جاودان نامه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

جاودان نامه معروف به جاودان نامه الهی اشاره به کتابی متعلق به حروفیان دارد، که توسط فضل‌الله نعیمی استرآبادی در قرن هشتم هجری نوشته شده و در آن بخش‌هایی از قرآن به صورت تفسیر به زبان طبری[۱] آورده شده‌است.[۲]


جاودان نامه
نویسنده(ها)فضل‌الله نعیمی استرآبادی
زبانطبری
موضوع(ها)فقه حروفی
گونه(های) ادبیعرفانی
تاریخ نشر
قرن ۸ هجری

منابع[ویرایش]