دستینی (ایستگاه فضایی بین‌المللی)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سرنوشت
ماژول آزمایشگاهی سرنوشت (NASA) درحال نصب بر ایستگاه فضایی بین‌المللی.
آمار ماژول
تاریخ پرتاب۷ فوریه ۲۰۰۱
پرتابگرفضاپیمای آتلانتیس
پهلوگیری فضایی۱۰ فوریه ۲۰۰۱
جرم۱۴٬۵۱۵ کیلوگرم (۳۲٬۰۰۰ پوند)
طول۸٫۴ متر (۲۸ فوت)
قطر۴٫۲ متر (۱۴ فوت)
حجم فشرده‌شده۱۰۴٫۷۷ متر مکعب (۳٬۷۰۰ فوت مکعب)
منابع: [۱]

دستینی یا ماژول سرنوشت (انگلیسی: Destiny) که به عنوان آزمایشگاه یو اس هم شناخته می‌شود، واحد تحقیقاتی اصلی آمریکا در ایستگاه برای محموله‌های تحقیقاتی ایالات متحده در ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) است.[۲][۳] دستینی با لنگر انداختن و اتصال به یونیتی در یک دورهٔ پنج روزه در فوریهٔ ۲۰۰۱ فعال شد.[۴] ماژول دستینی نخستین ایستگاه تحقیقاتی مداری دائمی ناسا از زمان تخلیه اسکای‌لب در فوریهٔ ۱۹۷۴ بوده‌است.

شرکت بوئینگ ساخت آزمایشگاه تحقیقاتی ۱۴٫۵ تنی (۳۲۰۰۰ پوند) را در سال ۱۹۹۵ در تأسیسات کارخانه مونتاژ میشو و سپس در مرکز پروازهای فضایی مارشال در هانتسویل، آلاباما آغاز کرد.[۴] در سال ۱۹۹۸ به مرکز فضایی کندی در فلوریدا فرستاده شد و در اوت ۲۰۰۰ برای آماده‌سازی قبل از پرتاب به ناسا تحویل داده شد. این ماژول در ۷ فوریهٔ ۲۰۰۱ با شاتل فضایی آتلانتیس در STS-98 پرتاب شد.

فضانوردان در داخل تأسیسات با هوای فشرده برای انجام تحقیقات در زمینه‌های علمی گوناگونی کار می‌کنند. دانشمندان در سراسر جهان از نتایج برای تقویت مطالعات خود در پزشکی، مهندسی، بیوتکنولوژی، فیزیک، علم مواد و علوم زمین استفاده خواهند کرد.[۳]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. "Destiny Laboratory | NASA". 20 September 2018. Archived from the original on 9 July 2007. Retrieved 16 January 2022.
  2. Boeing (2008). "Destiny Laboratory Module". Boeing. Retrieved October 7, 2008.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ NASA (2003). "U.S. Destiny Laboratory". NASA. Archived from the original on 9 July 2007. Retrieved October 7, 2008.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ NASA (2001). "STS-98". NASA. Archived from the original on 30 August 2013. Retrieved October 7, 2008.

پیوند به بیرون[ویرایش]