ادبیات لری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
یوسفعلی میرشکاک از شاعران لرتبار

ادبیات لری شامل آثار ادبی به زبان لری می‌شود. بنیان ادبیات لری بر ادبیات شفاهی و فولکلور استوار است و با وجود غنی بودن این ادبیات تاکنون آثار مکتوب اندکی به لری نوشته شده‌است که بخشی از آن به دلیل شیوه خاص زندگی مردم لر است.[۱] ادبیات لری به دلیل کمتر مورد تاخت و تاز بیگانگان قرار گرفتن سرزمین لرستان، کمتر دستخوش استحاله فرهنگی شده و جلوه‌های ناب‌تر و بکرتری در آن دیده می‌شود.[۲]

امروزه زمینه تحریف و زوال ادبیات لری به دلایلی همچون رواج زندگی شهری، از میان رفتن کهنسالان، عدم رغبت نسل‌های جدید به فرهنگ لری و بازخوانی شهری محصولات فرهنگی هنری و رسانه‌ها فراهم آمده‌است.[۱] برنامه‌هایی برای ایجاد رشته «زبان و ادبیات لری» در دانشگاه‌ها وجود دارد.[۳]

اشعار در جشن ها[ویرایش]

مردم لر اشعار بسیار غنی در خصوص جشن ها و اعیاد دارند .

نمونه

عروس مگریو عروس مگریو ایچه د اوچه بیتره.

ای هسیره که تو داری د شکر شیرین تره.

انار نشکه انار نشکه ایما انار هر نیسیم.

سوزه نازاره و در کو ایما عروس بر هیسیم.

امشو اول وهاره خر د حونت بواره .

نون و پنیر و شیره کیخا حونت نمیره .

ترانه‌ها[ویرایش]

موسیقی لری از تنوع و پیشینه‌ای کهن برخوردار است که به دو بخش کلی، موسیقی‌های آوازی (کلامی) و موسیقی‌های‌سازی تقسیم می‌شود. هم‌اکنون موسیقی لری در قالب ترانه به هفت بخش تقسیم می‌شود که عبارتند از موسیقی و ترانه‌های غنایی و عاشقانه، موسیقی و ترانه‌های حماسه رزمی، موسیقی و ترانه‌های سوگواری، موسیقی و ترانه‌های فصول، موسیقی و ترانه‌های کار، موسیقی و ترانه‌های طنز و سرودهای مذهبی.

  • موسیقی و ترانه‌های غنایی و عاشقانه: شامل ترانه‌ها و آهنگ‌هایی است در وصال یا فراق معشوق مانند ترانه‌های هی لو، بینا بینا، کیودار یا نغمه‌های شیرین و خسرو، ساری خوانی، میربگی (میرونه) و ده‌ها ترانه دیگر که در مقام‌های مختلف موسیقی لری اجرا می‌گردد.
  • موسیقی و ترانه‌های حماسه رزمی: این سرودها بیانگر ارزش‌های حماسی و رزمی جنگاوران در میان ایل هستند. مانند جنگ لرو، دایه دایه یا مقام‌های موسیقی بدون کلام که در رزم‌گاه و مسابقه به کار رفته‌اند، مانند جنگه را، سوارهو و نقاره.
  • موسیقی و ترانه‌های سوگواری: این موسیقی بیشتر جنبه آیینی داشته‌است و در مواقع سوگواری از روزگار کهن تاکنون کاربرد فراوانی دارد، مانند چمری یا سایر مقام‌ها، از جمله، سحری، پاکتلی، شیونی و ده‌ها مقام دیگر.
  • موسیقی و ترانه‌های فصول: موسیقی و ترانه‌های ویژه فصول مختلف مانند برزه کوهی، ماله ژیری، کوچ بارو.
  • موسیقی و ترانه‌های کار: به منظور سهولت و تسریع در کار مردان و زنان ایلاتی، این ترانه‌ها به صورت فردی یا دسته جمعی خوانده می‌شود، مانند ترانه‌های گل‌درو (برزیگری)، هوله (خرمن کوبی)، مشک زنی، شیردوشی و چوپانی.
  • موسیقی و ترانه‌های طنز: این ترانه‌ها اغلب به صورت فی البداهه در هجو شخص یا موضوع یا مکانی سروده شده و برخی اوقات نیز با حرکات نمایشی طنز آلود فرد یا افرادی همراه بوده‌است.

نمونه شعر[ویرایش]

شعری به لری جنوبی اثر فریدون داوری:[۴]

عشق بی نوم و نشونِش کشتمهچشم کال مهربونِش کشتمه
وَ اَوو دمونی که سفر کِ ایلِشونداغ شیههَ ی مادیونش کشتمه
وخت رفتن سیلَ واپس کردنشخَرسلی نیدا امونش کشتمه
چشمِ چی چشمه ی چنار وقامتِ مثل بیدل مارگونش کشتمه
دیریِ یاری که هر صبح و پسینشروه ایخونم و شونش کشتمه
غیرت ای گپ که:شاید بی خَوَر نامسلمونی بسونش کشتمه
پشت مالِ دلبرم خاکم کنیتتا بیونن که جنونش کشتمه

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ کیانوش کشوری. «ادبیات فولکلوریک و نقش آن در فرهنگ لرستان» (PDF). همایش ملی بررسی سیر تحول ادبیات بومی لرستان (کله باد).
  2. «فولکلور لری؛ جلوه‌ای ناب‌تر و بکرتر». ایسنا. ۱۱ مرداد ۱۳۹۵.
  3. «ضرورت ایجاد رشته زبان و ادبیات لری در دانشگاه‌ها». دانا. ۳ شهریور ۱۳۹۵.
  4. «شعر در مورد کهگیلویه و بویراحمد». پارسی‌زی. ۲۰ فروردین ۱۳۹۹.

پیوند به بیرون[ویرایش]