فرابنفش فرین
تابش فرابنفش فرین (انگلیسی: Extreme ultraviolet) یا تابش پرانرژی فرابنفش که به اختصار EUV یا XUV نامیده می‌شود، بخشی از تابش الکترومغناطیسی در طیف الکترومغناطیسی که بازه طول‌موج ۱۲۴ تا ۱۰ نانومتر را در بر می‌گیرد و بنابراین (بر پایه رابطه پلانک-اینشتین) دارای فوتون‌هایی با انرژی ۱۰ تا ۱۲۴ الکترون‌ولت (متناسب با طول‌موج ۱۲۴ تا ۱۰ نانومتر) است. تابش فرابنفش فرین به‌صورت طبیعی توسط تاج خورشیدی و به‌صورت مصنوعی توسط منابع پلاسما، تولید هماهنگ بالا (HHG) و منبع نور سنکروترون تولید می‌شود. از آنجا که پرتو UVC (فرابنفش C) تا ۱۰۰ نانومتر ادامه دارد، در برخی شرایط با تابش فرابنفش فرین هم‌پوشانی دارد.
کاربردهای اصلی تابش فرابنفش فرین در طیف‌شناسی فوتوگسیل، تصویربرداری خورشیدی و لیتوگرافی فرابنفش فرین است.
در جو زمین، تابش فرابنفش فرین بیشترین بخش جذب‌شده از طیف الکترومغناطیس است و برای انتقال به خلاء بالا نیاز دارد.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Extreme ultraviolet». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۵ ژانویه ۲۰۲۲.
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ فرابنفش فرین موجود است. |
 | |
| پرتوهای گاما | |
| پرتوهای ایکس | |
| فرابنفش | |
| طیف مرئی | |
| فروسرخ | |
| ریزموج‌ها | |
| فرکانس رادیویی | |
| انواع طول موج | |
 | این یک مقالهٔ خرد فیزیک است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |