سوپ بامیه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سوپ بامیه (اندونزیایی) در آبگوشت شفاف

سوپ بامیه با استفاده از غلاف دانه سبز خوراکی گیاه گلدار بامیه به عنوان ماده اولیه تهیه می‌شود. به رنگ سبز است. بامیه هنگام مالش با انگشتان احساس لیز می‌کند. از غلاف دانه سبز خوراکی می‌توان در خورش و سوپ نیز استفاده کرد.[۱]

نیجریه[ویرایش]

در نیجریه سوپ بامیه یک غذای لذیذ است، نام گیاه از زبان ایگبو گرفته شده‌است. در زبان یوروبا به آن obe lla می‌گویند.[۲]

چین[ویرایش]

سوپ بامیه چینی «غذایی به سبک روستایی است که اغلب در وعده‌های غذایی خانواده سرو می‌شود».[۳]

اندونزی[ویرایش]

در غذاهای اندونزیایی، سوپ بامیه ساور اویونگ نامیده می‌شود که معمولاً در آب مرغ شفاف همراه با ورمیشل برنج (بیهون) یا ورمیشل ماش (سوهون)، با تکه‌های باکسو (سوریمی چرخ‌کرده گاو) سرو می‌شود.

ژاپن[ویرایش]

در غذاهای ژاپنی، بامیه و nagaimo معمولاً به عنوان افزودنی یا تغییری در سوپ میسو خمیر سویا استفاده می‌شود.

ایالات متحده[ویرایش]

در ایالات متحده، اولین دستور پخت سوپ بامیه در سال ۱۸۲۴ در کتاب خانه‌دار ویرجینیا منتشر شد.[۴][۵] پس از انتشار اولیه، سوپ بامیه معمولاً در کتاب‌های آشپزی آمریکایی گنجانده شد.[۴] در اواخر دهه ۱۸۰۰، دستور العمل‌های سوپ بامیه معمولاً در نیویورک تایمز منتشر می‌شد. در ایالات متحده، سوپ بامیه با استفاده از کنسرو بامیه تهیه شده‌است.[۶] این یک سوپ سنتی در ساوانا، جورجیا و چارلستون، کارولینای جنوبی است.[۷]

آماده‌سازی[ویرایش]

بامیه‌ها را به شکل‌های دلخواه خرد کنید و کنار بگذارید. روی حرارت متوسط، مقدار کمی آب داخل قابلمه بریزید، ماهی، گوشت، پونمو، خرچنگ فلفل، نمک، مکعب‌های ادویه، (پارکیا)، پتاس و اجازه دهید به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه بجوشد. بامیه‌های خرد شده را داخل قابلمه بریزید و هم بزنید و اجازه دهید ۵/۱۰ دقیقه بجوشد. مقدار کمی روغن پالم و بخار را برای چند دقیقه اضافه کنید.

آلبوم عکس[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Walker, S.S. (2001). African Roots/American Cultures: Africa in the Creation of the Americas. Rowman & Littlefield Publishers. p. 64. ISBN 978-0-7425-0165-2.
  2. Badiru, I.; Badiru, D. (2013). Isi Cookbook: Collection of Easy Nigerian Recipes. iUniverse. ISBN 978-1-4759-7671-7.
  3. Aksomboon, K.; Aksomboon, S.; Hiranaga, D.; (Restaurant), Siam Cuisine (1989). Thai Cooking from the Siam Cuisine Restaurant. North Atlantic Books. p. 60. ISBN 978-1-55643-074-9.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ Smith, A.F. (2013). Food and Drink in American History: A "Full Course" Encyclopedia [3 Volumes]: A "Full Course" Encyclopedia. ABC-CLIO. p. 424. ISBN 978-1-61069-233-5.
  5. Smith, A.F. (2007). The Oxford Companion to American Food and Drink. Oxford Companions. Oxford University Press, USA. p. 551. ISBN 978-0-19-530796-2.
  6. The Picayune Creole Cook Book. Times-Picayune publishing Company. 1922. p. 18.
  7. Deen, P.; Clark, M. (2011). Paula Deen's Southern Cooking Bible: The New Classic Guide to Delicious Dishes with More Than 300 Recipes. Simon & Schuster. ISBN 978-1-4165-6407-2.

بیشتر خواندن[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]