دوگاه
دوگاه نام یکی از مقام‌های موسیقی قدیمی ایران است که در موسیقی سنتی عربی و ترکی به همین نام حفظ شده‌است اما در موسیقی ایران مبدل به یک گوشه گشته‌است.
نام[ویرایش]
نام گوشهٔ دوگاه احتمالاً در قدیم به موقعیت دست نوازنده روی دستهٔ ساز اشاره داشته، چنانکه همین ریشهٔ تاریخی احتمالاً برای نام‌های دیگری همچون سه‌گاه، چهارگاه و پنج‌گاه نیز متصور است اگر چه این نام‌ها در نام دستگاه‌های امروزی موسیقی حفظ شده‌اند اما دوگاه تنها نام یک گوشه در آواز بیات ترک است.[۱]
پانویس[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- Farhat, Hormoz (2004). The Dastgah Concept in Persian Music. Cambrdige: Cambridge University Press. ISBN 978-0521542067.
| دستگاه‌ها | |
|---|---|
| آوازها | آواز ابوعطا • آواز دشتی • آواز افشاری • آواز بیات ترک (بیات زند) • آواز بیات اصفهان • آواز بیات کرد • آواز شوشتری (در برخی منابع) |
| مقام‌ها | |
| ردیف‌ها | |
| گوشه‌ها | |
| تئوری موسیقی | |
| فرم‌ها | |
| مقالات مرتبط | |
