فرضیه سقط جنین-سرطان سینه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

فرضیه سقط جنین-سرطان سینه بیان می‌کند که سقط جنین القایی می‌تواند خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش دهد.[۱] این فرضیه در تضاد با نظر علمی رایج است و توسط سازمان‌های بزرگ حرفه ای پزشکی رد می‌شود.[۲][۳] با وجود این، همچنان به‌طور گسترده به عنوان شبه علم، معمولاً در خدمت برنامه ضد سقط جنین تبلیغ می‌شود.

در اوایل بارداری، سطح هورمون‌ها افزایش می‌یابد و منجر به رشد سینه می‌شود.[۴] این فرضیه پیشنهاد می‌کند که اگر این فرایند با سقط جنین تغییر کند، سلول‌های نابالغ بیشتری باقی می‌مانند و این سلول‌های نابالغ می‌توانند خطر ابتلا به سرطان سینه را در طول زمان افزایش دهند.[۵]

فرضیه سقط جنین-سرطان سینه موضوع تحقیقات علمی گسترده‌ای بوده است و جامعه علمی به این نتیجه رسیده‌است که سقط جنین باعث سرطان سینه نمی‌شود.[۶][۷] و اینکه سرطان سینه نباید برای زنانی که سقط جنین دارند یا قصد سقط جنین دارند نگران کننده باشد. این اجماع توسط نهادهای پزشکی بزرگ،[۸] از جمله سازمان بهداشت جهانی،[۹] مؤسسه ملی سرطان ایالات متحده،[۱۰][۱۱] انجمن سرطان آمریکا،[۱۲] کنگره آمریکا از متخصصین زنان و زایمان حمایت می‌شود. متخصصین زنان،[۱۳] کالج سلطنتی متخصصین زنان و زایمان،[۱۴] مرکز تحقیقات سرطان آلمان،[۱۵] و انجمن سرطان کانادا.[۱۶]

برخی از فعالان ضد سقط جنین به پیشبرد یک رابطه علی بی‌اعتبار بین سقط جنین و سرطان سینه ادامه داده‌اند.[۱۷] در ایالات متحده، آنها قوانین ایالتی پیشرفته ای دارند که در چندین ایالت، ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی را ملزم می‌کند هنگام مشاوره به زنانی که به دنبال سقط جنین هستند، سقط جنین را به عنوان عامل سرطان سینه معرفی کنند.[۱۸] این مداخله سیاسی زمانی به اوج خود رسید که دولت جورج دبلیو بوش وب سایت موسسه ملی سرطان را تغییر داد تا پیشنهاد کند که سقط جنین ممکن است باعث سرطان سینه شود.[۱۹] در پاسخ به نگرانی عمومی در مورد این مداخله، NCI کارگاهی را در سال ۲۰۰۳ تشکیل داد که بیش از ۱۰۰ کارشناس را در مورد این موضوع گرد هم آورد. این کارگاه به این نتیجه رسید که در حالی که برخی مطالعات ارتباط آماری بین سرطان سینه و سقط جنین را گزارش کردند،[۲۰][۲۱][۲۲] قوی‌ترین شواهد علمی[۲۳] از مطالعات کوهورت آینده نگر بزرگ[۲۴][۲۵] نشان می‌دهد که سقط جنین ارتباطی ندارد. با افزایش خطر سرطان سینه،[۲۶] و این که یافته‌های مثبت احتمالاً به دلیل سوگیری پاسخ بوده‌است.[۲۷]

ترویج مداوم ارتباط بین سقط جنین و سرطان سینه توسط دیگران به عنوان بخشی از استراتژی ضد سقط جنین «زن محور» علیه سقط جنین تلقی می‌شود.[۲۸][۲۹][۳۰] گروه‌های ضد سقط جنین ادعا می‌کنند که اطلاعات لازم برای رضایت آگاهانه مورد نیاز قانونی را ارائه می‌کنند،[۳۱] که نگرانی مشترک برخی از سیاستمداران محافظه‌کار سیاسی است.[۳۲] موضوع سقط جنین-سرطان سینه همچنان موضوع بحث‌های سیاسی است.[۳۳]

دیدگاه‌های سازمان‌های پزشکی[ویرایش]

سازمان‌های بزرگ پزشکی که داده‌های مربوط به سقط جنین و سرطان سینه را تجزیه و تحلیل کرده‌اند، به‌طور یکسان به این نتیجه رسیده‌اند که سقط جنین باعث سرطان سینه نمی‌شود. این سازمان‌ها عبارتند از سازمان بهداشت جهانی، موسسه ملی سرطان ایالات متحده، انجمن سرطان آمریکا، کنگره آمریکایی متخصصان زنان و زایمان، کالج سلطنتی متخصصین زنان و زایمان، مرکز تحقیقات سرطان آلمان و انجمن سرطان کانادا.[۳۴][۳۵][۳۶][۳۷][۳۸][۳۹]

  • سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۱۲ به این نتیجه رسید که «داده‌های اپیدمیولوژیک سالم نشان می‌دهد که خطر ابتلا به سرطان سینه برای زنان به دنبال سقط خود به خود یا القایی افزایش نمی‌یابد»، یافته‌های قبلی خود را به روز کرد که «سقط القایی خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش نمی‌دهد».[۴۰]
  • انجمن سرطان آمریکا نتیجه‌گیری کرد: «در حال حاضر، شواهد علمی از این تصور که سقط جنین از هر نوع خطر ابتلا به سرطان سینه یا هر نوع سرطان دیگری را افزایش می‌دهد، پشتیبانی نمی‌کند.»[۴۱]
  • مؤسسه ملی سرطان ایالات متحده، که بخشی از مؤسسه ملی بهداشت است،[۴۲] دریافت که «سقط جنین القایی با افزایش خطر ابتلا به سرطان پستان مرتبط نیست» و به این نتیجه‌گیری قوی‌ترین رتبه‌بندی شواهد ممکن را اختصاص داد.[۴۳]
  • کنگره متخصصان زنان و زایمان آمریکا دریافت که «مطالعات اولیه در مورد رابطه بین سقط جنین القایی قبلی و خطر سرطان سینه از نظر روش شناختی ناقص بود.» مطالعات اخیر دقیق تر نشان می‌دهد که هیچ رابطه علّی بین سقط جنین القایی و افزایش متعاقب آن در خطر ابتلا به سرطان سینه وجود ندارد.[۴۴]
  • کالج سلطنتی متخصصین زنان و زایمان، ادبیات پزشکی را بررسی کرد و به این نتیجه رسید که «هیچ ارتباط ثابتی بین سقط جنین یا سقط جنین و ایجاد سرطان سینه وجود ندارد.»[۴۵] کالج در دستورالعمل‌های رسمی بالینی خود توصیه می‌کند که «به زنان اطلاع داده شود که سقط جنین القایی با افزایش خطر سرطان سینه مرتبط نیست».[۴۶]
  • مرکز تحقیقات سرطان آلمان در سال ۲۰۱۳ به این نتیجه رسید که سقط جنین و سقط جنین هیچ خطری برای سرطان سینه ندارد.[۴۷]
  • انجمن سرطان کانادا در سال ۲۰۱۳ اعلام کرد: «مجموعه شواهد علمی ارتباط بین سقط جنین و افزایش خطر ابتلا به سرطان سینه را تایید نمی‌کند.»[۴۸]

طرفداران[ویرایش]

جوئل بریند، یکی از اعضای هیئت علمی کالج باروخ در دپارتمان علوم طبیعی،[۴۹] مدافع اصلی پیوند سقط جنین – سرطان سینه ("ABC") است. بریند به شدت مخالف سقط جنین است و با این ادعا که سقط جنین باعث سرطان سینه در اوایل دهه ۱۹۹۰ می‌شود، سیاستمداران را لابی کرد.[۵۰] بریند دریافت که تلاش‌های لابی‌گری او جدی گرفته نمی‌شود، زیرا او یافته‌های خود را در ادبیات پزشکی مورد بررسی منتشر نکرده‌است؛ بنابراین او با دو پزشک ضد سقط جنین و یک آماردان برای انتشار مقاله ای در سال ۱۹۹۶ در مجله اپیدمیولوژی و سلامت جامعه،[۵۱] با این استدلال که سقط جنین القایی یک عامل خطر برای سرطان سینه است، همکاری کرد.[۵۰] آماردانی که با بریند همکاری کرد، بعداً در مورد یافته‌های آنها اظهار داشت: «من شک دارم. فکر نمی‌کنم مشکل حل شده باشد. وقتی در مورد نتیجه‌گیری صحبت می‌کردیم، او [بریند] می‌خواست قوی‌ترین اظهارات را بیان کند. من سعی کردم کمی آنها را معتدل کنم، اما دکتر بریند در مورد نظر خود بسیار قاطع است.»[۵۰]

مقاله بریند در مجله انستیتوی ملی سرطان به دلیل نادیده[۵۲] نقش سوگیری پاسخ و به دلیل «محو شدن ارتباط با علت» مورد انتقاد قرار گرفت. میزان توجهی که مطالعه دریافت کرد باعث شد یک سرمقاله احتیاطی توسط یک سردبیر JECH ارائه شود.[۵۳] با ظهور مطالعات بزرگتر که با یافته‌های بریند مغایرت داشت، بریند نتوانست جامعه علمی را متقاعد کند که سقط جنین باعث سرطان سینه می‌شود. در سال ۲۰۰۳، بریند به کارگاه NCI در مورد سقط جنین و سرطان سینه دعوت شد، جایی که او تنها کسی بود که به‌طور رسمی با یافته‌های کارگاه مبنی بر اینکه هیچ ارتباطی بین این دو وجود ندارد مخالفت کرد. بریند عدم حمایت از یافته‌های خود را به دلیل یک توطئه مقصر می‌داند و استدلال می‌کند که NCI و سایر سازمان‌های بزرگ پزشکی به منظور «حفاظت از صنعت سقط جنین» درگیر «پوشانی» هستند.[۵۴]

مکانیسم پیشنهادی[ویرایش]

لوبول‌ها ۳ و مجراها ۶ هستند.

در اوایل بارداری، سطوح استروژن، پروژسترون و استرادیول افزایش می‌یابد که منجر به رشد سینه‌ها برای آماده شدن برای شیردهی می‌شود. طرفداران حدس می‌زنند که اگر این روند با سقط جنین یا سقط جنین - قبل از بلوغ کامل (تمایز) در سه‌ماهه سوم - قطع شود، سلول‌های نابالغ بیشتری نسبت به قبل از بارداری باقی می‌ماند. این سلول‌های نابالغ می‌توانند در طول زمان در معرض مواد سرطان‌زا و هورمون‌ها قرار بگیرند و در نتیجه خطر بالقوه سرطان سینه را افزایش دهند. این مکانیسم برای اولین بار در مطالعات موش صحرایی که در دهه ۱۹۸۰ انجام شد، پیشنهاد و مورد بررسی قرار گرفت.[۵۵][۵۶][۵۷]

بافت سینه حاوی لوب‌ها (بخش‌های) بسیاری است که شامل لوبول‌هایی است که گروه‌هایی از سلول‌های سینه هستند. چهار نوع لوبول وجود دارد:

  • نوع ۱ دارای ۱۱ مجرای (نابالغ) است.
  • نوع ۲ دارای ۴۷ مجرای (نابالغ) است.
  • نوع ۳ دارای ۸۰ مجرای (بالغ، گیرنده‌های هورمونی کمتر) است.
  • نوع ۴ کاملاً بالغ (مقاوم در برابر سرطان) و حاوی شیر مادر است

در اوایل بارداری، لوبول‌های نوع ۱ به دلیل تغییرات در سطح استروژن و پروژسترون، به سرعت به لوبول‌های نوع ۲ تبدیل می‌شوند. بلوغ به نوع ۳ و سپس رسیدن به تمایز کامل به عنوان لوبول‌های نوع ۴ نیاز به افزایش لاکتوژن جفت انسانی (hPL) دارد که در چند ماه آخر بارداری اتفاق می‌افتد. با توجه به فرضیه سقط جنین – سرطان پستان، اگر سقط جنین این توالی را قطع کند، می‌تواند نسبت لوبول‌های نوع ۲ بالاتر از قبل از بارداری باقی بماند.[۵۸] روسو و روسو نشان داده‌اند که سلول‌های سینه بالغ زمان بیشتری برای ترمیم DNA با چرخه‌های سلولی طولانی‌تر دارند،[۵۹] که باعث کاهش اندکی خطر ابتلا به سرطان سینه برای زنان نابالغ در برابر خطر اولیه برای زنانی که هرگز باردار نشده‌اند و آن‌هایی که باردار شده‌اند، است. و به بارداری خود پایان دادند.[۶۰]

بعداً، روسو و همکاران. دریافتند که گنادوتروپین جفتی انسان (hCG) باعث ایجاد سنتز اینهیبین توسط اپیتلیوم پستان می‌شود.[۶۱][۶۲] برنشتاین و همکاران هنگامی که به زنان برای کاهش وزن یا درمان ناباروری hCG تزریق شد، به‌طور مستقل کاهش خطر سرطان سینه مشاهده شد.[۶۳] برخلاف فرضیه ABC، مایکلز و همکاران. فرض کنید از آنجایی که hCG در تمایز سلولی نقش دارد و ممکن است آپوپتوز را فعال کند، زیرا سطوح hCG در اوایل بارداری انسان افزایش می‌یابد، یک بارداری ناقص با مدت کوتاه ممکن است مزایای یک بارداری کامل را به همراه داشته باشد و در نتیجه خطر سرطان سینه را کاهش دهد. "[۶۴]

تاریخچه[ویرایش]

اولین مطالعه شامل آمار سقط جنین و سرطان سینه یک مطالعه گسترده در سال ۱۹۵۷ بود که سرطان‌های رایج در ژاپن را بررسی کرد.[۶۵] محققان در مورد نتیجه‌گیری از روش‌های غیرقابل اعتماد خود محتاط بودند. در طول دهه ۱۹۶۰ چندین مطالعه توسط برایان مک ماهون و همکاران. در اروپا و آسیا ارتباط بین سقط جنین و سرطان سینه را لمس کردند. مقاله آنها در سال ۱۹۷۳ منتشر شده در مجله مؤسسه ملی سرطان[۶۶] به این نتیجه رسید که «در جایی که یک رابطه مشاهده شد، سقط جنین با افزایش خطر همراه بود، نه کاهش.»[۶۷] تحقیقات مربوط به بحث فعلی ABC بر مطالعات همگروهی بزرگ‌تر اخیر، چند متاآنالیز، بسیاری از مطالعات مورد شاهدی و چندین آزمایش اولیه با موش‌ها متمرکز است.

مدل موش[ویرایش]

Russo & Russo از مرکز سرطان فاکس چیس در فیلادلفیا در سال ۱۹۸۰ مطالعه ای را انجام دادند که ارتباط پیشنهادی بین سقط جنین و سرطان سینه را بررسی کرد. هنگام تجزیه و تحلیل اثرات سرطان زا ۷٬۱۲-دی متیل بنز(a)آنتراسن (DMBA) بر روی شاخص برچسب گذاری DNA (DNA-LI) در جوانه‌های انتهایی (TEBs)، مجاری انتهایی (TDs) و جوانه‌های آلوئولی (ABs) Sprague. موش‌های داولی در مراحل مختلف رشد تولیدمثلی، دریافتند موش‌هایی که حاملگی خود را قطع کرده بودند، افزایش قابل توجهی در خطر ابتلا به سرطان نداشتند.[۶۸] با این حال، آنها دریافتند که بارداری و شیردهی یک اقدام محافظتی در برابر اشکال مختلف ضایعات خوش‌خیم، مانند گره‌های آلوئولی هیپرپلاستیک و کیست‌ها است. در حالی که نتایج نشان می‌دهد موش‌هایی که حاملگی خود را قطع کرده‌اند ممکن است در معرض «شیوع ضایعات خوش‌خیم مشابه یا حتی بالاتر» نسبت به موش‌های باکره قرار بگیرند، هیچ مدرکی وجود نداشت که نشان دهد سقط جنین منجر به بروز سرطان‌زایی بیشتر می‌شود. بررسی دقیق تری از این پدیده در سال ۱۹۸۲ انجام شد و نتایج را تأیید کرد.[۶۹] مطالعه بعدی در سال ۱۹۸۷ یافته‌های قبلی آنها را بیشتر توضیح داد.[۷۰] پس از تمایز غده پستانی ناشی از حاملگی کامل موش، سرعت تقسیم سلولی کاهش می‌یابد و طول چرخه سلولی افزایش می‌یابد و زمان بیشتری برای تعمیر DNA می‌دهد.[۷۰][۷۱]

علیرغم این واقعیت که مطالعات Russos میزان خطر مشابهی را بین موش‌های باکره و قطع بارداری نشان داد، تحقیقات آنها برای حمایت از این ادعا که سقط جنین خطر بیشتری برای سرطان سینه در بیست سال آینده ایجاد می‌کند مورد استفاده قرار می‌گیرد.[۷۲] با این حال، از آنجایی که موش‌ها سرطان پستان طبیعی را نشان نمی‌دهند، تعمیم این نتایج به سقط جنین انسان و سرطان سینه مشکوک تلقی می‌شود.[۷۳]

شواهد اپیدمیولوژیک[ویرایش]

نتایج مطالعات کوهورت آینده نگر در مورد رابطه بین سقط جنین و سرطان پستان به‌طور مداوم منفی بوده‌است. چنین مطالعاتی نسبت به مطالعات گذشته نگر و مطالعات مورد شاهدی قابل اعتمادتر در نظر گرفته می‌شوند.[۷۴][۷۵] ارتباط مثبت بین سقط جنین و خطر ابتلا به سرطان پستان مشاهده شده در مطالعات مورد شاهدی ممکن است با سوگیری یادآوری توضیح داده شود.[۷۶]

در سال ۱۹۹۶، بریند و همکاران متاآنالیز ۲۳ مطالعه را منتشر کرد که ارتباط مثبتی بین سقط جنین القایی و خطر سرطان سینه وجود داشت. نویسندگان خطر نسبی سرطان سینه را در بین زنانی که سقط جنین القایی داشته‌اند، در مقایسه با زنانی که سقط جنین نکرده بودند، ۱٫۳ تخمین زدند.[۷۷] به دلایل متعددی توسط محققان دیگر مورد انتقاد قرار گرفت، از جمله این ادعاها مبنی بر اینکه سوگیری انتشار را در نظر نگرفته‌است (مطالعات مثبت تمایل بیشتری به انتشار دارند).[۷۸] متاآنالیز همچنین مورد انتقاد قرار گرفت زیرا مطالعاتی که شامل آن شد تقریباً همه مطالعات مورد شاهدی بودند که مستعد یادآوری سوگیری هستند و انتخاب یک گروه کنترل مناسب برای آنها دشوار است.[۷۹]

در سال ۱۹۹۷، وینگو و همکاران. ۳۲ مطالعه را در مورد رابطه سقط جنین و سرطان پستان بررسی کرد و به این نتیجه رسید که نتایج مطالعات در این زمینه آنقدر متناقض است که امکان نتیجه‌گیری قطعی را برای سقط جنین‌های القایی یا خود به خود فراهم نمی‌کند.[۸۰]

تجزیه و تحلیل داده‌های ۵۳ مطالعه در سال ۲۰۰۴ که شامل ۸۳۰۰۰ زن مبتلا به سرطان سینه بود، هیچ خطری را در میان زنانی که سقط جنین القایی یا خودبه‌خودی داشته‌اند، گزارش نکرد. خطر نسبی سرطان سینه برای زنانی که سقط خود به خودی داشتند در این تجزیه و تحلیل ۰٫۹۸ و برای سقط القایی ۰٫۹۳ بود.[۸۱]

یک بررسی سیستماتیک و متاآنالیز مطالعات آینده‌نگر در سال ۲۰۱۵ شواهد کافی برای حمایت از ارتباط بین سقط جنین القایی یا خود به خود و افزایش خطر ابتلا به سرطان سینه را نشان داد.[۸۲]

سیاسی شدن[ویرایش]

در اواخر دهه ۱۹۸۰، سیاستمداران ملی دریافتند که تمرکز بر کاهش دسترسی به سقط جنین یک استراتژی سیاسی برنده نیست. برخی از فعالان ضد سقط جنین در مواجهه با رها شدن سیاسی، تهاجمی تر و خشن تر شدند که با قتل دکتر دیوید گان در سال ۱۹۹۳ و تصویب قانون آزادی دسترسی به ورودی‌های کلینیک در سال ۱۹۹۴ به اوج خود رسید. با بی‌اعتبار شدن اقدام مستقیم، سازمان‌های ضد سقط جنین، از جمله کمیته ملی حق حیات، به خط مقدم جنبش آمدند. اینها بر تاکتیک‌های قانونی، از جمله لابی علیه سقط جنین‌های دیررس و دسترسی به میفپریستون و قانون‌گذاری بر اساس پیوند ادعایی ABC متمرکز بودند.[۸۳] اخیراً، سازمان‌های ضد سقط جنین به لابی‌گری روی آورده‌اند تا موانع سقط را افزایش دهند، مانند مشاوره اجباری، دوره‌های انتظار، و اطلاع‌رسانی والدین،[۸۴] و برخی احساس می‌کنند که طرفداران ضد سقط جنین ABC را به عنوان یک تاکتیک دیگر در کمپین خود علیه سقط جنین می‌دانند. سقط جنین[۸۵][۸۶] چالش‌های حقوقی مداوم و فزاینده ای برای سقط جنین در ایالات متحده توسط گروه‌های ضد سقط جنین وجود دارد.[۸۷] در سال ۲۰۰۵، یک سازمان کانادایی ضد سقط جنین با اشاره به فرضیه ABC، بیلبوردهایی را در آلبرتا با روبان‌های صورتی بزرگ و بیانیه: «سرپوش گذاری را متوقف کنید» نصب کرد.[۸۸] بنیاد سرطان سینه کانادا از ارائه نادرست وضعیت دانش علمی در مورد این موضوع نگران بود.[۸۹]

تمرکز مداوم بر فرضیه ABC توسط گروه‌های ضد سقط جنین باعث ایجاد یک محیط سیاسی تقابلی شده‌است. طرفداران ضد سقط جنین و دانشمندان به‌طور یکسان با انتقاداتی پاسخ داده‌اند.[۹۰][۹۱][۹۲] ادعاهای طرفداران ضد سقط جنین گاهی اوقات به عنوان شبه علم شناخته می‌شود.[۹۳][۹۴][۹۵][۹۶]

در اواخر دهه ۱۹۹۰، تعدادی از اعضای کنگره ایالات متحده درگیر موضوع ABC شدند. در یک جلسه استماع در سال ۱۹۹۸ در مورد تحقیقات سرطان، تام کوبرن، نماینده ایالات متحده، موسسه ملی سرطان را متهم کرد که با انتشار گزینشی داده‌ها، مردم را گمراه می‌کند.[۹۷] در سال ۱۹۹۹، اندکی پس از بحث و گفتگو در مجلس نمایندگان آمریکا دربارهٔ تاییدیه داروی سقط جنین میفپریستون، دیو ولدون، نماینده ایالات متحده، نامه ای با عنوان «همکار عزیز» نوشت که حاوی مقاله ای از جان کیندلی بود.[۹۸] در آن، ولدون ابراز نگرانی کرد که اکثر مطالعات نشان‌دهنده یک پیوند احتمالی ABC هستند و اینکه سیاسی‌سازی «از دادن اطلاعات حیاتی به زنان جلوگیری می‌کند».[۹۹]

تا سال ۲۰۱۹، مواد مشاوره سقط جنین در آلاسکا، کانزاس، می‌سی‌سی‌پی، اوکلاهاما و تگزاس به اشتباه ارتباط احتمالی بین سقط جنین و سرطان سینه را تأیید می‌کنند، در حالی که مواد مینه سوتا به درستی هیچ ارتباطی را گزارش نمی‌کنند.[۱۰۰] قوانین مشابهی که مستلزم اطلاع‌رسانی است نیز در ۱۴ ایالت دیگر معرفی شده‌است.[۱۰۱] یکی از سردبیران مجله آمریکایی سلامت عمومی ابراز نگرانی کرد که این لوایح هشدارهایی را پیشنهاد می‌کنند که با یافته‌های علمی ثابت همخوانی ندارد.[۱۰۲]

جیکوب ام اپل، متخصص اخلاق زیستی، استدلال می‌کند که قوانین افشای اجباری ممکن است بر اساس دلایل " عقلانی " خلاف قانون اساسی باشد. زایمان به‌طور قابل توجهی خطرناک تر از سقط جنین است، داده‌هایی که در هیچ قانون افشای مورد نیاز نیست، اما برای درک معنی دار خطرات ضروری است. به گفته Appel، «اگر تقریباً پنجاه میلیون سقط جنینی که از زمان رو در برابر وید همه با زایمان تمام مدت به پایان رسیده بود، تقریباً پانصد زن دیگر در طول زایمان می‌مردند.»[۱۰۳]

در می ۲۰۱۷، رئیس‌جمهور دونالد ترامپ، Charmaine Yoest، یک فعال ضد سقط جنین و طرفدار پیوند سقط جنین و سرطان سینه را به سمت دستیار وزیر امور عمومی در وزارت بهداشت و خدمات انسانی منصوب کرد.[۱۰۴]

مؤسسه ملی سرطان[ویرایش]

موسسه ملی سرطان (NCI) به دلیل نتایج ارائه شده در وب سایت خود، هدف جنبش ضد سقط جنین بوده‌است.[۶۶] گزارشی از کمیته نظارت و اصلاحات دولتی نشان داد که دولت بوش در نوامبر ۲۰۰۲ وب سایت NCI را تغییر داده‌است. تجزیه و تحلیل قبلی NCI به این نتیجه رسیده بود که، در حالی که برخی از سؤالات در مورد ارتباط بین سقط جنین و سرطان پستان قبل از اواسط دهه ۱۹۹۰ وجود داشت، تعدادی از مطالعات بزرگ و به خوبی مورد توجه قرار گرفته بودند، این موضوع را منفی حل کرده بودند. دولت بوش این تحلیل را حذف کرد و آن را با موارد زیر جایگزین کرد:

این تغییر، که حاکی از وجود عدم قطعیت علمی در مورد موضوع ABC بود، باعث شد تا سرمقاله ای در نیویورک تایمز به عنوان یک «تحریف فاحش» توصیف شود و نامه ای از اعضای کنگره به وزیر بهداشت و خدمات انسانی ارسال شود.[۱۰۵][۱۰۶] در پاسخ به این تغییر، NCI یک کارگاه آموزشی سه روزه با عنوان رویدادهای تولید مثل اولیه و سرطان پستان در ۲۴ تا ۲۶ فوریه ۲۰۰۳ برگزار کرد. این کارگاه به این نتیجه رسید که سقط جنین القایی خطر ابتلا به سرطان سینه را در زنان افزایش نمی‌دهد و شواهد این امر به خوبی ثابت شده‌است.[۱۰۷] پس از آن، مدیر تحقیقات اپیدمیولوژی انجمن سرطان آمریکا اظهار داشت: «این مسئله به صورت علمی حل شده‌است. . . این اساساً یک بحث سیاسی است.»[۱۹]

بریند تنها شرکت کننده در کارگاه بود که نظر مخالف خود را به عنوان گزارش اقلیت در انتقاد از نتیجه‌گیری ارائه کرد.[۱۰۸] او معتقد است که شواهد و یافته‌های کارگاه بیش از حد توسط سازمان دهندگان آن کنترل شده‌است و زمان اختصاص داده شده برای بررسی کامل ادبیات بسیار کوتاه است.[۱۰۸]

دعوای داکوتای شمالی[ویرایش]

در ژانویه ۲۰۰۰، امی جو کیولسرود (متسون) مشاور ضد سقط جنین، از کلینیک زنان رد ریور در فارگو، داکوتای شمالی، به اتهام تبلیغات نادرست شکایت کرد.[۱۰۹] کت و شلوار، Kylsrud v. شرکت مدیریت MKB، ادعا کرد که این کلینیک با توزیع بروشوری که به نقل از برگه اطلاعات مؤسسه ملی سرطان در مورد فرضیه ABC، زنان را گمراه می‌کند. در بروشور آمده بود:

این پرونده ابتدا برای ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ برنامه‌ریزی شده بود، اما در نتیجه حملات تروریستی به تعویق افتاد. در ۲۵ مارس ۲۰۰۲، محاکمه آغاز شد. پس از چهار روز شهادت، قاضی مایکل مک گوایر به نفع کلینیک رای داد.

لیندا روزنتال، وکیل مرکز حقوق باروری، این تصمیم را رد «تاکتیک‌های ترساندن» توصیف کرد.[۱۱۱] جان کیندلی، یکی از وکلای وکولسرود، «حق افراد برای تعیین سرنوشت» را برجسته کرد.[۱۱۲] کیندلی همچنین در سال ۱۹۹۸ مقاله بررسی قانون ویسکانسین را نوشت که امکان دوام دعاوی قصور پزشکی را بر اساس عدم اطلاع‌رسانی به بیمارانی که قصد سقط جنین را در مورد فرضیه ABC دارند، بیان کرد.[۱۱۳]

این تصمیم مورد تجدیدنظرخواهی قرار گرفت و در ۲۳ سپتامبر ۲۰۰۳، دادگاه عالی داکوتای شمالی حکم داد که کیولسرود دارای جایگاهی نیست و حکم دادگاه بدوی مبنی بر رد این اقدام را تأیید کرد.[۱۱۴] درخواست تجدیدنظر گفت که کیلسرود مطالب را نخوانده‌است و پس از طرح شکایت، بروشورها برای رد پیوند سرطان سینه به نقل از موسسه ملی سرطان به روز شد.[۱۱۴]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ Melbye, M.; Wohlfahrt, J.; Olsen, J. H.; Frisch, M.; Westergaard, T.; Helweg-Larsen, K.; Andersen, P. K. (1997-01-09). "Induced abortion and the risk of breast cancer". The New England Journal of Medicine. 336 (2): 81–85. doi:10.1056/NEJM199701093360201. ISSN 0028-4793. PMID 8988884.
  2. ↑ Melbye, M.; Wohlfahrt, J.; Olsen, J. H.; Frisch, M.; Westergaard, T.; Helweg-Larsen, K.; Andersen, P. K. (1997-01-09). "Induced abortion and the risk of breast cancer". The New England Journal of Medicine. 336 (2): 81–85. doi:10.1056/NEJM199701093360201. ISSN 0028-4793. PMID 8988884.
  3. ↑ "Abortion and Cancer Risk". www.cancer.org (به انگلیسی). Retrieved 2023-02-11.
  4. ↑ "Breast changes from pregnancy to weaning". Medela (به انگلیسی). Retrieved 2023-02-11.
  5. ↑ Russo J, Russo I (1980). "Susceptibility of the mammary gland to carcinogenesis. II. Pregnancy interruption as a risk factor in tumor incidence". Am J Pathol. 100 (2): 505–506. PMC 1903536. PMID 6773421. In contrast, abortion is associated with increased risk of carcinomas of the breast. The explanation for these epidemiologic findings is not known, but the parallelism between the DMBA-induced rat mammary carcinoma model and the human situation is striking. [...] Abortion would interrupt this process, leaving in the gland undifferentiated structures like those observed in the rat mammary gland, which could render the gland again susceptible to carcinogenesis.
  6. ↑ Melbye, M.; Wohlfahrt, J.; Olsen, J. H.; Frisch, M.; Westergaard, T.; Helweg-Larsen, K.; Andersen, P. K. (1997-01-09). "Induced abortion and the risk of breast cancer". The New England Journal of Medicine. 336 (2): 81–85. doi:10.1056/NEJM199701093360201. ISSN 0028-4793. PMID 8988884.
  7. ↑ "Abortion and Cancer Risk". www.cancer.org (به انگلیسی). Retrieved 2023-02-11.
  8. ↑ Jasen P (2005). "Breast cancer and the politics of abortion in the United States". Med Hist. 49 (4): 423–44. doi:10.1017/S0025727300009145. PMC 1251638. PMID 16562329.
  9. ↑ "WHO – Induced abortion does not increase breast cancer risk". who.int. Archived from the original on 13 January 2011. Retrieved 11 January 2011.
  10. ↑ "Abortion, Miscarriage, and Breast Cancer Risk". National Cancer Institute. 20 February 2003. Archived from the original on 21 December 2010. Retrieved 11 January 2011.
  11. ↑ "Politics & Science – Investigating the State of Science Under the Bush Administration". oversight.house.gov. Archived from the original on 4 November 2009. Retrieved 14 April 2008.
  12. ↑ "Is Abortion Linked to Breast Cancer?". American Cancer Society. Archived from the original on 31 January 2011. Retrieved 11 January 2011.
  13. ↑ Committee on Gynecologic, Practice (June 2009). "ACOG Committee Opinion No. 434: induced abortion and breast cancer risk". Obstetrics and Gynecology. 113 (6): 1417–8. doi:10.1097/AOG.0b013e3181ac067d. PMID 19461458.
  14. ↑ "The Care of Women Requesting Induced Abortion" (PDF). Royal College of Obstetricians and Gynaecologists. p. 9. Archived from the original (PDF) on 27 July 2013. Retrieved 29 June 2008. Induced abortion is not associated with an increase in breast cancer risk.
  15. ↑ "Krebsmythen: Kein Grund zur Sorge" (به آلمانی). German Cancer Research Center. 4 December 2013. Retrieved 9 September 2014. {{cite web}}: Unknown parameter |trans_title= ignored (|trans-title= suggested) (help)
  16. ↑ "Canadian Cancer Society's perspective on abortion and breast cancer". Canadian Cancer Society. 28 October 2013. Retrieved 9 September 2014.[پیوند مرده]
  17. ↑ Jasen P (2005). "Breast cancer and the politics of abortion in the United States". Med Hist. 49 (4): 423–44. doi:10.1017/S0025727300009145. PMC 1251638. PMID 16562329.Jasen P (2005). "Breast cancer and the politics of abortion in the United States". Med Hist. 49 (4): 423–44. doi:10.1017/S0025727300009145. PMC 1251638. PMID 16562329.
  18. ↑ "Counseling and Waiting Periods for Abortion". Guttmacher Institute. 2019-12-01. Retrieved 2019-12-22.
  19. ↑ ۱۹٫۰ ۱۹٫۱ ۱۹٫۲ "Politics & Science in the Bush Administration" (PDF). oversight.house.gov. Archived from the original (PDF) on 15 December 2012. Retrieved 4 November 2007.
  20. ↑ Howe H, Senie R, Bzduch H, Herzfeld P (1989). "Early abortion and breast cancer risk among women under age 40". Int J Epidemiol. 18 (2): 300–4. doi:10.1093/ije/18.2.300. PMID 2767842.
  21. ↑ Daling JR, Malone KE, Voigt LF, White E, Weiss NS (2 November 1994). "Risk of breast cancer among young women: relationship to induced abortion". Journal of the National Cancer Institute. 86 (21): 1584–92. doi:10.1093/jnci/86.21.1584. PMID 7932822.
  22. ↑ Daling JR; Brinton LA; Voigt LF; Weiss, NS; Coates, RJ; Malone, KE; Schoenberg, JB; Gammon, M (1996). "Risk of breast cancer among white women following induced abortion". Am. J. Epidemiol. 144 (4): 373–80. doi:10.1093/oxfordjournals.aje.a008938. PMID 8712194. {{cite journal}}: Unknown parameter |displayauthors= ignored (|display-authors= suggested) (help)
  23. ↑ "Weird Science". Ms. Magazine. Archived from the original on 17 May 2008. Retrieved 14 October 2008.
  24. ↑ Melbye M, Wohlfahrt J, Olsen J, Frisch M, Westergaard T, Helweg-Larsen K, Andersen P (1997). "Induced abortion and the risk of breast cancer". N Engl J Med. 336 (2): 81–5. doi:10.1056/NEJM199701093360201. PMID 8988884.
  25. ↑ Michels KB, Xue F, Colditz GA, Willett WC (2007). "Induced and spontaneous abortion and incidence of breast cancer among young women: a prospective cohort study". Arch. Intern. Med. 167 (8): 814–20. doi:10.1001/archinte.167.8.814. PMID 17452545.
  26. ↑ "Summary Report: Early Reproductive Events Workshop – National Cancer Institute". cancer.gov. 20 February 2003. Retrieved 4 November 2007.
  27. ↑ "Breast Cancer Prevention". National Cancer Institute. 15 July 2011. Archived from the original on 27 July 2011. Retrieved 20 August 2011.
  28. ↑ Chris Mooney (2004). "Research and Destroy". washingtonmonthly.com. Archived from the original on 4 April 2008. Retrieved 14 April 2008.
  29. ↑ "THE PRO-CHOICE ACTION NETWORK". prochoiceactionnetwork-canada.org. Archived from the original on 11 October 2007. Retrieved 4 November 2007.
  30. ↑ Cannold, Leslie (2002). "Understanding and Responding to Anti-Choice Women-Centred Strategies" (PDF). Reproductive Health Matters. 10 (19): 171–179. doi:10.1016/s0968-8080(02)00011-3. PMID 12369322. Archived from the original (PDF) on 4 October 2013.
  31. ↑ "Women's Health after Abortion". deveber.org. Archived from the original on 14 March 2008. Retrieved 14 April 2008.
  32. ↑ "Weldon Letter". abortionbreastcancer.com. Archived from the original on 23 October 2007. Retrieved 4 November 2007.
  33. ↑ Jasen P (2005). "Breast cancer and the politics of abortion in the United States". Med Hist. 49 (4): 423–44. doi:10.1017/S0025727300009145. PMC 1251638. PMID 16562329.Jasen P (2005). "Breast cancer and the politics of abortion in the United States". Med Hist. 49 (4): 423–44. doi:10.1017/S0025727300009145. PMC 1251638. PMID 16562329.
  34. ↑ "WHO – Induced abortion does not increase breast cancer risk". who.int. Archived from the original on 13 January 2011. Retrieved 11 January 2011."WHO – Induced abortion does not increase breast cancer risk". who.int. Archived from the original on 13 January 2011. Retrieved 11 January 2011.
  35. ↑ Committee on Gynecologic, Practice (June 2009). "ACOG Committee Opinion No. 434: induced abortion and breast cancer risk". Obstetrics and Gynecology. 113 (6): 1417–8. doi:10.1097/AOG.0b013e3181ac067d. PMID 19461458.Committee on Gynecologic, Practice (June 2009). "ACOG Committee Opinion No. 434: induced abortion and breast cancer risk". Obstetrics and Gynecology. 113 (6): 1417–8. doi:10.1097/AOG.0b013e3181ac067d. PMID 19461458.
  36. ↑ "The Care of Women Requesting Induced Abortion" (PDF). Royal College of Obstetricians and Gynaecologists. p. 9. Archived from the original (PDF) on 27 July 2013. Retrieved 29 June 2008. Induced abortion is not associated with an increase in breast cancer risk."The Care of Women Requesting Induced Abortion" (PDF). Royal College of Obstetricians and Gynaecologists. p.  9. Archived from the original (PDF) on 27 July 2013. Retrieved 29 June 2008. Induced abortion is not associated with an increase in breast cancer risk.
  37. ↑ "Krebsmythen: Kein Grund zur Sorge" (به آلمانی). German Cancer Research Center. 4 December 2013. Retrieved 9 September 2014. {{cite web}}: Unknown parameter |trans_title= ignored (|trans-title= suggested) (help)"Krebsmythen: Kein Grund zur Sorge" [Cancer myths: no reason for concern] (in German). German Cancer Research Center. 4 December 2013. Retrieved 9 September 2014.
  38. ↑ "Canadian Cancer Society's perspective on abortion and breast cancer". Canadian Cancer Society. 28 October 2013. Retrieved 9 September 2014.[پیوند مرده]"Canadian Cancer Society's perspective on abortion and breast cancer"[پیوند مرده]. Canadian Cancer Society. 28 October 2013. Retrieved 9 September 2014.
  39. ↑ "Summary Report: Early Reproductive Events Workshop – National Cancer Institute". cancer.gov. 20 February 2003. Retrieved 4 November 2007."Summary Report: Early Reproductive Events Workshop – National Cancer Institute". cancer.gov. 20 February 2003. Retrieved 4 November 2007.
  40. ↑ "WHO – Induced abortion does not increase breast cancer risk". who.int. Archived from the original on 13 January 2011. Retrieved 11 January 2011."WHO – Induced abortion does not increase breast cancer risk". who.int. Archived from the original on 13 January 2011. Retrieved 11 January 2011.
  41. ↑ "Is Abortion Linked to Breast Cancer?". American Cancer Society. 19 June 2014. Archived from the original on 5 June 2011. Retrieved 8 September 2014.
  42. ↑ "National Cancer Institute (NCI) | National Institutes of Health (NIH)". Nih.gov. 2015-10-14. Retrieved 2015-12-17.
  43. ↑ "Summary Report: Early Reproductive Events Workshop – National Cancer Institute". cancer.gov. 20 February 2003. Retrieved 4 November 2007."Summary Report: Early Reproductive Events Workshop – National Cancer Institute". cancer.gov. 20 February 2003. Retrieved 4 November 2007.
  44. ↑ Committee on Gynecologic, Practice (June 2009). "ACOG Committee Opinion No. 434: induced abortion and breast cancer risk". Obstetrics and Gynecology. 113 (6): 1417–8. doi:10.1097/AOG.0b013e3181ac067d. PMID 19461458.Committee on Gynecologic, Practice (June 2009). "ACOG Committee Opinion No. 434: induced abortion and breast cancer risk". Obstetrics and Gynecology. 113 (6): 1417–8. doi:10.1097/AOG.0b013e3181ac067d. PMID 19461458.
  45. ↑ "Briefing note—Scientific Information on Abortion". Royal College of Obstetricians and Gynaecologists. 29 January 2008. Retrieved 9 September 2014.
  46. ↑ "The Care of Women Requesting Induced Abortion" (PDF). Royal College of Obstetricians and Gynaecologists. November 2011. Archived from the original (PDF) on 2012-05-29. Retrieved 9 September 2014.
  47. ↑ "Krebsmythen: Kein Grund zur Sorge" (به آلمانی). German Cancer Research Center. 4 December 2013. Retrieved 9 September 2014. {{cite web}}: Unknown parameter |trans_title= ignored (|trans-title= suggested) (help)"Krebsmythen: Kein Grund zur Sorge" [Cancer myths: no reason for concern] (in German). German Cancer Research Center. 4 December 2013. Retrieved 9 September 2014.
  48. ↑ "Canadian Cancer Society's perspective on abortion and breast cancer". Canadian Cancer Society. 28 October 2013. Retrieved 9 September 2014.[پیوند مرده]"Canadian Cancer Society's perspective on abortion and breast cancer"[پیوند مرده]. Canadian Cancer Society. 28 October 2013. Retrieved 9 September 2014.
  49. ↑ "Joel Brind, Department of Natural Sciences". Baruch College. Retrieved 29 June 2008.
  50. ↑ ۵۰٫۰ ۵۰٫۱ ۵۰٫۲ Yeoman, Barry; Michael Lewis (1 February 2003). "Scientist Who Hated Abortion". Discover. Retrieved 9 September 2014.
  51. ↑ Brind J, Chinchilli VM, Severs WB, Summy-Long J (1996). "Induced abortion as an independent risk factor for breast cancer: a comprehensive review and meta-analysis". J Epidemiol Community Health. 50 (5): 481–96. doi:10.1136/jech.50.5.481. PMC 1060338. PMID 8944853.
  52. ↑ Weed DL, Kramer BS (1996). "Induced abortion, bias, and breast cancer: why epidemiology hasn't reached its limit". J. Natl. Cancer Inst. 88 (23): 1698–700. doi:10.1093/jnci/88.23.1698. PMID 8943995.
  53. ↑ Donnan S (December 1996). "Abortion, breast cancer, and impact factors—in this number and the last". J Epidemiol Community Health. 50 (6): 605. doi:10.1136/jech.50.6.605. PMC 1060372. PMID 9039374.
  54. ↑ Yeoman, Barry; Michael Lewis (1 February 2003). "Scientist Who Hated Abortion". Discover. Retrieved 9 September 2014.Yeoman, Barry; Michael Lewis (1 February 2003). "Scientist Who Hated Abortion". Discover. Retrieved 9 September 2014.
  55. ↑ Russo J, Russo I (1980). "Susceptibility of the mammary gland to carcinogenesis. II. Pregnancy interruption as a risk factor in tumor incidence". Am J Pathol. 100 (2): 497–512. PMC 1903536. PMID 6773421.
  56. ↑ Russo J, Tay L, Russo I (1982). "Differentiation of the mammary gland and susceptibility to carcinogenesis". Breast Cancer Res Treat. 2 (1): 5–73. doi:10.1007/BF01805718. PMID 6216933.
  57. ↑ Russo J, Russo I (1987). "Biological and molecular bases of mammary carcinogenesis". Lab Invest. 57 (2): 112–37. PMID 3302534.
  58. ↑ "Reproductive Breast Cancer Risks Brochure". Archived from the original on 15 October 2007. Retrieved 20 October 2007.
  59. ↑ Frazier, A Lindsay; Ryan, Catherine Tomeo; Rockett, Helaine; Willett, Walter C; Colditz, Graham A (February 2003). "Adolescent diet and risk of breast cancer". Breast Cancer Research. 5 (3): R59-64. doi:10.1186/bcr583. PMC 164999. PMID 12631400.
  60. ↑ Russo J, Russo I (1980). "Susceptibility of the mammary gland to carcinogenesis. II. Pregnancy interruption as a risk factor in tumor incidence". Am J Pathol. 100 (2): 497–512. PMC 1903536. PMID 6773421.Russo J, Russo I (1980). "Susceptibility of the mammary gland to carcinogenesis. II. Pregnancy interruption as a risk factor in tumor incidence". Am J Pathol. 100 (2): 497–512. PMC 1903536. PMID 6773421.
  61. ↑ Alvarado MV, Alvarado NE, Russo J, Russo IH (1994). "Human chorionic gonadotropin inhibits proliferation and induces expression of inhibin in human breast epithelial cells in vitro". In Vitro Cell. Dev. Biol. Anim. 30A (1): 4–8. doi:10.1007/BF02631407. PMID 8193772.
  62. ↑ Russo IH, Koszalka M, Russo J (1990). "Effect of human chorionic gonadotropin on mammary gland differentiation and carcinogenesis". Carcinogenesis. 11 (10): 1849–55. doi:10.1093/carcin/11.10.1849. PMID 2119909.
  63. ↑ Bernstein L, Hanisch R, Sullivan-Halley J, Ross RK (1995). "Treatment with human chorionic gonadotropin and risk of breast cancer". Cancer Epidemiol. Biomarkers Prev. 4 (5): 437–40. PMID 7549796.
  64. ↑ Michels KB, Xue F, Colditz GA, Willett WC (2007). "Induced and spontaneous abortion and incidence of breast cancer among young women: a prospective cohort study". Arch. Intern. Med. 167 (8): 814–20. doi:10.1001/archinte.167.8.814. PMID 17452545.Michels KB, Xue F, Colditz GA, Willett WC (2007). "Induced and spontaneous abortion and incidence of breast cancer among young women: a prospective cohort study". Arch. Intern. Med. 167 (8): 814–20. doi:10.1001/archinte.167.8.814. PMID 17452545.
  65. ↑ Jasen P (2005). "Breast cancer and the politics of abortion in the United States". Med Hist. 49 (4): 423–44. doi:10.1017/S0025727300009145. PMC 1251638. PMID 16562329.Jasen P (2005). "Breast cancer and the politics of abortion in the United States". Med Hist. 49 (4): 423–44. doi:10.1017/S0025727300009145. PMC 1251638. PMID 16562329.
  66. ↑ ۶۶٫۰ ۶۶٫۱ Jasen P (2005). "Breast cancer and the politics of abortion in the United States". Med Hist. 49 (4): 423–44. doi:10.1017/S0025727300009145. PMC 1251638. PMID 16562329.Jasen P (2005). "Breast cancer and the politics of abortion in the United States". Med Hist. 49 (4): 423–44. doi:10.1017/S0025727300009145. PMC 1251638. PMID 16562329.
  67. ↑ B MacMahon; P Cole; J Brown (1973). "Etiology of human breast cancer: a review". J. Natl. Cancer Inst. 50 (21–42): 21–42. doi:10.1093/jnci/50.1.21. PMID 4571238.
  68. ↑ Russo J, Russo I (1980). "Susceptibility of the mammary gland to carcinogenesis. II. Pregnancy interruption as a risk factor in tumor incidence". Am J Pathol. 100 (2): 497–512. PMC 1903536. PMID 6773421.Russo J, Russo I (1980). "Susceptibility of the mammary gland to carcinogenesis. II. Pregnancy interruption as a risk factor in tumor incidence". Am J Pathol. 100 (2): 497–512. PMC 1903536. PMID 6773421.
  69. ↑ Russo J, Tay L, Russo I (1982). "Differentiation of the mammary gland and susceptibility to carcinogenesis". Breast Cancer Res Treat. 2 (1): 5–73. doi:10.1007/BF01805718. PMID 6216933.Russo J, Tay L, Russo I (1982). "Differentiation of the mammary gland and susceptibility to carcinogenesis". Breast Cancer Res Treat. 2 (1): 5–73. doi:10.1007/BF01805718. PMID 6216933. S2CID 22657169.
  70. ↑ ۷۰٫۰ ۷۰٫۱ Russo J, Russo I (1987). "Biological and molecular bases of mammary carcinogenesis". Lab Invest. 57 (2): 112–37. PMID 3302534.Russo J, Russo I (1987). "Biological and molecular bases of mammary carcinogenesis". Lab Invest. 57 (2): 112–37. PMID 3302534.
  71. ↑ Frazier, A Lindsay; Ryan, Catherine Tomeo; Rockett, Helaine; Willett, Walter C; Colditz, Graham A (February 2003). "Adolescent diet and risk of breast cancer". Breast Cancer Research. 5 (3): R59-64. doi:10.1186/bcr583. PMC 164999. PMID 12631400.Frazier, A Lindsay; Ryan, Catherine Tomeo; Rockett, Helaine; Willett, Walter C; Colditz, Graham A (February 2003). "Adolescent diet and risk of breast cancer". Breast Cancer Research. 5 (3): R59-64. doi:10.1186/bcr583. PMC 164999. PMID 12631400.
  72. ↑ Jasen, Patricia (1 October 2005). "Breast Cancer and the Politics of Abortion in the United States". Medical History. 49 (4): 423–444. doi:10.1017/S0025727300009145. PMC 1251638. PMID 16562329. Their study supported the theory that structural changes in breast tissue are responsible for the lasting, protective effect of full-term pregnancy. They observed that abortion left the rats highly susceptible to developing cancer, but that the aborted rats "were at the same risk as virgin animals treated with the carcinogen" (italics mine). Over the next two decades, however, their findings would be cited repeatedly as evidence that pregnancy begins a process of breast change which, when stopped by abortion, put female rats (and thus humans) at greater risk of cancer than those who had never been pregnant.
  73. ↑ Yeoman, Barry; Michael Lewis (1 February 2003). "Scientist Who Hated Abortion". Discover. Retrieved 9 September 2014.Yeoman, Barry; Michael Lewis (1 February 2003). "Scientist Who Hated Abortion". Discover. Retrieved 9 September 2014.
  74. ↑ "Abortion and Breast Cancer Risk". American Cancer Society. Retrieved 8 May 2017. Cohort studies and studies that used records to determine the history of abortions have not found an increased risk...Researchers generally consider the conclusions from cohort studies to be stronger than those from case-control studies.
  75. ↑ Bartholomew, LL; Grimes, DA (November 1998). "The alleged association between induced abortion and risk of breast cancer: biology or bias?". Obstetrical & Gynecological Survey. 53 (11): 708–14. doi:10.1097/00006254-199811000-00024. PMID 9812330. Two recent, large cohort studies, which are less susceptible to bias, showed either protection or no effect on breast cancer risk from an induced abortion.
  76. ↑ Grimes, David A. (20 April 2004). "Induced Abortion: An Overview for Internists". Annals of Internal Medicine. 140 (8): 620–6. doi:10.7326/0003-4819-140-8-200404200-00009. PMID 15096333.
  77. ↑ Brind, J; Chinchilli, VM; Severs, WB; Summy-Long, J (October 1996). "Induced abortion as an independent risk factor for breast cancer: a comprehensive review and meta-analysis". Journal of Epidemiology and Community Health. 50 (5): 481–96. doi:10.1136/jech.50.5.481. PMC 1060338. PMID 8944853.
  78. ↑ Blettner, M; Chang-Claude, J; Scheuchenpflug, T (August 1997). "Induced abortion as an independent risk factor for breast cancer". Journal of Epidemiology and Community Health. 51 (4): 465–7. doi:10.1136/jech.51.4.465. PMC 1060523. PMID 9328561.
  79. ↑ Davidson, T (December 2001). "Abortion and breast cancer: a hard decision made harder". The Lancet Oncology. 2 (12): 756–8. doi:10.1016/S1470-2045(01)00591-5. PMID 11902518.
  80. ↑ Wingo, PA; Newsome, K; Marks, JS; Calle, EE; Parker, SL (January 1997). "The risk of breast cancer following spontaneous or induced abortion". Cancer Causes & Control. 8 (1): 93–108. doi:10.1023/a:1018443507512. PMID 9051328.
  81. ↑ Beral, V; Bull, D; Doll, R; Peto, R; Reeves, G; Collaborative Group on Hormonal Factors in Breast, Cancer. (27 March 2004). "Breast cancer and abortion: collaborative reanalysis of data from 53 epidemiological studies, including 83?000 women with breast cancer from 16 countries". Lancet. 363 (9414): 1007–16. doi:10.1016/s0140-6736(04)15835-2. PMID 15051280.
  82. ↑ Guo, J; Huang, Y; Yang, L; Xie, Z; Song, S; Yin, J; Kuang, L; Qin, W (June 2015). "Association between abortion and breast cancer: an updated systematic review and meta-analysis based on prospective studies". Cancer Causes & Control. 26 (6): 811–9. doi:10.1007/s10552-015-0536-1. PMID 25779378.
  83. ↑ Jasen P (2005). "Breast cancer and the politics of abortion in the United States". Med Hist. 49 (4): 423–44. doi:10.1017/S0025727300009145. PMC 1251638. PMID 16562329.Jasen P (2005). "Breast cancer and the politics of abortion in the United States". Med Hist. 49 (4): 423–44. doi:10.1017/S0025727300009145. PMC 1251638. PMID 16562329.
  84. ↑ "Facts on Induced Abortion in the United States". guttmacher.org. Archived from the original on 13 October 2007. Retrieved 4 November 2007.
  85. ↑ "THE PRO-CHOICE ACTION NETWORK". prochoiceactionnetwork-canada.org. Archived from the original on 11 October 2007. Retrieved 4 November 2007."THE PRO-CHOICE ACTION NETWORK". prochoiceactionnetwork-canada.org. Archived from the original on 11 October 2007. Retrieved 4 November 2007.
  86. ↑ Cannold, Leslie (2002). "Understanding and Responding to Anti-Choice Women-Centred Strategies" (PDF). Reproductive Health Matters. 10 (19): 171–179. doi:10.1016/s0968-8080(02)00011-3. PMID 12369322. Archived from the original (PDF) on 4 October 2013.Cannold, Leslie (2002). "Understanding and Responding to Anti-Choice Women-Centred Strategies" (PDF). Reproductive Health Matters. 10 (19): 171–179. doi:10.1016/s0968-8080(02)00011-3. PMID 12369322. S2CID 11062709. Archived from the original بایگانی‌شده در ۲۰۱۳-۱۰-۰۴ توسط Wayback Machine (PDF) on 4 October 2013.
  87. ↑ "The Last Abortion Clinic". PBS.org. Archived from the original on 23 October 2007. Retrieved 4 November 2007.
  88. ↑ "Group angered by billboards linking breast cancer to abortion". Canada: CBC. 25 October 2005. Archived from the original on 18 December 2007. Retrieved 4 November 2007.
  89. ↑ Beral V, Bull D, Doll R, Peto R, Reeves G (2004). "Breast cancer and abortion: collaborative reanalysis of data from 53 epidemiological studies, including 83 000 women with breast cancer from 16 countries". Lancet. 363 (9414): 1007–16. doi:10.1016/S0140-6736(04)15835-2. PMID 15051280.
  90. ↑ Jasen P (2005). "Breast cancer and the politics of abortion in the United States". Med Hist. 49 (4): 423–44. doi:10.1017/S0025727300009145. PMC 1251638. PMID 16562329.Jasen P (2005). "Breast cancer and the politics of abortion in the United States". Med Hist. 49 (4): 423–44. doi:10.1017/S0025727300009145. PMC 1251638. PMID 16562329.
  91. ↑ Melbye M, Wohlfahrt J, Olsen J, Frisch M, Westergaard T, Helweg-Larsen K, Andersen P (1997). "Induced abortion and the risk of breast cancer". N Engl J Med. 336 (2): 81–5. doi:10.1056/NEJM199701093360201. PMID 8988884.Melbye M, Wohlfahrt J, Olsen J, Frisch M, Westergaard T, Helweg-Larsen K, Andersen P (1997). "Induced abortion and the risk of breast cancer". N Engl J Med. 336 (2): 81–5. doi:10.1056/NEJM199701093360201. PMID 8988884.
  92. ↑ Weed DL, Kramer BS (1996). "Induced abortion, bias, and breast cancer: why epidemiology hasn't reached its limit". J. Natl. Cancer Inst. 88 (23): 1698–700. doi:10.1093/jnci/88.23.1698. PMID 8943995.Weed DL, Kramer BS (1996). "Induced abortion, bias, and breast cancer: why epidemiology hasn't reached its limit". J. Natl. Cancer Inst. 88 (23): 1698–700. doi:10.1093/jnci/88.23.1698. PMID 8943995.
  93. ↑ "Vote for the Golden Boob!". goldenboob.org. Archived from the original on 20 October 2007. Retrieved 4 November 2007.
  94. ↑ "ARCHIVE| March 28, 2002 – Judge Rejects Abortion-Breast Cancer Scare Tactic". crlp.org. Archived from the original on 30 November 2006. Retrieved 4 November 2007.
  95. ↑ Elster, Naomi (29 September 2017). "It's time to talk about the pseudoscience corrupting the abortion debate". The Guardian. Retrieved 19 December 2019. Despite the broadening and widening of the pro-choice movement, there remains a near-total ban on abortion and an aggravating amount of pseudoscience in the air. When researchers from Johns Hopkins University examined a large number of studies on abortion and mental health, the ones carried out to the highest standards revealed that there were very few, if any, negative mental health consequences of having an abortion. … Despite this, we are constantly hearing that abortions lead to mental health problems. Twice in the past week, we have also encountered the insidious myth that abortion causes breast cancer because of the resultant hormone changes.
  96. ↑ "Naomi Elster". Retrieved 2019-12-19. Naomi Elster is a writer and a scientist. She has a PhD in breast cancer. Her nonfiction covers science, health, and an evidence-based approach to women’s issues.
  97. ↑ "Physicians For Life – Abstinence, Abortion, Birth Control – Need to Inform Patients of Abortion – Breast Cancer Link". physiciansforlife.org. Archived from the original on 27 September 2007. Retrieved 4 November 2007.
  98. ↑ "John A. Kindley Law Office: The ABC Link". John Kindley. Retrieved 7 November 2007.
  99. ↑ "Weldon Letter". abortionbreastcancer.com. Archived from the original on 23 October 2007. Retrieved 4 November 2007."Weldon Letter". abortionbreastcancer.com. Archived from the original on 23 October 2007. Retrieved 4 November 2007.
  100. ↑ "Counseling and Waiting Periods for Abortion". Guttmacher Institute. 2019-12-01. Retrieved 2019-12-22."Counseling and Waiting Periods for Abortion". Guttmacher Institute. 1 December 2019. Retrieved 22 December 2019.
  101. ↑ Meckler, Laura (10 November 2004). "Questions on states' abortion warnings". The Boston Globe. Retrieved 4 November 2007.
  102. ↑ Chavkin W (1996). "Topics for our times: public health on the line—abortion and beyond". American Journal of Public Health. 86 (9): 1204–6. doi:10.2105/AJPH.86.9.1204. PMC 1380579. PMID 8806368.
  103. ↑ Appel, Jacob M. "Abortion: A Healthy Choice". The Huffington Post. Retrieved 10 September 2014.
  104. ↑ Trump taps anti-abortion leader Charmaine Yoest for HHS post. UPI (1 May 2017), retrieved 2 May 2017.
  105. ↑ "Politics & Science in the Bush Administration" (PDF). oversight.house.gov. Archived from the original (PDF) on 15 December 2012. Retrieved 4 November 2007."Politics & Science in the Bush Administration" (PDF). oversight.house.gov. Archived from the original (PDF) on 15 December 2012. Retrieved 4 November 2007.
  106. ↑ "Abortion and Breast Cancer". The New York Times. 2003-01-03. Retrieved 9 September 2014.
  107. ↑ "Summary Report: Early Reproductive Events Workshop – National Cancer Institute". cancer.gov. 20 February 2003. Retrieved 4 November 2007."Summary Report: Early Reproductive Events Workshop – National Cancer Institute". cancer.gov. 20 February 2003. Retrieved 4 November 2007.
  108. ↑ ۱۰۸٫۰ ۱۰۸٫۱ "Breast Cancer Prevention Institute". bcpinstitute.org. Archived from the original on 15 October 2007. Retrieved 4 November 2007.
  109. ↑ "Abortion Clinic of Fargo". redriverwomensclinic.com. Archived from the original on 9 October 2007. Retrieved 4 November 2007.
  110. ↑ "Is there a link between abortion and breast cancer? A balanced review". religioustolerance.org. Retrieved 4 November 2007.
  111. ↑ "ARCHIVE| March 28, 2002 – Judge Rejects Abortion-Breast Cancer Scare Tactic". crlp.org. Archived from the original on 30 November 2006. Retrieved 4 November 2007."ARCHIVE| March 28, 2002 – Judge Rejects Abortion-Breast Cancer Scare Tactic". crlp.org. Archived from the original on 30 November 2006. Retrieved 4 November 2007.
  112. ↑ "Controversy over alleged breast cancer link lands abortion clinic in court". womenspress.com. Archived from the original on 17 July 2011. Retrieved 4 November 2007.
  113. ↑ "John A. Kindley Law Office: The ABC Link". John Kindley. Retrieved 7 November 2007."John A. Kindley Law Office: The ABC Link". John Kindley. Retrieved 7 November 2007.
  114. ↑ ۱۱۴٫۰ ۱۱۴٫۱ "Amy Jo Kjolsrud v. MKB Management Corporation". Retrieved 4 November 2007.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=فرضیه_سقط_جنین-سرطان_سینه&oldid=38027720»