فرهنگ در کویت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
فرهنگسرای شیخ جابر آل احمد، همچنین به عنوان خانه اپرای کویت نیز شناخته می‌شود

فرهنگ عامه کویت، در قالب شعر گویش، فیلم، تئاتر، رادیو و تلویزیون، شکوفا می‌شود و حتی به کشورهای همسایه نیز صادر می‌شود.[۱][۲] در کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس، فرهنگ کویت نزدیکترین فرهنگ به بحرین است.[۳]

هنرها[ویرایش]

کویت دارای قدیمی‌ترین جنبش هنر نوگرا در شبه جزیره عربستان است.[۴][۵][۶] با شروع از سال ۱۹۳۶، کویت اولین کشور خلیج فارس بود که بورسیه‌های هنری را اعطا کرد. هنرمند کویتی، مژب الدواری اولین هنرمند شناخته شده هنرهای تجسمی در منطقه خلیج فارس بود.[۷] وی به عنوان بنیانگذار هنر تک‌چهره در منطقه شناخته می‌شود.[۸] گالری سلطان اولین گالری هنری حرفه ای عربی در خلیج فارس بود.[۹][۱۰]

موسیقی[ویرایش]

استاد مناوار خان نوازنده تابلا در هشتمین جشنواره بین‌المللی موسیقی کویت

کویت محل تولد ژانرهای مختلف موسیقی محبوب مانند اره است.[۱۱] موسیقی کویت به‌طور قابل توجهی بر فرهنگ موسیقی در سایر کشورهای عربی تأثیر گذاشته‌است.[۱۲] موسیقی سنتی کویت بازتابی از میراث دریایی این کشور است،[۱۳] که به ژانرهایی چون فیجری مشهور است.[۱۴][۱۵][۱۶] کویت پیشگام موسیقی معاصر خلیجی بود،[۱۷][۱۸] کویتی‌ها اولین هنرمند ضبط تجاری در منطقه خلیج بودند. اولین ضبط‌های شناخته شده کویت بین سال‌های ۱۹۱۲ و ۱۹۱۵ ساخته شده‌اند.[۱۹]

ادبیات[ویرایش]

کویت در سالهای اخیر چندین نویسنده برجسته معاصر همچون اسماعیل فهد اسماعیل، نویسنده بیش از بیست رمان و مجموعه‌های داستان کوتاه داشته‌است.[۲۰] همچنین شواهدی وجود دارد که ادبیات کویت مدتهاست که با ادبیات انگلیسی و فرانسه تعامل داشته‌است.[۲۱]

گرگیعان[ویرایش]

گرگیعان یا قرقیعان نام یک آیین سنتی رایج بین عرب‌های خوزستان، استان هرمزگان، عراق، بحرین، کویت، و شرق عربستان (احساء و قطیف) و امارات متحده عربی است که در شهریور ماه ۱۳۹۵ به عنوان میراث معنوی مردم عرب ایران به ثبت ملی رسید. این آیین که ریشه‌ای تاریخی دارد در نیمهٔ ماه رمضان در مناطق عرب‌نشین توسط کودکان اجرا می‌شود. برای ریشه این مراسم روایات مختلفی ذکر شده اما برجسته‌ترین آن، به مناسبت میلاد امام دوم شیعیان ذکر شده‌است. این آئین در همه ساله در بسیاری از شهرهای ایران برگزار می‌شود اما به صورت رسمی تاکنون دو بار در بخش جنبی نمایشگاه قرآن در موزه هنرهای معاصر اهواز به صورت نمادین برگزار شد که با استقبال پرشور کودکان و علاقه‌مندان مواجه شد.

آشپزی کویتی[ویرایش]

ترکیبی از آشپزهای عربی، ایرانی، هندی و مدیترانه‌ای است. کبسه غذای برجسته آشپزی کویتی است که از ترکیب برنج باسماتی، ادویه‌جات، مرغ یا گوشت گوسفند تهیه می‌شود. غذای دریایی به‌ویژه ماهی بخشی مهمی از رژیم غذایی کویتی است. ماهی هامور به دلیل بافت و طعم ویژه‌اش با بریانی برنج، به‌همراه ماهیان زبیدی، صافی و صبیتی از ماهیان پرطرفدار محلی هستند، که به‌صورت گریل‌شده و سرخ‌شده مصرف می‌شوند.

غذاهای دریایی قرن‌ها است که پایه اصلی غذاهای کویت بوده‌است.

ورزش[ویرایش]

ورزش در کویت از نظر مشارکت و محبوبیت در درجه اول بر فوتبال متمرکز است. پس از فوتبال این کشور در ورزش‌های بسکتبال، هاکی، کریکت و هندبال نیز فعالیت داشته‌است.

فوتبال

فوتبال محبوب‌ترین ورزش در کویت است. اتحادیه فوتبال کویت (KFA) هیئت مدیره فوتبال کویت است. KFA تیم‌های ملی مردان، زنان و فوتسال را سازمان می‌دهد. تیم آقایان در این ورزش موفقیت‌های محدودی کسب کرده‌است که تیم ملی در سال ۱۹۸۲ در هشت مسابقه جام حذفی آسیا و یک جام جهانی فیفا با هم به رقابت پرداخت. لیگ برتر کویت لیگ برتر فوتبال کویت است که هجده تیم در آن حضور دارند. کویت در بسیاری از باشگاه‌های فوتبال از جمله العربی، الفحیحیل، الجهرا، الکویت، النصر، السالمیه، الشباب، القادسیه، ال یرموک، کاظمه، خیطان و الصلیبیخات قرار دارد. التضامن کویت یکی از کشورهای موفق‌ترین باشگاه‌ها در فوتبال آسیا است. تیم ملی کویت همچنین قهرمان جام ملت‌های آسیا در سال ۱۹۸۰، نایب قهرمان جام ملت‌های آسیا در ۱۹۷۶، و مقام سوم جام ملت‌های آسیا ۱۹۸۴ را به دست آورده‌اند. کویت همچنین یک بار سابقه حضور در جام جهانی سال ۱۹۸۲دارد.

بسکتبال

بسکتبال یکی از ورزش‌های محبوب کویت است. بسکتبال در کویت توسط انجمن بسکتبال کویت (KBA) اداره می‌شود. تیم ملی هرگز در یک مسابقات جهانی بسکتبال (FIBA) نرفته‌است و تیم ملی نیز هرگز در یک بازی المپیک در بسکتبال حضور نداشته‌است، اما تیم ملی یازده بار در مسابقات قهرمانی آسیا در بسکتبال حضور داشته‌است، اما پیروز نشد. هر مدال کویت یکی از موفق‌ترین کشورهای بسکتبال در خاورمیانه است. عبدالله الصرف یکی از بهترین و مشهورترین سبد خرید کویت است. وی در حال حاضر برای القادسیه در کویت بازی می‌کند.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ Clive Holes (2004). Modern Arabic: Structures, Functions, and Varieties. Georgetown University Press. p. 75. ISBN 978-1-58901-022-2.
  2. ↑ Ali Alawi. "Ali's roadtrip from Bahrain to Kuwait (PHOTOS)". Archived from the original on 17 April 2016. Retrieved 5 December 2019. The trip to Kuwait – a country that has built a deep connection with people in the Arabian Gulf thanks to its significant drama productions in theater, television, and even music – started with 25 kilometers of spectacular sea view
  3. ↑ Zubir, ed. (2014). The Sustainable City VIII (2 Volume Set): Urban Regeneration and Sustainability. Volume 179 of WIT Transactions on Ecology and the Environment. Ashurst, Southampton, UK: WIT Press. p. 599. ISBN 978-1-84564-746-9.
  4. ↑ Grove Encyclopedia of Islamic Art & Architecture: Three-Volume Set (2009 ed.). London: Oxford University Press. 2009. p. 405. ISBN 978-0-19-530991-1.
  5. ↑ Colors of Enchantment: Theater, Dance, Music, and the Visual Arts of the Middle East (2001 ed.). New York: American University in Cairo Press. 2001. p. 383. ISBN 978-1-61797-480-9.
  6. ↑ Bjørn T. Asheim. "An Innovation driven Economic Diversification Strategy for Kuwait" (PDF). Kuwait Foundation for the Advancement of Sciences. pp. 49–50. Archived from the original (PDF) on 2017-07-10. Retrieved 2017-08-28.
  7. ↑ Al Qassemi, Sultan Sooud (22 November 2013). "Correcting misconceptions of the Gulf's modern art movement". Al-Monitor: The Pulse of the Middle East.
  8. ↑ "Kuwait". Atelier Voyage. Archived from the original on 2014-11-29. Retrieved 2014-11-23.
  9. ↑ Kristine Khouri. "Mapping Arab Art through the Sultan Gallery". ArteEast.
  10. ↑ "The Sultan Gallery – Kristine Khouri".
  11. ↑ Rolf Killius. "The Cradle of Arabic Sawt Music: The Early Musician Generations in Kuwait". Qatar Digital Library.
  12. ↑ "Opportunity report for Dutch businesses in Gulf region – Creative Industries" (PDF). Government of Netherlands. p. 10.
  13. ↑ "Kuwait's musical heritage: The heartbeat of a nation". Archived from the original on 7 December 2018. Retrieved 5 December 2019.
  14. ↑ Sophie Chamas. "Ya Bahr". Brownbook. Archived from the original on 10 اكتبر 2017. Retrieved 5 December 2019. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)
  15. ↑ "The Innerworkings of Kuwaiti Pearl Diving: Ghazi AlMulaifi".
  16. ↑ Rolf Killius. "Hidden Treasures: Reflections on Traditional Music in Kuwait". Qatar Digital Library.
  17. ↑ Mustafa Said. "History of Recording in the Gulf area, Part 1". Retrieved 12 March 2016.
  18. ↑ Mustafa Said. "History of Recording in the Gulf area, Part 2". Retrieved 12 March 2016.
  19. ↑ "A Gulfie record collector writes".
  20. ↑ "Kuwait Literature". Fanack Chronicle. Archived from the original on 18 May 2015. Retrieved 7 May 2015.
  21. ↑ "Kuwaiti literature interacts with foreign literatures -- study". KUNA.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=فرهنگ_در_کویت&oldid=38604234»