منشآت قائم مقام فراهانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

منشآت قائم مقام فراهانی عنوان کتابی است مشتمل بر برخی نوشته‌های قائم مقام فراهانی که به دستور و تدبیر شاگرد او، حاج فرهاد میرزا معتمدالدوله قاجار در سال ۱۲۸۰ گردآوری و در سال ۱۲۹۴ برای نخستین بار چاپ شد.[۱] این اثر دارای نثری زیبا و ادبی است و در دوره‌ای منتشر شد که نهضت بازگشت ادبی ظهور کرده بود و نویسندگان و شاعران شیوه اطناب و مصنوع‌نویسی را که از عهد صفوی متداول شده بود، کنار می‌گذاشتند.[۲]

نوشته‌هایی که در این کتاب آمده، مجموعه‌ای از متن‌ها و نامه‌نگاری‌هایی است که قائم مقام به واسطه شغل دیوانی خود انشاء کرده‌بود. اغلب این انشاها به نثر ساده و مرسل و به زبانی نزدیک به زبان محاوره نوشته شده‌اند و دستمایه‌های طنز نیز در آن‌ها به چشم می‌خورد.[۲]

منشآت، از جمله آثاری است که به عقیده کارشناسان ادبیات فارسی با الهام گرفتن از گلستان سعدی نوشته شده‌است.[۳]

پانویس[ویرایش]

  1. واعظ، سعید (بهار ۱۳۹۴). «یادداشت‌هایی بر منشآت قائم مقام فراهانی». متن پژوهی ادبی. دانشگاه علامه طباطبایی (۲۳): ۱. دریافت‌شده در ۲۲ شهریور ۱۳۹۶.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ قلی‌زاده، حیدر (بهمن و اسفند ۱۳۷۴). «ویژگی‌های سبکی منشآت قائم مقام». کیهان فرهنگی. پایگاه مجلات تخصصی نور (۱۲۵): ۱۴ تا ۱۵. دریافت‌شده در ۲۲ شهریور ۱۳۹۶.
  3. کمالی سروستانی، کورش (۳۱ فروردین ۱۳۹۳). «وین گلستان همیشه خوش باشد». روزنامه جام جم. دریافت‌شده در ۲۶ دی ۱۳۹۵. از پارامتر ناشناخته |کد خبر= صرف‌نظر شد (کمک)