لنفوم غیرهاجکین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
لنفوم غیر هاجکین
Micrograph of mantle cell lymphoma, a type of non-Hodgkin lymphoma. Terminal ileum. H&E stain.
تخصصخون‌شناسی، سرطان‌شناسی ویرایش این در ویکی‌داده
نشانه‌هالنفادنوپاتی، تب، تعریق شبانه، کاهش وزن، خستگی و خارش
مرگ‌ها۲۳۱٬۴۰0 (۲۰۱۵)[۱]
طبقه‌بندی و منابع بیرونی
پیشنت پلاسلنفوم غیر هاجکین

لنفوم غیر هاجکین (انگلیسی: Non-Hodgkin lymphoma، به اختصار NHL) گروهی از سرطان‌های خون است که دربرگیرندهٔ همه انواع لنفوم به غیر از هاجکین است. علائم آن بزرگ شدن غدد لنفاوی همراه با تب، تعریق شبانه ،کاهش وزن و خستگی است. سایر علائم ممکن است شامل درد استخوان، درد قفسه سینه، یا خارش باشند. برخی از انواع این بیماری رشدی آهسته دارند در حالی که برخی دیگر رشدی سریع دارند.[۲]

زیر گروه ها[ویرایش]

لنفوم‌های غیرهوچکین سلول B شامل ساب تایپ های زیر است:

  • لنفوم بورکیت
  • لوسمی لنفوسیتی مزمن/لنفوم لنفوسیتی کوچک (CLL/SLL)
  • لنفوم سلول B منتشر بزرگ
  • لنفوم فولیکولار
  • لنفوم سلول بزرگ ایمونوبلاستیک
  • لنفوم سلول منتل
  • انواع طبقه بندی نشده

علائم و درمان[ویرایش]

لنفوم نوعی از سرطان با منشأ لنفوسیت، نوعی از گلبول سفید است. عوامل خطرزا عبارتند از عملکرد ضعیف سیستم ایمنی بدن، بیماری‌های خود ایمنی، عفونت هلیکوباکتر پیلوری عفونت، هپاتیت C، فربهی و چاقی و عفونت اپشتین بار ویروسی.[۳] در طبقه‌بندی سازمان بهداشت جهانی لنفوم به پنج گروه عمده تقسیم می‌شود که یکی از این گروه‌ها اختصاص به لنفوم هاجکین دارد.[۴] خود هاجکین به چهار زیر گروه تقسیم می‌شود و بیش از ۶۰ نوع خاص از لنفوم شناخته شده‌اند.[۵][۶] تشخیص این سرطان با بررسی مغز استخوان یا بافت‌برداری از غدد لنفاوی است. تصویربرداری پزشکی نیز برای تعیین و مرحله بندی سرطان انجام می‌گیرد.

درمان این سرطان بستگی به سرعت رشد و محدودۀ آن در ناحیه بدن دارد. درمان ممکن است شامل شیمی درمانی، پرتودرمانی، ایمنی‌درمانی، درمان هدفمند ملکولی، پیوند مغز استخوان، سلول‌های بنیادی یا عمل جراحی یا انتظار و مشاهده باشد. اگر خون به سبب وجود پادتن‌ها بیش از حد غلیظ شود آنگاه پلاسمافرزیس ممکن است استفاده شود. پرتودرمانی و برخی از انواع شیمی درمانی با این حال خطر ابتلا به سایر سرطان‌ها، بیماری‌های قلبی یا مشکلات عصبی را در طول دهه‌های بعدی زندگی بالا می‌برند.

کشندگی[ویرایش]

در سال ۲۰۱۵ حدود ۴٫۳ میلیون نفر دچار لنفوم غیر هاجکین بودند و ۲۳۱٬۴۰۰ نفر فوت کردند. در ایالات متحده ۲٫۱ درصد از مردم در دوره‌ای از زندگی خود مبتلا به این سرطان می‌شوند. شایع‌ترین سن تشخیص میان ۶۵ و ۷۵ سال است. میزان بقای پنج ساله در ایالات متحده آمریکا ۷۱ درصد است.[۷]

منابع[ویرایش]

  1. GBD 2015 Mortality and Causes of Death, Collaborators. (8 October 2016). "Global, regional, and national life expectancy, all-cause mortality, and cause-specific mortality for 249 causes of death, 1980–2015: a systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2015". Lancet. 388 (10053): 1459–1544. doi:10.1016/s0140-6736(16)31012-1. PMC 5388903. PMID 27733281. {{cite journal}}: |first1= has generic name (help)
  2. "Adult Non-Hodgkin Lymphoma Treatment (PDQ®)–Patient Version". NCI. August 3, 2016. Archived from the original on 16 August 2016. Retrieved 13 August 2016.
  3. World Cancer Report 2014. World Health Organization. 2014. pp. Chapter 2.4, 2.6. ISBN 9283204298.
  4. "Adult Non-Hodgkin Lymphoma Treatment (PDQ®)–Health Professional Version". NCI. June 1, 2016. Archived from the original on 12 August 2016. Retrieved 13 August 2016.
  5. "Different types of non Hodgkin lymphoma". Cancer Research UK. Archived from the original on 14 August 2016. Retrieved 13 August 2016.
  6. Bope, Edward T.; Kellerman, Rick D. (2015). Conn's Current Therapy 2016 (به انگلیسی). Elsevier Health Sciences. p. 878. ISBN 978-0-323-35535-3. Archived from the original on 2017-09-10.
  7. "SEER Stat Fact Sheets: Non-Hodgkin Lymphoma". NCI. April 2016. Archived from the original on 6 July 2014. Retrieved 13 August 2016.

برای مطالعهٔ بیشتر[ویرایش]