مداخله ترکیه در جنگ داخلی سوریه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مداخله ترکیه در جنگ داخلی سوریه ابتدا به صورت دیپلماتیک آغاز و بعداً به صورت نظامی تشدید شد. در ابتدا ترکیه، دولت سوریه را در آغاز ناآرامی‌های داخلی سوریه در بهار ۲۰۱۱ محکوم کرد.[۱] دخالت دولت ترکیه به تدریج تبدیل به کمک نظامی به ارتش آزاد سوریه در ژوئیه ۲۰۱۱[۲] و درگیری‌های مرزی در سال ۲۰۱۲[۳] شد و با مداخلات نظامی مستقیم در ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷،[۴][۵][۶] ۲۰۱۸،[۷] ۲۰۱۹، ۲۰۲۰، ۲۰۲۲[۸] ادامه یافت. این عملیات‌های نظامی از اوت ۲۰۱۶ به اشغال شمال سوریه توسط ترکیه انجامید.[۹][۱۰][۱۱]

اوایل[ویرایش]

ترکیه پس از یک دهه روابط نسبتاً دوستانه با سوریه، بشار اسد، رئیس‌جمهور سوریه را به دلیل سرکوب خشونت‌آمیز اعتراضات در سال ۲۰۱۱ محکوم کرد[۱] و در اواخر همان سال به تعدادی از کشورهای دیگر که خواستار استعفای او بودند پیوست.[۱۲] از ابتدای جنگ، ترکیه سربازان فراری از ارتش سوریه را تحت نظارت سازمان اطلاعات ملی ترکیه (MİT) در خاک خود آموزش می‌داد که در ژوئیه ۲۰۱۱ از میان آن‌ها، ارتش آزاد سوریه (FSA) شکل گرفت. در ماه مه ۲۰۱۲، سازمان اطلاعات ملی ترکیه (MİT) تسلیح و آموزش FSA[۲] را آغاز کرد و پایگاهی برای عملیات در اختیار آنها قرار داد. تنش بین سوریه و ترکیه پس از سرنگونی یک جنگنده ترکیه توسط نیروهای سوری در ژوئن ۲۰۱۲ و درگیری‌های مرزی در اکتبر ۲۰۱۲ به‌طور قابل توجهی شدت گرفت.[۳] در ۲۴ اوت ۲۰۱۶، نیروهای مسلح ترکیه با اعلام عملیات سپر فرات، مداخله نظامی مستقیم در سوریه را آغاز کردند که عمدتاً داعش را هدف قرار می‌داد.

ترکیه به شدت از مخالفان سوری حمایت کرده‌است. فعالان مخالف سوری در ماه می ۲۰۱۱ در استانبول گرد هم آمدند تا در مورد تغییر رژیم گفتگو کنند،[۱۳] و همچنین ترکیه میزبان سرهنگ ریاض الاسعد، رئیس ارتش آزاد سوریه بود.[۱۴] ترکیه به‌طور فزاینده‌ای با سیاست‌های دولت اسد دشمنی می‌کرد و گروه‌های مخالف را به آشتی ترغیب می‌کرد. رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه اعلام کرد که قصد دارد «با هر دولتی که جای اسد را بگیرد، روابط مطلوب ایجاد کند.»[۱۵] در سال ۲۰۱۷، ترکیه تأسیس ارتش ملی سوریه از دولت انتقالی سوریه را تسهیل کرد و تأمین مالی آن را به عهده داشت.

مطالعه‌ای توسط متروپول در سپتامبر ۲۰۱۹ نشان داد که ۶۸ درصد از ترک‌ها با سیاست‌های کنونی کشورشان در سوریه مخالف هستند.[۱۶][۱۷]این نظرسنجی همچنین نشان داد که ۴۷/۵ درصد از ترک‌ها ارتش آزاد سوریه را «دشمن» می‌دانند. از هر چهار ترک سه نفر گفتند که پناهندگان سوری باید به سوریه بازگردند «حتی اگر جنگ ادامه یابد».[۱۶] بر اساس تحقیقات دیگری که توسط متروپول انجام شده، میزان حمایت از حمله ترکیه در سال ۲۰۱۹ به شمال شرق سوریه ۷۹ درصد بوده‌است در حالی که عملیات نظامی ترکیه در عفرین از حمایت ۷۱ درصدی برخوردار بوده‌است.[۱۸]

ترکیه و نیروهای ضد دولتی در سوریه[ویرایش]

همچنین ببینید: ارتش آزاد سوریه (تحت حمایت ترکیه)
سربازان ترکیه و جنگجویان TFSA در ساختمانی در عفرین که مرکز دولت منطقه تحت رهبری PYD بود، ۱۸ مارس ۲۰۱۸

از سال ۱۹۹۹، زمانی که حافظ اسد، پدر بشار اسد، رهبر کرد عبدالله اوجالان را اخراج کرد، روابط بین سوریه و ترکیه گرم شد.[۱۹] امتناع پارلمان ترکیه از همکاری نظامی با تهاجم به عراق در سال ۲۰۰۳ نقطه عطفی در روابط دوجانبه سوریه و ترکیه بود زیرا تصور سوریه از ترکیه به عنوان یک قدرت مستقل تغییر کرد. عادی سازی روابط در اواخر سال ۲۰۰۴، زمانی که رجب طیب اردوغان، نخست‌وزیر ترکیه برای امضای توافقنامه تجارت آزاد به دمشق پرواز کرد، آغاز شد.[۲۰]

در آغاز جنگ داخلی سوریه، ترکیه سربازان فراری ارتش سوریه را در خاک خود آموزش داد و در ژوئیه ۲۰۱۱، گروهی از آن‌ها تشکیل ارتش آزاد سوریه را تحت نظارت سازمان اطلاعات ترکیه اعلام کردند.[۲۱] در اکتبر ۲۰۱۱، ترکیه پناه دادن به ارتش آزاد سوریه را آغاز کرد و به این گروه منطقه امن و پایگاهی برای عملیات پیشنهاد داد. ترکیه به همراه عربستان سعودی و قطر تسلیحات و سایر تجهیزات نظامی در اختیار شورشیان قرار داده‌است.

در ۲۲ ژوئن ۲۰۱۲، یک جت شناسایی مک‌دانل داگلاس اف-۴ فانتوم ۲ ترکیه توسط ارتش سوریه در حریم هوایی بین‌المللی رهگیری و سرنگون شد و تنش‌ها بین دو کشور را به شدت تشدید کرد.[۲۲][۲۳]

جستارهای وابسته[ویرایش]

مداخله آمریکا در جنگ داخلی سوریه مداخله خارجی در جنگ داخلی سوریه

منابع[ویرایش]

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Turkey condemns violence as Assad's helicopters open fire The Telegraph, 10 June 2011.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Manna, Haytham (22 June 2012). "Syria's opposition has been led astray by violence". The Guardian. London. Retrieved 24 October 2012.
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Mackey, Robert. "Syria News". New York Times. Retrieved 2 August 2012.
  4. ↑ "Turkey Launches Fresh Incursion into Syria". The Wall Street Journal. 3 September 2016. Retrieved 3 September 2016.
  5. ↑ "Turkey Strikes Islamic State And Kurds in Syria". Sky News. 23 August 2016.
  6. ↑ "Turkey sends tanks into northern Syria". BBC. 24 August 2016.
  7. ↑ "Turkey shells Syria's Afrin region, minister says operation has begun". Reuters. 19 January 2018. Retrieved 19 January 2018.
  8. ↑ McKernan, Bethan (9 October 2019). "Turkey launches military operation in northern Syria". The Guardian.
  9. ↑ Sydow, Christoph (14 October 2017). "Syrien: Willkommen in der türkischen Besatzungszone" [Syria: Welcome to the Turkish occupation zone]. Spiegel Online. Retrieved 2 January 2018.
  10. ↑ Sirwan Kajjo (2 March 2017). "Skirmishes Mar Fight Against IS in Northern Syria". Voice of America. Turkish occupation "is an existential threat to the Assad government's ability to reclaim the entirety of its territory, which is a key argument that regime loyalists make in their support of Bashar al-Assad's government," Heras said.
  11. ↑ Robert Fisk (29 March 2017). "In northern Syria, defeated Isis fighters leave behind only scorched earth, trenches – and a crucifixion stand". The Independent. You can’t mistake the front line between the Syrian army and Turkey’s occupation force east of Aleppo.
  12. ↑ Turkey tells Syria's Assad: Step down! Reuters, 22 November 2011.
  13. ↑ "Syrian dissidents convene in Turkey to discuss regime change". France 24. Agence France-Presse. 1 June 2011. Retrieved 20 October 2011.
  14. ↑ Karam, Zeina (5 October 2011). "Syrian dissident colonel takes refuge in Turkey". The Guardian. Beirut. Associated Press. Retrieved 20 October 2011.
  15. ↑ Epatko, Larisa (15 November 2012). "Syria and Turkey: A Complex Relationship". PBS NewsHour. Retrieved 15 November 2012.
  16. ↑ ۱۶٫۰ ۱۶٫۱ Yayan, İbrahim (2019-09-11). "Metropoll araştırdı: Her dört kişiden üçü iktidarın Suriyeli politikasını onaylamıyor, üç kişiden biri "Savaş sürse bile geri gönderilsinler" diyor". Medyascope (به ترکی استانبولی). Retrieved 2022-12-19.
  17. ↑ "Three-quarters of Turks disapprove of government's Syrian refugee policy – poll". Ahval (به انگلیسی). 12 September 2019. Archived from the original on 24 September 2019. Retrieved 24 September 2019.
  18. ↑ «Public support for Turkey's Syria offensive at 79 percent: Poll». EnglishDuvar (به ترکی استانبولی). ۲۰۱۹-۱۱-۱۸. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۱۲-۱۹.
  19. ↑ "[Syria for dummies]: Internal actors (1)". Today's Zaman. Archived from the original on 18 February 2016. Retrieved 17 February 2016.
  20. ↑ Morris, Chris (2005). "Introduction". The New Turkey. London: Granta Books. pp. 1–10. ISBN 1-86207-865-3.
  21. ↑ "Syria's opposition has been led astray by violence | Haytham Manna". the Guardian (به انگلیسی). 2012-06-22. Retrieved 2022-12-19.
  22. ↑ "Assad regrets downing of Turkish jet, says won't allow open combat with Ankara". Al Arabiya English (به انگلیسی). 2012-07-03. Retrieved 2022-12-19.
  23. ↑ «Syrian military says it downed Turkish fighter jet» (به انگلیسی). BBC News. ۲۰۱۲-۰۶-۲۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۱۲-۱۹.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=مداخله_ترکیه_در_جنگ_داخلی_سوریه&oldid=39403702»