اداره استعمار
دفتر استعماری یک اداره دولتی پادشاهی بریتانیای کبیر و بعداً بریتانیا بود که در ابتدا برای رسیدگی به امور استعماری آمریکای شمالی بریتانیا ایجاد شد، اما همچنین می‌بایست بر تعداد فزاینده مستعمرات امپراتوری بریتانیا نظارت می‌کرد. علیرغم نامش، دفتر استعماری هرگز مسئول تمام قلمروهای امپراتوری بریتانیا نبود. به عنوان مثال، قلمروهای تحت الحمایه زیر نظر وزارت خارجه قرار گرفت، و هند بریتانیا تا سال ۱۸۵۸ توسط کمپانی هند شرقی اداره می‌شد (راج بریتانیا در نتیجه شورش هند بر دفتر هند حکومت می‌کرد)، در حالی که نقش دفتر استعماری در امور قلمرو امپراتوری بریتانیا با گذشت زمان، تغییر کرد.
ریاست آن برعهده وزیر امورحارجه برای مستعمرات بود که به‌طور غیررسمی به عنوان وزیر مستعمرات نیز شناخته می‌شود.
اولین دفتر استعماری (۱۷۶۸–۱۷۸۲)[ویرایش]
قبل از سال ۱۷۶۸، مسئولیت امور مستعمرات بریتانیا بخشی از وظایف وزارت امور خارجه برای بخش جنوبی و کمیته شورای خصوصی معروف به هیئت تجارت و مزارع بود.[۱]
در سال ۱۷۶۸، به منظور رسیدگی به امور استعماری در آمریکای شمالی بریتانیا، اداره جداگانه آمریکایی یا استعماری تأسیس شد. اما با از دست دادن سیزده مستعمره آن، این بخش در سال ۱۷۸۲ منسوخ شد. مسئولیت مستعمرات باقی مانده به وزارت کشور داده شد و متعاقباً در سال ۱۸۰۱ به وزارت جنگ منتقل شد.
اداره جنگ و استعمار (۱۸۰۱–۱۸۵۴)[ویرایش]
اداره جنگ در سال ۱۸۰۱ زیر نظر وزارت جدید وزارت امور خارجه برای جنگ و مستعمرات، به اداره جنگ و استعمار تغییر نام داد.[نیازمند منبع] تا اهمیت روزافزون مستعمرات را منعکس کند. در سال ۱۸۲۵ یک پست جدید معاون وزیر امور خارجه برای مستعمرات در این وزارت ایجاد شد. رابرت ویلیام هی اولین نفری بود که بر این پست نصب شد. جانشینان او جیمز استفن، هرمان مریوال، فردریک راجرز، رابرت هربرت و رابرت هنری مید بودند.[۲]
از سال ۱۸۲۴، امپراتوری بریتانیا (به استثنای هند، که به‌طور جداگانه توسط کمپانی هند شرقی و سپس توسط راج بریتانیا اداره می‌شد) توسط دفتر جنگ و استعمار به بخش‌های اداری زیر تقسیم شد:
آمریکای شمالی[ویرایش]
هند غربی[ویرایش]
- جامائیکا
- جزایر بادگیر بریتانیا
- هندوراس بریتانیا
- هند غربی بریتانیا
- گویان بریتانیا
- جزایر لیوارد بریتانیا
مدیترانه و آفریقا[ویرایش]
- مالت
- جبل الطارق
- جزایر ایونی
- سیرالئون و قلعه‌های غرب آفریقا، کنسولگری در ایالات بربری
- کیپ کلونی (آفریقای جنوبی)
مستعمرات استرالیا[ویرایش]
مستعمرات شرقی[ویرایش]
دومین دفتر استعماری (۱۸۵۴–۱۹۶۶)[ویرایش]
در سال ۱۸۵۴، اداره جنگ و استعمار به دو بخش تقسیم شد، اداره جنگ و اداره استعماری جدید، که به‌طور خاص برای رسیدگی به امور مستعمرات ایجاد شد و به وزیر امور خارجه مستعمرات سپرده شد. دفتر استعمار مسئولیتی در قبال تمام دارایی‌های بریتانیا در خارج از کشور نداشت: به عنوان مثال، راج بریتانیا و سایر سرزمین‌های بریتانیا در نزدیکی هند، از سال ۱۸۵۸ تحت اختیار اداره هند قرار داشتند. سایر کشورهای تحت الحمایه غیررسمی تر، مانند خدیوات مصر، تحت اختیار وزارت خارجه قرار گرفتند.
پس از ۱۸۷۸، زمانی که کمیسیون مهاجرت لغو شد، یک اداره مهاجرت در اداره استعمار ایجاد شد. این اداره در سال ۱۸۹۴، قبل از لغو کامل آن در سال ۱۸۹۶، با اداره کل ادغام شد.[۳]
استقلال فزاینده قلمرو امپراتوری بریتانیا - استرالیا، کانادا، نیوزلند، نیوفاندلند و آفریقای جنوبی - به دنبال کنفرانس امپراتوری ۱۹۰۷، منجر به تشکیل یک بخش جداگانه به قلمرو امپراتوری بریتانیا (Dominion) در دفتر استعمار شد. از سال ۱۹۲۵ به بعد، وزارت بریتانیا شامل یک وزیر خارجه جداگانه برای امور سلطه بود.
پس از کنفرانس قاهره که در مارس ۱۹۲۱ برگزار شد، اداره استعمار به عنوان جایگزین وزارت خارجه، مسئولیت اداره قیمومیت فلسطین را بر عهده گرفت.
در ۱۶ آوریل ۱۹۴۷، ایرگون بمبی را در دفتر استعمار قرار داد که منفجر نشد.[۴][۵] این توطئه با بمب‌گذاری سفارت در سال ۱۹۴۶ ارتباط داده شد.[۶]
پس از استقلال هند و پاکستان در سال ۱۹۴۷، اداره سلطه با اداره هند ادغام شد و دفتر روابط مشترک المنافع را تشکیل داد.
در سال ۱۹۶۶، اداره روابط مشترک المنافع دوباره با اداره استعماری ادغام شد و اداره مشترک المنافع را تشکیل داد. دو سال بعد، این بخش خود با وزارت خارجه ادغام شد و وزارت امور خارجه و مشترک المنافع را تأسیس کرد.
ادره استعماری دفاتر خود را در ساختمان اصلی دفتر امور خارجه و مشترک المنافع در خیابان وایت هال داشت.
منابع[ویرایش]
- ↑ Colonial Office, The Canadian Encyclopedia
- ↑ MacLeod, Roy (13 February 2003), Government and Expertise: Specialists, Administrators and Professionals, 1860–1919, Cambridge University Press, p. 168, ISBN 978-0-521-53450-5
- ↑ "Emigration. North America and Australia, 1835. Volume 2. Public Offices and A to Z (5 Jan 1835 - 5 Jan 1836)". Migration to New Worlds. Retrieved 5 December 2020.
- ↑ "Time Bomb Found in London after British hang Gruner as Terrorist in Holy Land". St. Petersburg Times. April 17, 1947.
- ↑ "Police Say Woman Bomb "Planter" Now in Custody". The Age. A.A.P. 13 June 1947.
The woman, who is a Jewess, claims French nationality. Officers of the special branch of Scotland Yard who have been investigating Jewish terrorist activities are satisfied the man who made the bomb is also under arrest.
- ↑ "EUROPE-WIDE SEARCH FOR MAN WHO MADE BOMB". The Argus (Melbourne). A.A.P. 19 April 1947. Retrieved 26 May 2018.
The bomb was of the same type as that used in the explosion at the i British Embassy in Rome last year and in several other outrages by Jewish terrorists.
بیشتر خواندن[ویرایش]
- Beaglehole, J.C. (1941). "The Colonial Office, 1782–1854". Historical Studies: Australia and New Zealand. 1 (3): 170–189. doi:10.1080/10314614108594796.
- Egerton, Hugh Edward. A Short History of British Colonial Policy (1897) 610pp online
- Laidlaw, Zoë. Colonial connections, 1815-45: patronage, the information revolution and colonial government (Oxford University Press, 2005).
- McLachlan, N.D. (1969). "Bathurst at the Colonial Office, 1812–27: A reconnaissance∗". Historical Studies. 13 (52): 477–502. doi:10.1080/10314616908595394.
- Manning, Helen Taft (1965). "Who Ran the British Empire 1830-1850?". Journal of British Studies. 5: 88–121. doi:10.1086/385512.
- Shaw, A.G.L. (1969). "British Attitudes to the Colonies, ca. 1820-1850". Journal of British Studies. 9: 71–95. doi:10.1086/385581.
منابع اولیه[ویرایش]
- بل، کنت نورمن، و ویلیام پارکر مورل، ویراستاران. اسناد منتخب در مورد سیاست استعماری بریتانیا، ۱۸۳۰–۱۸۶۰ (۱۹۲۸)