تیوگوانین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
تیوگوانین
داده‌های بالینی
AHFS/Drugs.comInternational Drug Names
مدلاین پلاسa682099
روش مصرف داروoral
کد ATC
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمی30% (range 14% to 46%)
متابولیسمIntracellular
نیمه‌عمر حذف80 minutes (range 25-240 minutes)
شناسه‌ها
  • 2-amino-1H-purine-6(7H)-thione
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.005.299 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC5H5N5S
جرم مولی167.193 g/mol g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • S=C2/N=C(\Nc1ncnc12)N
  • InChI=1S/C5H5N5S/c6-5-9-3-2(4(11)10-5)7-1-8-3/h1H,(H4,6,7,8,9,10,11) ✔Y
  • Key:WYWHKKSPHMUBEB-UHFFFAOYSA-N ✔Y
  (صحت‌سنجی)

تیوگوانین (به انگلیسی: THIOGUANINE)

رده درمانی: داروهای درمان نئوپلاسم

اشکال دارویی: قرص

مکانیسم اثر[ویرایش]

تیوگوانین در چرخه سلولی به‌طور اختصاصی و در فاز S تقسیم سلولی میتوز عمل می‌کند و ساخت DNA و به میزان کمتری RNA را مهارمی‌کند.

موارد مصرف[ویرایش]

تیوگوانین در درمان لوسمی‌های میلوسیتیک و لنفوسیتیک حاد و لوسمی میلوسیتیک مزمن به‌کارمی‌رود.

متابولیسم دارو[ویرایش]

این دارو از مجرای‌گوارشی به‌طور ناقص و متغیر جذب‌می‌شود. متابولیسم آن کبدی و دفع آن‌کلیوی است.

عوارض جانبی[ویرایش]

ضعف سیستم ایمنی، کاهش گلبولهای سفید خون، عفونت و کاهش پلاکتهای خون از عوارض شایع تیوگوانین است.

جستارهای وابسته[ویرایش]

نئوپلاسم

منابع[ویرایش]