زبان فرانسوی در لبنان
فرانسوی زبان دوم لبنان است،[۱] که حدود ۵۰ درصد از جمعیت آن فرانسوی‌زبان هستند. [۲] قانونی در لبنان وجود دارد که مواردی را که در آن زبان فرانسوی باید در داخل دولت استفاده شود، تعیین می‌کند.[۳] در این کشور اغلب از فرانسوی به عنوان یک زبان ارجمند برای تجارت، دیپلماسی و آموزش استفاده می‌شود.
پیشینه[ویرایش]
استفاده از زبان فرانسوی میراثی از زمان جنگ‌های صلیبی فرانسه[۴] و فرمانروایی فرانسه در منطقه، از جمله قیومیت اتحادیه ملل بر لبنان پس از جنگ جهانی اول است. در سال ۲۰۰۴، حدود ۲۰ درصد از مردم لبنان به‌طور روزانه از زبان فرانسوی استفاده می‌کردند.[۵]
نقش و هدف[ویرایش]
جمهوری مستقل لبنان که قبلاً تحت قیومیت فرانسه بود، زبان عربی را به عنوان تنها زبان رسمی خود تعیین کرد، در حالی که قانون خاصی مواردی را تنظیم می‌کند که فرانسوی می‌تواند به‌طور عمومی استفاده شود.
در اصل ۱۱ قانون اساسی لبنان آمده‌است
«عربی زبان رسمی ملی است. قانون موارد استفاده از زبان فرانسوی را تعیین می‌کند.»[۳]
زبان فرانسوی در اسکناس‌های پوند لبنان، علائم جاده‌ای، پلاک‌های خودرو و ساختمان‌های عمومی در کنار عربی استفاده می‌شود.
بیشتر مردم لبنان به زبان عربی لبنانی صحبت می‌کنند که در یک دسته بزرگتر به نام عربی شامی دسته‌بندی می‌شود، در حالی که عربی نوین معیار بیشتر در مجلات، روزنامه‌ها و رسانه‌های رسمی استفاده می‌شود. کدگزینی میان عربی و فرانسوی بسیار رایج است.[۶][۷][۸]
تقریباً ۴۰ درصد از لبنانی‌ها فرانسوی‌زبان و ۱۵ درصد دیگر تاحدودی فرانسوی‌زبان در نظر گرفته می‌شوند و ۷۰٪ از مدارس متوسطه لبنان از زبان فرانسوی به عنوان زبان دوم آموزشی استفاده می‌کنند.[۹][۱۰] در مقایسه، انگلیسی به عنوان زبان دوم در ۳۰ درصد از مدارس متوسطه لبنان استفاده می‌شود.[۱۱] استفاده از زبان عربی توسط جوانان تحصیل کرده لبنان رو به کاهش است، زیرا آن‌ها معمولاً ترجیح می‌دهند به زبان فرانسوی و تا حدی انگلیسی صحبت کنند.[۶][۱۲] این همچنین واکنشی به دیدگاه منفی دربارهٔ عربی پس از حملات ۱۱ سپتامبر است.[۱۳]
نگرش به فرانسوی[ویرایش]
فرانسوی و انگلیسی زبان‌های دوم لبنان هستند و حدود ۴۰ تا ۴۵ درصد از مردم این کشور به عنوان زبان دوم، فرانسوی و ۳۰ درصد انگلیسی‌زبان هستند. [۲] علاوه بر ۴۰ تا ۴۵ درصد لبنانی‌ها که فرانسوی‌زبان هستند، ۱۵ درصد دیگر نیز تاحدودی فرانسوی‌زبان در نظر گرفته می‌شوند و ۷۰ درصد مدارس متوسطه لبنان از زبان فرانسوی به عنوان زبان دوم آموزشی استفاده می‌کنند. استفاده از زبان انگلیسی در محیط کسب و کار و رسانه در حال رشد است. از حدود ۹۰۰٬۰۰۰ دانش آموز لبنان، حدود ۵۰۰٬۰۰۰ نفر در مدارس فرانسوی‌زبان دولتی یا خصوصی ثبت نام می‌کنند که در آن‌ها تدریس ریاضیات و موضوعات علمی به زبان فرانسوی ارائه می‌شود. [۱۴] استفاده واقعی از زبان فرانسوی بسته به منطقه و موقعیت اجتماعی متفاوت است. یک سوم دانش آموزان دبیرستانی که به زبان فرانسوی تحصیل می‌کنند، تحصیلات عالی را در مؤسسات انگلیسی‌زبان ادامه می‌دهند. انگلیسی زبان تجارت و ارتباطات است و زبان فرانسوی عنصری از تمایز اجتماعی است که به دلیل ارزش عاطفی و تاریخی آن انتخاب شده‌است. [۱۵] در سال ۱۹۹۷، دولت لبنان متعهد به سیاست سه‌زبانه بودن در آموزش، از جمله فرانسوی و انگلیسی در کنار زبان رسمی عربی در برنامه درسی شد.[۱۳] L'Orient-Le Jour یک روزنامه فرانسوی‌زبان در لبنان است.[۱۶]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ Rouchdy, Aleya (2002). Language Contact and Language Conflict in Arabic: Variations on a Sociolinguistic Theme. Psychology Press. p. 71. ISBN 978-0-7007-1379-0.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ OIF 2014, p. 217.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Prof. Dr. Axel Tschentscher, LL.M. "Article 11 of the Lebanese Constitution". Servat.unibe.ch. Retrieved 17 January 2013. خطای یادکرد: برچسب
<ref>نامعتبر؛ نام «article_11» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ Battye, Adrian; Hintze, Marie-Anne; Rowlett, Paul (2000). The French Language Today: A Linguistic Introduction (Second ed.). Routledge. ISBN 978-1-136-90328-1 – via Google Books.
- ↑ "Lebanon". Encyclopædia Britannica. 2011.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ Shawish, Hesham (24 June 2010). "Campaign to save the Arabic language in Lebanon". BBC News Online. خطای یادکرد: برچسب
<ref>نامعتبر؛ نام «BBC» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ Mortada, Dalia (October 5, 2015). "Is Beirut the codeswitching capital of the world?". Public Radio International.
- ↑ Talhouk, Suzanne (October 27, 2015). "Don't kill your language". TED.
- ↑ Nadeau, Jean-Benoît; Barlow, Julie (28 May 2010). The Story of French. Knopf Canada. ISBN 978-0-307-37049-5 – via Google Books.
- ↑ Nadeau, Jean-Benoît; Barlow, Julie (2008). The Story of French. Macmillan. p. 311. ISBN 978-0-312-34184-8. Archived from the original on 11 May 2011. Retrieved 14 December 2010.
- ↑
{{cite book}}: Empty citation (help) - ↑ "Arabic – a dying language?". France 24. 25 June 2010.
- ↑ ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ Esseili, Fatima (2017). "A sociolinguistic profile of English in Lebanon". World Englishes (به انگلیسی). 36 (4): 684–704. doi:10.1111/weng.12262. ISSN 1467-971X. خطای یادکرد: برچسب
<ref>نامعتبر؛ نام «:0» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ OIF 2014, p. 218.
- ↑ OIF 2014, p. 358.
- ↑ (به فرانسوی) L'Orient-Le Jour About Us, Lorient Le Jour
آثار یادشده[ویرایش]
- Aithnard, Aminata (2014). La langue française dans le monde 2014 (PDF) (به فرانسوی). Nathan. ISBN 978-2-09-882654-0. Archived from the original (PDF) on 12 April 2015. Retrieved 5 April 2015.