مهربانو توفیق

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مهربانو توفیق
اطلاعات پس‌زمینه
زاده۱۸ اسفند ۱۳۲۵
تهران
ژانرموسیقی سنتی ایرانی
ساز(ها)سه‌تار
سازهای اصلی
سه‌تار
دانشگاهدانشگاه تهران
دانشگاه سوربن
استاد(ها)نصرت‌الله ابراهیمی
نصرالله زرین‌پنجه
نورعلی برومند
احمد عبادی
سعید هرمزی

مهربانو توفیق (زادهٔ ۱۸ اسفند ۱۳۲۵) موسیقی‌دان و نوازندهٔ سه‌تار اهل ایران است. او نخستین زن ایرانی است که در رشتهٔ موسیقی ایرانی، به عضویت هیئت علمی دانشگاه درآمده است.

زندگی‌نامه[ویرایش]

مهربانو توفیق ۱۸ اسفند ۱۳۲۵ در تهران متولد شد.[۱] او نواختن سه‌تار را نزد نصرت‌الله ابراهیمی و نصرالله زرین‌پنجه در هنرستان موسیقی ملی آغاز کرد. سپس از آموزش‌های نورعلی برومند و همچنین احمد عبادی و سعید هرمزی بهره گرفت. وی در سال ۱۳۴۴ دیپلم خود را از هنرستان عالی موسیقی تهران دریافت کرد. مهربانو توفیق در سال ۱۳۴۵ به استخدام وزارت فرهنگ درآمد و همزمان به تحصیلات موسیقی خود ادامه داد. او در سال ۱۳۴۸ مدرک کارشناسی خود را در رشتهٔ موسیقی از دانشکدهٔ هنرهای زیبای تهران دریافت کرد و از سال ۱۳۵۰ به تدریس دروس علمی موسیقی در هنرستان عالی موسیقی پرداخت.[۲][۳]

او در سال ۱۳۵۶ با دریافت بورس از طرف دولت فرانسه برای ادامهٔ تحصیل در رشتهٔ موسیقی به آن کشور عزیمت کرد و ضمن تحصیل، در کلاس‌هایی که از طرف انستیتو موزیکولوژی دانشگاه سوربن برای تدریس موسیقی شرق دایر می‌شد به آموزش ساز سه‌تار پرداخت. مهربانو توفیق در سال ۱۳۵۸ با درجهٔ ممتاز از دانشگاه سوربن در مقطع کارشناسی ارشد فارغ‌التحصیل شد.[۴] او پس از بازگشت به ایران به تدریس سه‌تار در هنرستان موسیقی و دانشکدهٔ موسیقی دانشگاه هنر تهران مشغول شد و شاگردان متعددی را در این زمینه آموزش داد. وی در سال ۱۳۷۰ به عضویت هیئت علمی رشتهٔ موسیقی دانشگاه هنر تهران رسید. مهربانو توفیق نخستین زن عضو هیئت علمی رشتهٔ موسیقی ایرانی است.[۲][۵][۶][۷]

فعالیت‌های هنری[ویرایش]

از جمله فعالیت‌های هنری مهربانو توفیق به موارد زیر می‌توان اشاره کرد:

نوازندگی سه‌تار در مجموعهٔ ردیف موسیقی ایرانی در سال ۱۳۵۴،[۲][۸] عضویت در هیئت داوران جشنواره موسیقی فجر،[۹] عضویت در هیئت داوران جشنواره موسیقی «بانوان آوای مهر»،[۱۰] مدیریت گروه نوازندگی ساز ایرانی دانشکده موسیقی دانشگاه هنر[۱۱]

شاگردان[ویرایش]

محمدرضا درویشی،[۱۲] مژگان شجریان،[۱۳] مهرداد دلنوازی،[۱۴] هومن خلعتبری،[۱۵] حمیدرضا دیبازر،[۱۶] نیلوفر محبی[۱۷] و … از جمله شاگردان مهربانو توفیق بوده‌اند.

افتخارات[ویرایش]

  • تجلیل در مراسم پایانی نوزدهمین جشنوارهٔ موسیقی فجر به عنوان هنرمند منتخب زن، ۱۳۸۲[۱۸]
  • تجلیل در مراسم پایانی جشنواره آوای مهر، ۱۳۸۶[۱۹]
  • گواهینامهٔ درجه‌یک هنری در رشتهٔ نوازندگی[۵]

منابع[ویرایش]

  1. «تولد مهربانو توفیق». نوای فارس.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ «خانه موسیقی ایران - مهربانو توفیق». خانه موسیقی ایران. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۳-۱۱.
  3. «زندگینامه مهربانو توفیق». موسیقی نو. ۲۹ بهمن ۱۴۰۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۳-۱۱.
  4. «مهربانو توفیق». راسخون. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۳-۱۱.
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ اسلامی، وزارت فرهنگ و ارشاد. «مهربانو توفیق». وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ سپتامبر ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۳-۱۱.
  6. «مهربانو توفیق: دانشگاه‌ها و هنرستان‌ها ارتباط پیوسته ندارند». خبرگزاری هنر ایران. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۳-۱۱.
  7. «آموزش در هنرستان موسیقی دختران باید اصلاح شود». خبرگزاری مهر. ۲۳ تیر ۱۳۸۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۳-۱۱.
  8. «ماهور». برای کانون.
  9. «برگزیدگان بیست و چهارمین جشنواره موسیقی فجر معرفی شدند». خبرگزاری مهر. ۲۷ آذر ۱۳۸۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۳-۱۱.
  10. «تجلیل از ۶ بانوی موسیقی ایران در جشنواره «بانوان آوای مهر»». خبرگزاری ایکنا. ۱ تیر ۱۳۸۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۳-۱۱.
  11. «حمید رضا دیبازر رئیس دانشکده موسیقی دانشگاه هنر تهران شد». گفتگوی هارمونیک. ۲۴ مهر ۱۳۹۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۳-۱۱.
  12. «یگانه دوران». روزنامه شرق. ۷ مرداد ۱۳۹۵.
  13. «مژگان شجریان». همشهری آنلاین. ۱۹ مهر ۱۳۸۷.
  14. «مهرداد دلنوازی». ایران صدا.
  15. «هومن خلعتبری». هومن خلعتبری.
  16. «حمیدرضا دیبازر». مجله موسیقی معاصر. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۳-۱۱.
  17. «بیوگرافی نیلوفر محبی». رسانه نوا. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۳-۱۱.
  18. «فعالان عرصه موسیقی ایران در ربع قرن گذشته معرفی شدند». خبرگزاری ایرنا. ۲۰ بهمن ۱۳۸۲.
  19. «زنان موسیقی‌دان ایران تجلیل شدند». خبرگزاری ایسنا. ۱۵ تیر ۱۳۸۶.