سیرکوس ماکسیموس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سیرکوس ماکسیموس
نمای سیرکوس ماکسیموس در سال ۱۹۷۸، از جنوب شرق آن
نمای سیرکوس ماکسیموس در سال ۱۹۷۸، از جنوب شرق آن
مکانRegio XI Circus Maximus
ساخته شده درپادشاهی روم باستان
نوع ساختارساختمان سیرک

سیرکوس ماکسیموس (به زبان لاتین: Circus Maximus) و به زبان ایتالیایی: Circo Massimo (چیرکو ماسیمو)، به معنی بزرگ‌ترین (محل) سیرک است. سیرکوس ماکسیموس در اصل یک ورزشگاه بزرگ بود که بسیاری مراسم روم باستان در آن برگزار می‌شد. این ورزشگاه در دره ای میان تپه‌های اوینتین و پالاسیوم قرار دارد. سیرکوس ماکسیموس بزرگ‌ترین ورزشگاه در امپراتوری روم بود.

سیرکوس ماکسیموس، ۶۲۱ متر طول و ۱۱۸ متر عرض دارد و می‌توانست ۱۵۰ هزار تماشاچی را در خود جای دهد.[۱] این مکان امروزه تبدیل به یک پارک عمومی شده‌است.

تیتوس لیویوس در کتاب از پیدایش روم می‌گوید که نخستین بار لوکیوس تارکوئینیوس پریسکوس، پنجمین شاه روم، پایه‌های این ورزشگاه را پی‌ریخت و زمینی بدان اختصاص داد و برای دو طبقهٔ ممتاز روم، سوارکاران و پاتریسی‌ها، کرسی‌هایی[یادداشت ۱] ساخت، و زان‌پس در این سیرکوس بازی‌هایی موسوم‌به «بازی‌های رومی و بزرگ»[یادداشت ۲] برگزار شدند. هفتمین و آخرین شاه روم، لوکیوس تارکوئینیوس متکبر، نیز کرسی‌هایی برای عوام ساخت.[۲]

یادداشت‌ها[ویرایش]

  1. موسوم به Fori
  2. به لاتین Romani Magnique

منابع[ویرایش]

  1. This is a modern recalculation of the seating capacity at the Circus, a substantial downward revision of Pliny the Elder's estimate of 250,000. For discussion see Humphrey, p. 216.
  2. تیتوس لیویوس. از پیدایش روم. ج. یکم. صص. گفتارهای ۳۵ و ۵۶.
alt text
سیرکوس ماکسیموس به همراه پالاسیوم در نمای پشت