محمدمهدی حکیم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

محمد مهدی حکیم (۱۹۳۵-۱۹۸۸) از علمای شیعه عراق و از بنیانگذاران حزب الدعوه اسلامی است.[۱] وی فرزند محسن حکیم بود. وی در نجف متولد و در خارطوم سودان ترور شد. [۲]

تحصیلات علمی[ویرایش]

وی تحصیلات حوزوی را در حوزه علمیه نجف، زیرنظر استادانی مانند سیدمحمدباقر صدر، محمدتقی آل‌فقیه، از مراجع لبنان، حسین حلّی، محمدامین زین‌الدین و سیدابوالقاسم خویی به پایان رساند.[۳]

فعالیت‌ها[ویرایش]

او در تأسیس مدارس «امام‌جواد» در بغداد و کاظمیه و دانشکده اصول دین (کلیة اصول‌الدین) شرکت داشت و یکی از مدرسان این دانشکده بود. وی همچنین از مؤسسان جماعت علما در نجف(جماعت العلماء فی النجف الاشرف) بود و از شخصیت‌های محوری آن به شمار می‌آمد.[۳]

منابع[ویرایش]

  • اسعدی، اسماعیل(۱۳۸۸). خاندان حکیم. جلد۱۳ دانشنامه‌ی جهان اسلام. تهران:بنیاد دائرةالمعارف اسلامی.
  1. علی کورانی (۵ آذر ۱۳۹۳). «حزب الدعوة، حزب نجفی‌ها». مباحثات.
  2. اسعدی، ۱۳۸۸
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ اسعدی، ۱۳۸۸