حسین بن معین‌الدین میبدی یزدی
حسین بن معین الدین علی میبدی یزدی (درگذشتهٔ ۹۱۰ قمری) ملقب به کمال الدین و متخلص به منطقی از فقهای مذهب شافعی قرن دهم هجری بود. او در میبد یزد زاده شد.[۱]
پدرش معین‌الدین جمال بن جلال‌الدین محمد است که کتاب مواهب الهی را دربارهٔ تاریخ آل مظفر نوشت که که به نثر مصنوع و ناشیانه نگارش یافته‌است. منطقی در جوانی به شیراز رفت و در مکتب جلال‌الدین دوانی تحصیل کرد.[۲]
او به مقام قضاوت شهر یزد رسید، ولی او را تکفیر کردند و به قتل رسید. مؤلف ریاض العارفین مرگ او را در سال ۹۱۰ هجری قمری ذکر کرده‌است و می‌گوید او به دستور شاه اسماعیل صفوی به قتل رسید. مدفن او در یزد در مزار نزدیک حرم امامزاده جعفر قرار دارد.[۳][۴]
آثار[ویرایش]
- شرح دیوان منسوب به امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب
- مرضی الرضی فی شرح الکافیه
- شرح الشمسیه فی المنطق
- شرح آداب البحث
- شرح حورانیه
- حاشیه شرح طوالع الانوار
- حاشیه تحریر اقلیدس
- حاشیه تحریر مجسطی
- حاشیه شرح الملخص فی الهیئه
- شرح خبر کمیل
- شرح خبر قد صعدنا ذری الحقائق
- جام کیتی نما
- منشآت
- رساله فی رویه شبح الشی فی الماء
- دیوان اشعار فارسی
- شرح گلشن راز
منابع[ویرایش]
- ↑ «قاضی کمال الدین حسین بن معین الدین میبدی (زندگی، شخصیت، دیدگاه‌ها)». فصلنامه تاریخ فلسفه. ۷ (۲۸). دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۶-۱۶.
- ↑ نرم‌افزار عرفان۳، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
- ↑ نرم‌افزار عرفان۳، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
- ↑ فیاض انوش، ابوالحسن. (1389). میرحسین میبدی (مقتول:911 هـ ق)یک بازشناسی تاریخی. پژوهش‌های تاریخی، 2(3), 93-116.
پیوند به بیرون[ویرایش]
- * «حسین میبدی یزدی». بنیاد محقق طباطبایی. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۶-۱۶.