonged ACE inhibition". International Journal of Clinical Pharmacology and Therapeutics. 40 (1): 9–17. doi:10.5414/cpp40009. PMID 11837383.
  12. ↑ Chrysant, S. G. (1998). "Vascular remodeling: The role of angiotensin-converting enzyme inhibitors". American Heart Journal. 135 (2 Pt 2): 21–30. doi:10.1053/hj.1998.v135.86971. PMID 9488609.
  13. ↑ Cameron, RT; Coleman, RG; Day, JP; Yalla, KC; Houslay, MD; Adams, DR; Shoichet, BK; Baillie, GS (May 2013). "Chemical informatics uncovers a new role for moexipril as a novel inhibitor of cAMP phosphodiesterase-4 (PDE4)". Biochemical Pharmacology. 85 (9): 1297–1305. doi:10.1016/j.bcp.2013.02.026. PMC 3625111. PMID 23473803.
  14. ↑ EP 49605, Hoefle, Milton Louis & Sylvester Klutchko, "Substituted acyl derivatives of 1,2,3,4-tetrahydroisoquinoline-3-carboxylic acids, salts thereof, pharmaceutical compositions containing the derivatives or salts, and the production of the same", published 1982-04-14 ; M. L. Hoefle, S. Klutchko, U.S. Patent ۴٬۳۴۴٬۹۴۹ (1982 to Warner-Lambert).
  15. ↑ Klutchko, Sylvester; Blankley, C. John; Fleming, Robert W.; Hinkley, Jack M.; Werner, Ann E.; Nordin, Ivan; Holmes, Ann; Hoefle, Milton L.; Cohen, David M.; Essenburg, A. D. (1986). "Synthesis of novel angiotensin converting enzyme inhibitor quinapril and related compounds. A divergence of structure-activity relationships for non-sulfhydryl and sulfhydryl types". Journal of Medicinal Chemistry. 29 (10): 1953–61. doi:10.1021/jm00160a026. PMID 3020249.

پیوند به بیرون[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=موئکسی‌پریل&oldid=39128136»