آدم یشاری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
آدم یشاری
نام تولدفضلی یشاری
زاده۲۸ نوامبر ۱۹۵۵
پرکاز، صربستان، یوگسلاوی
(امروزه در پرکاز، کوزوو)[a]
درگذشته۷ مارس ۱۹۹۸ (۴۲ سال)
پرکاز، یوگسلاوی
(امروزه در پرکاز، کوزوو)[a]
مدفن
مجتمع یادبود آدم یشاری، پرکاز، کوزوو
وفاداری ارتش آزادی‌بخش کوزوو
سال‌های خدمت۱۹۹۱–۱۹۹۸
درجهسرهنگ
فرماندهیمنطقهٔ درنیتسا، کوزوو
جنگ‌ها و عملیات‌هاجنگ کوزوو:
حمله به پرکاز 
نشان‌هاقهرمان کوزوو
یادبودهامجتمع یادبود آدم یشاری
همسر(ان)عادلیه یشاری
فرزندانکُشتریم یشاری
خویشاوندانحمزه یشاری (برادر)
بکیم یشاری (برادرزاده)


آدم یشاری (۲۸ نوامبر ۱۹۵۵–۷ مارس ۱۹۹۸) با نام اصلی فضلی یشاری یکی از بنیانگذاران ارتش آزادی‌بخش کوزوو بود. این ارتش، سازمانی آلبانیایی-کوزوویی بود که برای استقلال کوزوو[الف] از جمهوری فدرال یوگسلاوی در طول دههٔ ۱۹۹۰ مبارزه می‌کرد.[۱][۲]

یشاری از سال ۱۹۹۱ و قبل از سفرش به آلبانی برای فراگیری آموزش‌های نظامی، در حملاتی علیه پلیس صربستان حضور داشت. او که در سال ۱۹۹۳ دستگیر شده بود، به دستور ارتش آلبانی آزاد شد و بعداً به کوزوو بازگشت و به حملات خود علیه تشکیلات یوگسلاوی ادامه داد. او در ژوئیهٔ ۱۹۹۷، طی یک محاکمهٔ غیابی توسط دادگاه یوگسلاوی به تروریسم محکوم شد. پلیس صربستان پس از چندین تلاش ناموفق برای دستگیری یا کشتن یشاری، در مارس ۱۹۹۸ به خانهٔ او در پرکاز حمله کرد. حمله‌ای که به کشته‌شدن ۵۷ نفر از اعضای خاندان یشاری از جمله خود او، همسرش، برادرش و پسرش انجامید.

یشاری که به عنوان «پدر ارتش آزادی‌بخش کوزوو» قلمداد شده‌است، توسط مردمان قوم آلبانیایی به عنوان نماد استقلال کوزوو شناخته می‌شود. او پس از مرگش و با اعلام استقلال کوزوو در سال ۲۰۰۸، عنوان «قهرمان کوزوو» را دریافت کرد. تئاتر ملی پریشتینا، فرودگاه بین‌المللی پریشتینا و ورزشگاه المپیک آدم یشاری در پریشتینا، پایتخت کوزوو، به افتخار او نامگذاری شده‌اند.

یادداشت‌ها[ویرایش]

  1. سرزمین کوزوو محل مناقشه میان جمهوری کوزوو و جمهوری صربستان است. جمهوری کوزوو در ۱۷ فوریه ۲۰۰۸ به طور یک‌جانبه اعلان استقلال کرد اما صربستان همچنان آن را جزئی از خاک خود تلقی می‌نماید. دو کشور در سال ۲۰۱۳ در پی توافق بروکسل اقدام به عادی‌سازی روابط نمودند. ۱۱۳ کشور از ۱۹۳ کشور عضو سازمان ملل متحد، کوزوو را به عنوان کشوری مستقل به رسمیت شناخته‌اند و ۱۰ کشور از اقدام خود بازگشته‌اند.

منابع[ویرایش]

  1. "Kosovo Liberation Army (KLA)". Encyclopædia Britannica. 14 September 2014.
  2. "Albanian Insurgents Keep NATO Forces Busy". Time. 6 March 2001.