رقص‌های مجار (برامس)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
رقص‌های مجار
اثر: یوهان برامس
شمارهٔ اثروو، ۱
ژانررمانتیک
شکلرقص
ملودیمحلی
آفرینش۱۸۶۹ تا ۱۸۷۹
سازبندیپیانو سولو
پیانو سولو (چهاردستی)
ارکسترال

رقص‌های مجار (آلمانی: Ungarische Tänzeوو ۱، اثر یوهان برامس، مجموعه‌ای از ۲۱ موسیقی رقص پر جنب و جوش است که عمدتاً با تم‌های مجارستانی ساخته شده، که در سال ۱۸۷۹ تکمیل شد.[۱]

زمانِ آنها از حدود یک تا پنج دقیقه متغیر است. این آثار جزو محبوب‌ترین کارهای برامس هستند و برای او سودآورترین بودند. هر رقص برای انواع مختلفی از سازها و گروه‌های موسیقی تنظیم شده‌است. برامس در ابتدا نسخه‌ها را برای پیانوی چهاردست نوشت (دوئت با یک پیانو و دو نوازنده) و بعداً ده رقص اول را برای پیانوی سولو تنظیم کرد.[۲]

فقط شماره‌های ۱۱، ۱۴ و ۱۶ کاملاً آهنگسازی اصلی برامس هستند. شناخته‌شده‌ترین رقص‌های مجار، شماره‌های ۱ و ۵ هستند که دومی بر اساسِ رقص چارداش (خاطرات باردیو) توسط آهنگساز مجارستانی، «بلا کلر»[الف] ساخته شده‌است و برامس به اشتباه فکر می‌کرد یک آهنگ فولکلور سنتی است.[ب]

فهرست[ویرایش]

کتاب اول. (انتشار ۱۸۶۹)

  1. در سل مینور: آلگرو مولتو
  2. در ر مینور: آلگرو نون آسای
  3. در فا ماژور: آلگرتو
  4. در فا مینور: پوکو سوستِنِتو - ویواچه
  5. در فا دیز مینور: آلگرو - ویواچه

کتاب دوم. (انتشار ۱۸۶۹)

  1. در ر بمل ماژور: ویواچه
  2. در فا ماژور: ویواچه
  3. در لا مینور: آلگرتو - ویوو
  4. در می مینور: آلگرو مَ نون تِرپو
  5. در می ماژور (در فا ماژور برای ارکستر): پِرِستو

کتاب سوم. (انتشار ۱۸۸۰)

  1. در ر مینور: پوکو آندانته
  2. در ر مینور: پِرِستو
  3. در ر مینور: آندانته گراسیوزو - ویواچه
  4. در ر ماژور: اون پوکو آندانته
  5. در سی بمل ماژور: آلگرتو گراسیوزو
  6. در فا مینور: کُن موتو - فا ماژور: پِرِستو

کتاب چهارم. (انتشار ۱۸۸۰)

  1. در فا دیز مینور: آندانتینو - ویواچه
  2. در ر ماژور: مولتو ویواچه
  3. در سی مینور: آلگرتو
  4. در می مینور: پوکو آلگرتو - ویواچه
  5. در می مینور: ویواچه - می ماژور: پیو پِرِستو

ارکستراسیون[ویرایش]

برامس به ترتیب شماره‌های ۱، ۳ و ۱۰ را برای ارکستر تنظیم کرده‌است.[۴] آهنگسازان دیگری نیز «رقص‌های مجار» را برای ارکستر تنظیم کرده‌اند که عبارتند از: آنتونین دورژاک (شماره ۱۷ تا ۲۱)، «آندریاس هالن»[پ] (شماره‌های ۲، ۴ و ۷)، «پل جون»[ت] (شماره ۴)، «مارتین اشملینگ»[ث] (شماره ۵ تا ۷)، «هانس گول»[ج] (شماره ۸ و ۹)، «آلبرت پارلو»[چ] (شماره ۵، ۶ و ۱۱ تا ۱۶) و «رابرت شولوم»[ح] (شماره ۴، ۸ و ۹). اخیراً ایوان فیشر مجموعه کاملی را برای ارکستر تنظیم کرده‌است.

یادداشت[ویرایش]

  1. Béla Kler
  2. «گروه موسیقی مجارستانی بلا کلر»، برامس را متهم کرد که تحت نام خود دو رقص مجارستانی (شماره ۵ و ۶) را که توسط «بلا کلر» ساخته شده‌است، منتشر کرده‌است.[۳]
  3. Andreas Hallén
  4. Paul Juon
  5. Martin Schmeling
  6. Hans Gál
  7. Albert Parlow
  8. Robert Schollum

پانویس[ویرایش]

  1. Bozarth, George. "Brahms, Johannes". Grove Music Online. Oxford Music Online. Oxford. Retrieved 26 September 2011.
  2. Lopraits, Elizabeth (2008). Hungarian gypsy style in the Lisztian spirit: Georges Cziffra's two transcriptions of Brahms' Fifth Hungarian Dance. ProQuest. p. 33. ISBN 978-0-549-55607-7.
  3. Walker, Alan (1987). Franz Liszt: The Virtuoso Years, 1811–1847. Cornell University Press. p. 341. ISBN 978-0-8014-9421-5.
  4. Wilson, Conrad (2005). Notes on Brahms: 20 crucial works. Wm. B. Eerdmans Publishing. p. 42. ISBN 978-0-8028-2991-7.

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]