ابوالفضل حاذقی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
دکتر ابوالفضل حاذقی
نماینده مجلس شورای ملی
حوزه انتخاباتیلار (دوره‌های ۲۱ و ۲۲)
دوره مسئولیت
۱۳۲۲ – ۱۳۲۸
پس ازمعدل‌السلطنه شیرازی
حوزه انتخاباتیجهرم (دوره‌های ۱۴ تا ۱۶)
اطلاعات شخصی
زاده۱۲۸۹
جهرم، ایران
درگذشته۱۳۴۸
ملیت ایرانی

دکتر ابوالفضل حاذقی جهرمی (۱۲۸۹ جهرم - ۱۳۴۸) نویسنده، روزنامه‌نگار، وکیل دادگستری، از کارگزاران فرهنگی و قانونگذاران دوره پهلوی بود. حاذقی از سیاستمداران مذهبی و مدتی امیرالحاج بود. تلاش‌هایی در مبارزه با مصرف مشروبات الکلی و فعالیت‌هایی علیه کمونیسم کرد. او تألیفاتی در زمینه‌های اسلامی داشت و عهده‌دار ریاست شعبه «بنیاد تسلیحات اخلاقى» امریکا در ایران بود و این بنیاد را در داخل و خارج ایران تبلیغ می‌کرد.

آغاز کار[ویرایش]

پدرش میرزا شكرالله طبیب بود. تحصیلاتش را در شیراز آغاز کرد و در دانشكده‏ حقوق دانشگاه تهران به انجام رساند. سپس در جهرم و شیراز به تدریس در دبیرستان‌ها پرداخت. چندی نیز رئیس هنرستان نساجی شاهی بود [۱] تا اینکه در انتخابات دوره‏ چهاردهم مجلس شورای ملی که در خرداد ۱۳۲۳ در جهرم برگزار شد با کسب ۴۲۱۲ رأی از مجموع ۴۴۰۹ رأی [۲] که به صندوق‌ها ریخته شد، به نمایندگی این حوزه انتخابیه به مجلس راه یافت. در دو دوره بعد نیز کرسی خود را حفظ کرد.

حاذقی از نزدیکان سید حسن تقی‌زاده و اسدالله علم بود که به جریان انگلوفیل شهرت داشتند.[۳]

مخالفت با مشروبات الکلی[ویرایش]

در ۲۶ فروردین ۱۳۲۷ جمعی از نمایندگان طرحی به مجلس دادند تا معادل برای مشروبات الکلی وارداتی عوارضی معادل دو برابر مشروبات الکلی خارجی وضع و درآمد آن را هزینه بهداشت دهستان‌ها و بخش‌ها کند. ابوالفضل حاذقی به مخالفت برخاست و گفت:

«ملت ایران رسماً مطابق قانون اساسى همان طور که به دنیا اعلام شده است، مسلمان شناخته شده. ما مسلمانیم و در مجلس شوراى ملى قوانینى که به تصویب می‌رسد به هیچ وجه نبایستى نه تصریحاً و نه تلویحاً یک عملی که صریحاً از طرف شارع مقدس اسلام ممنوع شده، آن را جنبه‌ی قانونى بدهیم و اساساً استعمال مشروبات الکلى طبق نص تصریح قرآن ممنوع است. ملت ایران با کمال شوق و رغبت حاضراست این مبلغ را از هر محل دیگر به عنوان مالیات بدهد که فروش و معامله و استعمال مشروبات الکلى به کلی ممنوع باشد. بنابراین ما نمی‌توانیم رسماً به صورت قانون اینجا تصویب بکنم که از مشروباتى که تهیه می‌شود و وارد می‌شود مالیاتى گرفته شود. اساساً این را لغو کنید که صحت ملت ایران تأمین بشود».[۴][۵]

امیرالحاج[ویرایش]

حاذقی در سال ۱۳۲۸ به عنوان معاون امیرالحاج به مکه رفت. پس از دوران نمایندگی‌اش، وابسته فرهنگی ایران در افغانستان و سپس هندوستان شد. سپس به اروپا رفت و از دانشگاه سوربن دکترای حقوق گرفت [۱] و پس از بازگشت به ایران بار دیگر به مجلس شورای ملی، این بار به نماینددگی از لار رفت (دوره بیست و یکم) در دوره بعد نیز بر همین کرسی نشست.

بنیاد تسلیحات اخلاقی[ویرایش]

حاذقی نماینده‏ مجلس مؤسسان سوم هم بود. مدتى روزنامه‏ كوشش و مجله‏ اسلام را سردبیری کرد، كتابى نیز به نام حقوق زن در اسلام نوشت. او در سال‏های دهه چهل خورشیدی و دوران جنگ ویتنام عضو و مدتی مدیر شعبه «بنیاد تسلیحات اخلاقى» امریکا در ایران بود که به فعالیت‌های ضدکمونیستی می‌پرداخت و مجله‌ای نیز به همین نام منتشر می‌کرد.[۳]

حاذقی براى تبلیغ آن به كشورهاى زیادی سفر كرد. او به زبان‏هاى فرانسه و انگلیسى و عربى تسلط داشت و در کنار مشاغل سیاسى و فرهنگى، به وكالت دادگسترى نیز مى‏‌پرداخت. [۱]

پانویس[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ عاقلی، باقر (۱۳۸۰). شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران - جلد اول. تهران: نگاه. صص. ۵۶۹ - ۵۷۰.
  2. «مذاکرات جلسه ۴۷ دوره چهاردهم مجلس شورای ملی اول امرداد ۱۳۲۳».[پیوند مرده]
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ تراب حق‌شناس (اسفند ۱۳۹۸). از فیضیه تا پیکار. انتشارات اندیشه و پیکار. ص. ۳۳.
  4. «مذاکرات جلسه ۵۷ دوره پانزدهم مجلس شورای ملی ۲۶ فروردین ۱۳۲۷». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۵ ژوئن ۲۰۲۰.
  5. «نمایندگان جهرم در مجلس قبل و پس از انقلاب چه کسانی بودند».