اولجی موندئوک
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
اولجی موندئوک (هانگول:을지문덕) یک ژنرال ارتش اهل گوگوریو است. او به عنوان ژنرالی معروف است که تهاجم دوم دودمان سوئی را شکست داد. درسال ۶۱۲ امپراتور یانگ امپراتور سوئی ارتش بزرگی را رهبری کرد و به گوگوریو حمله کرد، اما هنگامی که در قلعه یودونگ سئونگ سست شد، او یک گروه ۳۰۵٫۰۰۰ نفری را انتخاب کرد و به پایتخت گوگوریو قلعه پیونگ یانگ حمله کرد. اگرچه این گروه تا نزدیک پیونگ یانگ پیشروی کرد، اما همه اینها یک عملیات فریبنده توسط اولجی موندئوک بود و به دلیل خستگی مفرط و کمبود تدارکات نظامی چاره ای جز عقب نشینی نداشتند. هنگامی که گروه از رودخانه در سالسو (اکنون رودخانه چئونچئون) عبور کردند، به آنها حمله کردند و آنها را نابود کردند.
اولجی موندئوک | |
---|---|
زاده | قرن ۶ میلادی پیونگ یانگ |
درگذشته | نیمه نخست قرن ۷ میلادی |
وفاداری | گوگوریو |
شاخه نظامی | ارتش |
درجه | ژنرال |
جنگها و عملیاتها | جنگهای گوگوریو –سویی نبرد سالسو |
خویشاوندان | موکچئون دان (پدر) |
اولجی موندئوک 을지문덕 乙支文德 | |
هانگول | 을지문덕 |
---|---|
هانجا | |
لاتیننویسی اصلاحشده | Eulji Mundeok |
مککیون–ریشاور | Ŭlchi Mundŏk |
دوران زندگی[ویرایش]
هویت[ویرایش]
از تاریخ تولد و مرگ تا زادگاه و سمت رسمی، همه چیز درباره زندگی او به جز نبرد سالسو ناشناخته است. [۱] او در کوه سئوکداسان در پیونگ یانگ به دنیا آمد. از جمله تاریخ تولد و مرگ، محل تولد و موقعیت رسمی او، ناشناخته است. برخی می گویند که او فردی تابعیت شده از قبیله ژیانبی بوده است، اما هیچ کدام از اینها مبنای دقیقی ندارند. از طرف دیگر، گفته میشود که ائولجی چنگال کوک «اوتچی» است، به معنای فردی برتر مانند تائهاین، یا اینکه عنوان افتخاری جی(支) برای یک شخص نجیب به خانواده ائول (乙) اضافه شده است. خانواده اصیل گوگوریو بود، اما این نیز قابل تایید نیست. در چوسان، آن را به عنوان نام خانوادگی منحصر به فرد بوک گوگوریو شناخته شد. در اصل، سامگوک ساگی، فقط آمده است: "شجره نامه خانواده ناشناخته است، و شخصیت او آرام و قوی بود، و او همچنین دارای تدبیر و مهارت های نوشتن بود." در شرایط بین المللی در این زمان، زمانی که سلسله سوئی چین را در سال ۵۸۹ متحد کرد، توازن قوا به سرعت متمایل شد و تنش ها در حال افزایش بود. در آن زمان، اولجی موندئوک وزیر گوگوریو بود.
نبرد سالسو[ویرایش]
در ژانویه ۶۱۲، امپراتور یانگ ارتش بزرگی متشکل از ۱٫۰۰۰٫۰۰۰ نفر را رهبری کرد و نیروها را به گوگوریو اعزام کرد. با این حال، پس از بازداشت برای چندین ماه در جبهه قلعه یودونگ، در ژوئن (تقویم قمری)، ۳۰۵٫۰۰۰ نفر، از جمله وومون سول، ووجونگمون، سئول سهوونگ و ویلمون سونگ کشته شدند، ارتش در واحدهای جداگانه سازماندهی نشدند و مستقیم به سمت قلعه پیونگ یانگ حرکت کردند. گروه با حمل انواع آذوقه از جمله آذوقه ۱۰۰ روزه، سلاح و پارچه راهپیمایی را آغاز کرد، اما سربازان نتوانستند وزن را تحمل کنند و مخفیانه آنها را دور انداختند. بنابراین تنها چیزی که به دست آوردند رودخانه یالو بود، حتی اگر به آن رسیدند، از کمبود غذا رنج بردند.
در این زمان، اولجی موندئوک به دروغ تسلیم شد و برای جاسوسی از وضعیت وارد اردوگاه نظامی سوئی شد. وو مونسول و وو جونگمون که از امپراتور یانگ پیامی دریافت کرده بودند که در صورت آمدن ائولجی موندئوک را دستگیر کنند، سعی کردند او را بازداشت کنند، اما به لطف یو ساریونگ، که به عنوان نگهبان امنیتی خدمت می کرد، آنها را متوقف کرد. او به سلامت برگشت وو جونگمون که خیلی زود پشیمان شد، به درخواست اولجی موندئوک برای بازگشت نادیده گرفت و سواره نظام نخبه ارتش سوئی او را تعقیب کرد. هر بار که دعوا می شد، شاه شعری تمسخر آمیز برای وو جونگمون می فرستاد. وو جونگمون پاسخی فرستاد تا دوباره او را آرام کند، بنابراین او یئونگچای را به عنوان دلجویی از او سوزاند و عقب نشینی کرد.
در واقع، همه چیز یک عملیات هدایت شده با فریب اولجی موندئوک بود. وقتی دید که سربازان سلسله سوئی گرسنه هستند، عمداً بعد از هر جنگ فرار می کرد تا آنها را خسته کند. در حالی که ارتش سلسله سوئی آنقدر خسته بود که جنگیدن دوباره دشوار بود، قلعه پیونگ یانگ ناهموار و قوی بود. زمانی که ائولجی موندئوک حتی یک نامه تسلیم نادرست به وو مونسول ارسال کرد و گفت: "اگر ارتش را برگردانی، من پادشاه را به هانگجائسو خواهم برد و با او ملاقات خواهم کرد"، ارتش سوئی چاره ای جز استفاده از این نداشت. بهانه انصراف همانطور که ارتش سلسله سوئی پس از ایجاد اردوگاه عقب نشینی کرد، آنها به طور مداوم پیگیر شدند و مکرراً جنگیدند.
در ماه هفتم، ارتش سوئی سرانجام به سالسو رسیدند و هنگامی که در نیمه راه بودند، از پشت به ارتش دوم حمله کردند. ارتش سلسله سوئی، با بسیاری از واحدهایش که به طور غیرقابل کنترلی در حال فروپاشی بودند، از جمله مرگ شین سهوونگ، برای فرار عجله داشت و در یک روز به یالو، رسید. در این زمان، وانگ اینگونگ(王仁恭) آخرین واحد شد و به سختی توانست ارتش گوگوریو را متوقف کند. تنها ۲٫۷۰۰ نفر به لیادونگ بازگشتند و تدارکات نظامی و سلاح های محاصره ای متعددی از دست رفت. امپراتور یانگ آنقدر عصبانی بود که وو ونسول و دیگران را به زنجیر کشید و عقب نشینی کرد و با پیروزی بزرگ گوگوریو به جنگ دوم لیوسو پایان داد.
پس از مرگ[ویرایش]
کیم بوسیک این واقعیت را بسیار ستایش کرد که گوگوریو، که در مقایسه با سلسله سوئی کوچک بود، تقریباً ارتش عظیم امپراتور یانگ را از طریق قدرت یک نفر، اولجی موندئوک نابود کرد، و اینکه گوگوریو نیز به خاطر او وجود داشت. اولجی موندئوک که به عنوان قهرمان ملی شناخته شد، پس از جنگ منچو از نظر بازگرداندن غرور و انسجام جامعه توجه بیشتری را به خود جلب کرد.[۲] ۱۶۴۵ در پیونگ یانگ، ۱۶۷۰ استان پیونگان شهر آنجو به ترتیب به عنوان معبد چونگموسا و معبد چئونگچئونسا در زمان سلطنت پادشاه سوکجونگ از سلسله چوسون ساخته و ثبت شد. Daedongjiji》جلد 21 Pyeongando</ ref> با این حال، به نظر می رسد که حتی قبل از آن Isik Isik، 〈اضافه شده به [[Baeksangru] وجود داشته است. ]]〉، جلد 3 از 《Taekdangjip》</ref>شین چاه هو گفت: "نبردهای زیادی در شرق و غرب وجود دارد، اما آیا کسی مانند اولجی موندئوک وجود دارد که با ارتشی کوچک، هرگز در برابر یک کشور قدرتمند تزلزل نمی کند و ضربه می زند تا حتی سایه نتواند برگردد و با یک میلیون سرباز وارد اردوگاه دشمن شود و از آن خارج شود؟ حتی یک کودک با شنیدن عظمت او از گریه دست میکشد، و حتی علف و چوب آن نام را میداند و میترسد. حتی اگر فقط یک نکته از آن پز را دنبال کنیم، استقلال خود را حفظ خواهیم کرد و در تاریخ بزرگترین مرد ۴٫۰۰۰ ساله ما و اوست همتای خود در کل جهان "این نادر است." -ho، 《Euljimundeokjeon》</ref> علاوه بر این، محل اختفای بسیاری از ادبیات شد. [۳]
آثاری با نام او[ویرایش]
- اولجیرو: یک جاده و محله ای در سئول ناحیه جونگ
- مدال خدمت سربازی اولجی: مدال خدمت سربازی درجه ۲
- DDH-۹۷۲ اولجی موندئوک: ناوشکن کلاس گوانگ گائتو، دومین کشتی
- یگان اولجی: نام مستعار برای لشکر ۱۲ پیاده نظام کره جنوبی
در سینما و تلوزیون[ویرایش]
- 《یون گهسومون (مجموعه تلویزیونی)》، SBS، ۲۰۰۶ ~ ۲۰۰۷، بازیگر: لی جونگ-گیل
- 《دائه جویونگ (مجموعه تلویزیونی)》، KBS، ۲۰۰۶ ~ ۲۰۰۷، بازیگر: ناشناخته
- ↑ 홍양호, 《해동명장전》, 1794
- ↑ لی جونگ بین، 〈نعوظ و معنی بنای یادبود اولجی موندئوک در منطقه آنجو، پیونگان-دو در سال 1847، 《تاریخ و سیلهک》جلد 51، تاریخ و جامعه سیلاک، 2013
- ↑ هدف، 〈یادآوری Anju، 《Songdangjip》 جلد 1، هفت کلمه. اوه گوانگ وون، 〈سال یادداشت〉, 《Yaksan Mango》 جلد 5, Haedongakbu. Kim Soo-min، 〈Euljimundeokga〉, 《Myeongeunijip》 باند موبایل و غیره