دله

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

دله[۱]
وضعیت حفاظت
رده‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پستانداران
راسته: گوشتخواران
تیره: راسویان
سرده: Gulo
پالاس، ۱۷۸۰
گونه: G. gulo
نام دوبخشی
Gulo gulo
(لینه، ۱۷۵۸)
پراکنش ولورین

دَله یا راسوی بزرگ یا ولورین (نام علمی: Gulo gulo) بزرگ‌جثه‌ترین عضو خانوادهٔ راسویان و بومی آمریکای شمالی و شمال اوراسیا است. دله یک گوشتخوار درشت و نیرومند است که بیشتر به یک خرس کوچک می‌ماند تا راسو. شکل ظاهری این جانور آمیزه‌ای از گورکن و یک خرس کوچک با خز زبر و تیره‌رنگ است که در هر سمت بدن یک نوار کم‌رنگ دارد. طول آن ممکن است به ۱.۲ متر و وزن آن حدوداً به ۲۷ کیلوگرم برسد.[۲]

نام علمی این حیوان gulo در زبان لاتین به معنی حریص یا دله است و معمولاً هم با همین لقب شناخته می‌شود. همان‌طور که در نقاطی از ایران نیز خویشاوندان آن همچون سمور و قاقم را دله می‌نامند. دلیل این لقب آن است که دله هم مثل دیگر خویشاوندان راسوسان خود به دلیل متابولیسم بالای بدنش باید به سرعت غذا بخورد و خیلی از اوقات دست به کشتار اضافه می‌زند و همچنین از درندگی و جسارت بسیار بالایی برخوردار است و به طعمه‌هایی چندین برابر بزرگ‌تر از خود حمله می‌کند.

زیستگاه[ویرایش]

زیستگاه دله جنگل‌های متشکل از درخت‌هایی از گروه مخروطیان یعنی انواع کاج، صنوبر و سرو است.

تغذیه[ویرایش]

راسوی بزرگ، پرندگان و پستانداران کوچک را شکار می‌کند و از لاشهٔ جانوران نیز تغذیه می‌نماید اما قادر است حتی جانوران بسیار بزرگ‌تر از خود همچون انواع گوزن را از پا درآورد.[نیازمند منبع]

خلق‌وخو[ویرایش]

ولورین

دله چنان درنده‌خو و مهاجم است که می‌تواند سایر صیادان و حتی خرس را از صید خود دور نماید. دله و گورکن در بسیاری از خصلت‌های رفتاری اشتراک دارند.

نگارخانه[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. Wozencraft, W.C. (2005). "Order Carnivora". In Wilson, D.E.; Reeder, D.M (eds.). Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed.). Johns Hopkins University Press. pp. 532–628. ISBN 978-0-8018-8221-0. OCLC 62265494.
  2. اندرو, تاثیر حیوانات بر سرنوشت ما.

منابع[ویرایش]

  • اندرو, تد (2008). تأثیر حیوانات بر سرنوشت ما (به انگلیسی). Vol. ۳.