ریخته‌گری ناقوس

ریخته‌گری ناقوس، نوعی ریخته گری و تنظیم زنگ‌های برنزی است که در کارخانه‌های ریخته‌گری برای استفاده در کلیساها، برج‌های ساعت و ساختمان‌های عمومی به کار گرفته می‌شود. زنگ‌های بزرگ توسط این روش طراحی می‌شوند سپس برای تنظیم دقیق‌تر تراشیده شده تا نوای خاصی ایجاد گردد.^[۱]

در حال حاضر بعضی از کارخانه‌ها از روش‌های سنتی و برخی دیگر از جدیدترین تکنیک‌های ریخته‌گری استفاده می‌کنند.

تاریخچه[ویرایش]

قرن‌ها پیش از تولید ناقوس‌های فلزی، اولین ناقوس‌ها در چین به وسیله رس ساخته می‌شدند.^[۲]^[۱]

ناقوس‌های اولیه علاوه بر تولید صوت نقشی فرهنگی نیز داشتند.همچنین رومیان از آن‌ها به عنوان وسیله زینتی استفاده کرده و یا به دور گردن احشام می‌انداختند.^[۳]

مواد و ترکیبات[ویرایش]

فلز زنگ[ویرایش]

ناقوس‌ها به منظور تولید صدای مناسب اغلب با ریخته‌گری فلز زنگ که یک آلیاژ برنز است ساخته می‌شوند . آزمایش‌های زیادی در رابطه با ترکیب این آلیاژ در طول تاریخ صورت گرفته است. در زنگ های هنری دوم نسبت مس به قلع تقریباً دو بود، در حالی که زنگ های برنز آشوری ده برابر مس، قلع داشتند. مناسب‌ترین ترکیب شناخته شده برای این آلیاژ حدود ۸۰ درصد مس و ۲۰ درصد قلع داراست.^[۴]قلع و مس فلزاتی نسبتاً نرم هستند که در اثر ضربه تغییر شکل می دهند. با تبدیل شدن این دو فلز به آلیاژ، فلز سخت‌تر و در عین حال با خاصیت الاستیک بیش‌تری ایجاد می‌گردد. این امر باعث ایجاد صدای بهتری می شود و سبب شده تا زنگ هنگام برخورد مانند فنر بلرزد،خاصیتی که ضروریست چرا که کوبه گاهی با سرعتی بیش از ۶۰۰ مایل بر ساعت به آن برخورد میکند. ^[۵]

نیروهای نگه‌دارنده قلع و مس باعث تشکیل ارتعاشاتی هنگام برخورد می شوند که طنین صدا را به وجود می‌آورد. این ترکیب فلزی همچنین ماده ای با قابلیت ماندگاری طولانی وسخت و مقاوم در برابر اکسیداسیون را شکل می‌دهد که تنها در معرض هوازدگی اولیه سطح قرار می‌گیرد.^[۶]باوجود اینکه اگر میزان قلع در ترکیب از ۲۵ درصد فراتر رود ماده نهایی نسبتا طرد و دارای نقطه ذوب کمتری می‌شود، سخت ترین و مستحکم‌ترین برنز حاوی مقادیر زیادی قلع و کمی سرب است.^[۶]^[۷]

فلزات دیگر[ویرایش]

گاهی مواد دیگری نیز ریخته‌گری ناقوس استفاده می شود،از جمله برنج یا آهن. اواسط قرن نوزدهم در انگلیس به دلیل مزیت اقتصادی استفاده از فولاد نسبت به برنز، این آلیاژ هم مورد آزمایش قرار گرفت،نهایتا مشخص شد که دوام کافی ندارد و تولید آن در سال ۱۸۷۰ متوقف شد. ^[۸]

طبق سنتی مرسوم،برخی مواقع در آلیاژ زنگ از طلا و نقره استفاده می‌شد ، در تاریخ آمده است ثروتمندان و افراد متدین هنگام ریخته‌گری زنگ‌ها در حیاط کلیسا،سکه هایی از طلا یا نقره درون کوره می انداختند.آن‌ها اعتقاد داشتند که اضافه کردن طلا صدای زنگ را بهبود می بخشد. که نه‌ تنها نظریه‌ای غلط است، بلکه در مقادیر زیاد باعث آسیب به تناژ صدا می شود. ^[۹]^[۱۰]

فرآیند ریخته‌گری[ویرایش]

اصول کلی فرآیند ریخته‌گری ناقوس از قرن دوازدهم تاکنون ثابت مانده است. زنگ‌ها در قالبی دو کفه‌ای متشکل از هسته و گوشته و گاهی ماهیچه قرار می گیرند. این قطعات در مقاطعی با دقت بالا تولید می شوند از این رو فضای خالی میان توسط فلز مذاب کاملا پر می شود.^[۷] ^[۱۱]

اندازه‌گیری و الگوبرداری[ویرایش]

در ابتدا ابعاد زنگ به طور دقیق محاسبه می شود تا از عملکرد درست آن در آخر اطمینان حاصل شود. برای شکل دهی به قالب رسی ، از دو قالب چوبی به نام "تخته های چوبی" استفاده می شود. یکی از آن‌ها با ابعاد بیرونی زنگ مطابقت دارد و دیگری با ابعاد درونی زنگ.^[۷]

ساخت قالب[ویرایش]

با استفاده از مواد متخلخلی مانند کک ، سنگ یا آجر مدلی دقیق از صفحه داخلی زنگ ساخته می‌شود. در مرحله بعدی با شن و ماسه یا خاک رس پوشانده شده تا سطحی صاف شکل گیرد.(این قالب اولیه به زنگ بدلی معروف است). سپس قالب به صورت دستی با موم و شکل‌ها و کتیبه‌هایی که آن‌ها نیز از جنس موم هستند، پوشیده می‌شود.

سه لایه خاک نسوز بر روی زنگ بدلی قرار گرفته و سپس با رویه‌ای از جنس استیل محصور می‌شود. فضای خالی بین قالب و استیل با سیمان پر شده و تا زمان حذف کردن رویه باقی می ماند تا سفت شود. زنگ بدلی از اطراف هسته داخلی برداشته می‌شود تا موم و سیمان باقی بماند. تمام ضایعات به جا مانده از زنگ بدلی با مشعل از بین می روند. در مرحله بعد قالب را حرارت داده تا اضافات نیز بخار شده یا ذوب گردند.^[۷]

گاهی برای ساخت قالب از مواد اولیه دیگری چون آهن،سنگ،فیبر و... نیز استفاده می‌شود.^[۱۲]^[۷]

تزریق مذاب[ویرایش]

قالب زنگ خارجی در دسته یا گوشته از روی قالب داخلی پایین آمده و آنها را به هم قفل می‌کنند و فضایی خالی بین آنها باقی می‌ماند که مذاب آن را پر می کند. بسته به روش یا سنت ریخنه‌گری گاهی قالب در گودالی قرار می‌گیرد که موجب دیرتر سرد شدن مذاب می‌شود. ^[۱۳]

وقتی کوره به دمای تقریبی ۱٬۱۰۰ درجه سلسیوس (۲٬۰۱۰ درجه فارنهایت) رسید، مس و قلع در آن ذوب می‌شوند.

اغلب ضایعات ناقوس های قدیمی نیز به ترکیب اضافه می گردد ، به خصوص اگر ناقوس های تولیدی جایگزینی برای قطعات قبلی باشند خود نوعی بازیافت محسوب می‌شود.

به منظور از بین بردن ناخالصی‌ها، سرباره مذاب‌ گرفته شده، سپس با استفاده از ملاقه‌ای درون قالب ریخته می شود.سوراخ های درون قطعه باعث تسهیل خروج گاز می‌شوند، در غیر این صورت خطر تخلخل و یا ترک‌خوردگی وجود دارد. همچنین رطوبت قالب و یا دمای غیر مناسب مذاب نیز باعث تخلخل می‌شوند.^[۱۳]

سرد شدن[ویرایش]

پس از سرد شدن ناقوس و اجزای آن،قالبی که محتوی زنگ است را از گودال خارج می‌کنند. در ادامه زنگ را از محفظه با دقت خارج می‌کنند.در این مرحله ضایعاتی که احیانا به قطعه چسبیده‌اند حذف شده و فلزات اضافی که ممکن است در زیر لبه زنگ شکل گرفته باشند، بریده می شوند. ^[۱۴]

تنظیم صدا و کوک کردن[ویرایش]

برای کوک کردن زنگ، آن را برروی دستگاه تراش قرار داده سپس قطعاتی از فلز تراش داده می‌شوند تا هارمونی مناسبی از زنگ تولید شود.

اگرچه اکنون این فرآیند به صورت الکترونیکی انجام می‌شود، نیازمند مهارت زیاد اپراتور می‌باشد.^[۱۵]

کوبه زنگ[ویرایش]

در گذشته آهن فرفورژه برای ساخت کوبه به کار می‌رفت ولی به علت عدم دسترسی به آن در حال حاضر از چدن یا چوب استفاده می‌شود.^[۱۶]^[۱۷]

کوبه در فرآیندی مشابه زنگ تولید می‌شود.همچنین تهیه آن نیازمند دقت زیادی است چرا که در صورت سبک بودن کوبه صدای مدنظر از زنگ به‌وجود نمی ‌آید و یک کوبه سنگین ممکن است باعث ترک خوردن زنگ شود.^[۷]

جستارهای وابسته[ویرایش]

بنجامین هنکس، طلافروش و اولین سازنده توپ‌های برنزی و زنگ‌های کلیسا در آمریکا.
هنر آکوستیک لمی

منابع[ویرایش]

↑ ^۱٫۰ ^۱٫۱ Falkenhausen (1994), 132, Appendix I pp. 329, 342.
↑ Lothar Von Falkenhausen (1993). Suspended Music: Chime Bells in the Culture of Bronze Age China. University of California Press. p. 132. ISBN 978-0-520-07378-4. Retrieved 8 February 2013. China seems to have produced the earliest bells anywhere in the world... the earliest metal bells may have been derived from pottery prototypes, which seem to go back to the late stage of the Yang-Shao culture (early third millennium BC)
↑ "Bell". Wikipedia (به انگلیسی). 2021-04-19.
↑ coleman,p.1928
↑ johnston,1986
↑ ^۶٫۰ ^۶٫۱ Jennings 1988,P.4
↑ ^۷٫۰ ^۷٫۱ ^۷٫۲ ^۷٫۳ ^۷٫۴ ^۷٫۵ John Burnett (مارس ۲۷, ۲۰۱۱). «Blagovest Bells».
↑ Jennings 1988,P.8
↑ Johnston 1986
↑ Starmer 1901,P.29
↑ Jennings 1988, p. 10
↑ "How bell is made". How Products Are Made: Volume 2. Advameg Inc. 2010. Retrieved 2011-03-27.
↑ ^۱۳٫۰ ^۱۳٫۱ Jennings 1988, p. 11
↑ Jennings 1988, p. 15
↑ Starmer 1901, p.30
↑ Starmer 1901, p. 29
↑ «Bill Hibbert». مارس ۲۷, ۲۰۱۱.

کتب استفاده شده[ویرایش]

Coleman, Satis Narrona (1928). Bells, their history, legends, making, and uses. Rand, McNally & Company. ISBN 978-1-4047-9112-1. Retrieved 2012-09-08.
Johnston, Ron (1986). Bell-ringing: The English Art of Change-Ringing. Great Britain: Viking. pp. 40–41. ISBN 0-670-80176-3.
Jennings, Trevor S. (1988). Bellfounding. Princes Risborough, England: Shire. ISBN 0-85263-911-2.
Milham, Willis Isbister (1945). Time & timekeepers: including the history, construction, care, and accuracy of clocks and watches. The Macmillan Company. pp. 313–318. ISBN 0-7808-0008-7.
Starmer, W. W. (1901). "Bells and Bell Tones". Proceedings of the Musical Association, 28th Sess. Taylor & Francis, Ltd. on behalf of the Royal Musical Association. 28: 25–44. doi:10.1093/jrma/28.1.25. JSTOR 765451.

پیوند به بیرون[ویرایش]

[:0-1] ۱٫۰ ^۱٫۱ Falkenhausen (1994), 132, Appendix I pp. 329, 342.

[Falkenhausen3-2] Lothar Von Falkenhausen (1993). Suspended Music: Chime Bells in the Culture of Bronze Age China. University of California Press. p. 132. ISBN 978-0-520-07378-4. Retrieved 8 February 2013. China seems to have produced the earliest bells anywhere in the world... the earliest metal bells may have been derived from pottery prototypes, which seem to go back to the late stage of the Yang-Shao culture (early third millennium BC)

[3] "Bell". Wikipedia (به انگلیسی). 2021-04-19.

[4] ,p.1928

[5] ston,1986

[:1-6] ۶٫۰ ^۶٫۱ Jennings 1988,P.4

[:2-7] ۷٫۰ ^۷٫۱ ^۷٫۲ ^۷٫۳ ^۷٫۴ ^۷٫۵ John Burnett (مارس ۲۷, ۲۰۱۱). «Blagovest Bells».

[8] Jennings 1988,P.8

[9] Johnston 1986

[10] Starmer 1901,P.29

[11] Jennings 1988, p. 10

[howproductsaremade-12] "How bell is made". How Products Are Made: Volume 2. Advameg Inc. 2010. Retrieved 2011-03-27.

[:3-13] ۱۳٫۰ ^۱۳٫۱ Jennings 1988, p. 11

[14] Jennings 1988, p. 15

[15] Starmer 1901, p.30

[16] Starmer 1901, p. 29

[17] «Bill Hibbert». مارس ۲۷, ۲۰۱۱.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]

[۱۷]

ن ب و ناقوس‌ها
پیش‌زمینه و اصطلاح‌شناسی	ناقوس بل-کوت ریخته‌گری ناقوس شیروانی ناقوس برج ناقوس نوازنده ناقوس بل‌فرای بوردون کمپانولوژی زنگ‌زنی دایره کامل نوای ناقوس‌ها تون ضربه ساعت ضربه زوونیتسا
انواع	آگوگو ناقوس محراب بابندیل بیانژونگ زنگ دوچرحه بونشو زنگ پیشخوان کاریلون کایم ناقوس کلیسا کابل ناقوس کروتال ناقوس مرگ زنگ در دوتاکو گانتا گلوکن‌اشپیل زنگوله دستی زنگ دستی کین مینی-رینگ ناقوس کشتی زنگ ترانه زنگ قیام سوزو تینتینابلوم ناقوس لوله‌ای
سبک نوازندگی	الگوی ناقوس بلاگووست نوازندگی ناقوس بولونیایی نوازندگی تغییری کانپانو نوازندگی شیوه‌ای پیل نوازندگی ناقوسی ارتودکس روسی نوازندگی ناقوس ورونیایی
ناقوس‌های سرشناس	فهرست سنگین‌ترین ناقوس‌ها ناقوس‌های بالانگیگا ناقوس خوش‌شانسی ناقوس پادشاه گیونگ دئوک بیگ بن ناقوس آزادی (آلمان) ناقوس بزرگ دمازدی تام کبیر برج ناقوس ایوان کبیر ناقوس صلح ژاپنی ناقوس عدالت ناقوس آزادی ماریا گلوریوسا ناقوس مین‌گان ناقوس‌های نوتردام پاریس ناقوس المپیک پیترسگلاکه ناقوس سیگیزموند ناقوس‌های قو ناقوس معبد، بوستون ناقوس تزار ناقوس‌های صلح جهانی کنتاکی ناقوس بزرگ یانگل
بنیان‌گذاران و ریخته‌گران ناقوس‌ها	خانواده بیلبی آندری چخوف خانواده کاکی رویال آیسبوت کاشپیر گانوسف واندن گاین ژیلت و جانستون گراسمایر مایلز گری هچ پیتر و فرانسوا همونی کریستوفر هادسون فرانسیسکوس ایلنفلد ژوتیلا مک‌شین منیلی جان مورفی پاکارد پتی و فریتسن ریچارد فلپس رودهال جان و ویلیام روفورد جان تیلور و شرکاء هیو واتس جان وارنر و پسران وایت‌چپل گیرت فون وو
مرتبط	جهان زنگ‌زن راهنمای داو برای نوازندگان ناقوس کلیسا موزه ناقوس کلیسای دانشگاه هرنبرگ موزه یادبود ناقوس آزادی موزه ناقوس آزادی سازمان‌های نوازنده ناقوس ناقوس آزادی، لژیون آمریکایی همهٔ ناقوس‌ها (اثر هنری)