پزشکی نظامی: تفاوت میان نسخهها
آغاز موضوع جدید: پزشکی نظامی برچسبها: متن دارای ویکیمتن نامتناظر ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۴ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۰۷
اصطلاح پزشکی نظامی چندین معانی بالقوه دارد. ممکن است به این معنا باشد:
- یک تخصص پزشکی، بهویژه شاخهای از طِب کار که به خطرات و نیازهای پزشکی (اعم از پیشگیرانه و مداخلهای) سربازان، ملوانان و سایر اعضای خدمات رسیدگی میکند. این عرصه نامتجانس از لحاظ تاریخی شامل پیشگیری و درمان بیماری های عفونیها (به ویژه بیماری های گرمسیری) و در قرن بیستم، ارگونومی و اثرات سلامتی کارکرد ماشین ها و تجهیزات نظامی خاص بوده است. به عنوان زیردریایی، تانک، هلیکوپتر و هواپیما. طب غواصی و پزشکی هوانوردی را میتوان بهعنوان زیر تخصصهای پزشکی نظامی فهمید، یا این نوع پزشکی ها در هر صورت منشأ آنها است. تعداد کمی از کشورها «پزشکی نظامی» را به عنوان یک تخصص رسمی یا فوق تخصص به تنهایی تأیید یا به رسمیت می شناسند.
- اداره و اجرای مراقبت های بهداشتی برای اعضای خدمت سربازی و افراد تحت تکفل آنها در محیط های غیر مستقر ( به عبارتی در زمان صلح). این ممکن است مانند ایالات متحده شامل یک سیستم پزشکی باشد که به موازات همه تخصصها و تخصصهای فرعی پزشکی در بخش غیرنظامی وجود دارد. (به اداره بهداشت کهنه سربازان که به کهنه سربازان ایالات متحده خدمت می کند نیز مراجعه کنید.)
- پزشکی تحقیق و توسعه که به طور خاص بر مشکلات پزشکی نظامی مربوط می شود. از نظر تاریخی، این شامل تمام پیشرفتهای پزشکی ناشی از تلاشهای تحقیقاتی پزشکی برای رسیدگی به مشکلاتی است که نیروهای نظامی مستقر با آنها مواجه میشوند (به عنوان مثال، واکسنها یا داروها برای سربازان، سیستمهای تخلیه پزشکی، آب آشامیدنی و کلرزنی و غیره) که در نهایت بسیاری از آنها فراتر از ملاحظات صرفاً نظامی که الهامبخش آنها بوده، اهمیت دارند.
وضعیت حقوقی
پرسنل پزشکی نظامی بشردوستانه کار میکنند و طبق حقوق بینالمللی بشردوستانه افراد تحت حمایت مطابق با اولین کنوانسیون ژنو هستند و کنوانسیون دوم ژنو و پروتکلهای الحاقی آنها، که قوانین الزامآور قانونی را برای تضمین بیطرفی و حفاظت از سربازان مجروح، پرسنل پزشکی صحرایی یا کشتی، و مؤسسات بشردوستانه خاص در درگیریهای مسلحانه وضع کردند. حقوق بشردوستانه بینالمللی هیچ تمایزی بین پرسنل پزشکی که اعضای نیروهای مسلح هستند (و دارای رتبههای نظامی) و افرادی که داوطلب غیرنظامی هستند قائل نمیشود. تمامی پرسنل پزشکی به دلیل وظایف بشردوستانه خود، تحت قوانین بشردوستانه بین المللی غیر جنگنده محسوب می شوند و نباید مورد حمله قرار گیرند و به عنوان اسیران جنگی گرفته شوند. بیمارستانها و سایر تأسیسات پزشکی و وسایل حملونقل شناسایی شده، چه نظامی یا غیرنظامی، ممکن است مورد حمله قرار نگیرند. حلال احمر، کریستال سرخ، صلیب سرخ و علامتهای حفاظتی شناختهشدهای تحت قوانین بشردوستانه بینالمللی هستند و توسط پرسنل و تجهیزات پزشکی نظامی استفاده میشوند. به این منظور، حمله به پرسنل پزشکی نظامی، بیماران تحت مراقبت، یا تأسیسات پزشکی یا وسایل نقلیه ای که به طور قانونی علامت گذاری شده اند، جنایت جنگی است. به همین ترتیب، استفاده نادرست از این علائم حفاظتی برای پنهان کردن عملیات نظامی جنایت جنگی خیانت است. پرسنل پزشکی نظامی ممکن است به منظور دفاع از خود یا دفاع از بیماران، معمولاً به تپانچه خدمات مسلح شوند.
اهمیت تاریخی
اهمیت پزشکی نظامی برای قدرت رزمی بسیار فراتر از درمان جراحات میدان جنگ است. در هر جنگ بزرگی که تا اواخر قرن نوزدهم درگرفت، بیماری تلفات سربازان بیشتری نسبت به اقدامات دشمن داشت. به عنوان مثال، در طول جنگ داخلی آمریکا (1860-1865)، تقریباً دو برابر تعداد سربازانی که در نبرد کشته یا مجروح شدند بر اثر بیماری جان خود را از دست دادند.[۱] جنگ فرانسه و پروس (1870-1871) به عنوان اولین درگیری در نظر گرفته میشود که در آن جراحت جنگی بیش از بیماری بود، حداقل در ارتش ائتلاف آلمان که 3.47 درصد از میانگین تعداد سربازان خود را در مبارزه از دست داد فقط 1.82% به دست بیماری ها کشته شدند.[۲] در کشورهای جهان جدید، مانند استرالیا، نیوزیلند، ایالات متحده و کانادا، پزشکان و جراحان نظامی سهم قابل توجهی در توسعه مراقبت های بهداشتی غیرنظامی داشتند.[۳][۴]
بهبود در پزشکی نظامی به دلیل بهبود در تخلیه پزشکی، پزشکی میدان جنگ و مراقبت از تروما، میزان بقا را در جنگهای متوالی افزایش داده است.[۵] [۶] پیشرفت های مشابهی در شیوه های تروما در طول جنگ عراق دیده شده است.[۷][۸] یکی از این روش ها جایی است که بیماران ترومایی بزرگ در اسرع وقت به اتاق عمل منتقل می شوند تا خونریزی داخلی متوقف شود و میزان بقا افزایش یابد. در ایالات متحده، میزان بقای زخمهای ناشی از گلوله افزایش یافته است، که منجر به کاهش آشکار نرخ مرگ و میر ناشی از اسلحه در ایالتهایی میشود که نرخ ثابت بستری شدن در بیمارستان با گلوله دارند.[۹]
ادامه مطلب
- بولبی، سر آنتونی و سرهنگ کاتبرت والاس. "توسعه جراحی بریتانیا در جبهه." "مجله پزشکی بریتانیا" 1 (1917): 705-721.
- چرچیل، ادوارد دی. "شفا با نیت اول و با خفه: مطالعاتی در تاریخچه التیام زخم". "مجله تاریخ پزشکی و علوم وابسته" 19 (1964): 193-214.
- چرچیل، ادوارد دی. "مدیریت جراحی مجروحان در زمان سقوط روم." سالنامه جراحی 120 (1944): 268-283.
- کادری، آلبرت ای. "جنگ برای زندگی: پزشکی نظامی آمریکایی در جنگ جهانی دوم" (1994)، تاریخ علمی، 400 صفحه
- کادری، آلبرت ای. "ارتش ایالات متحده در جنگ کره: جنگ پزشکان" (1987)، تاریخ رسمی علمی در مقیاس کامل. آنلاین رایگان
- Fauntleroy، A.M. "درس های جراحی جنگ اروپا." سالنامه جراحی 64 (1916): 136-150.
- گریسینگر، جی دبلیو. "توسعه پزشکی نظامی". "بولتن آکادمی پزشکی نیویورک" 3 (1927): 301-356. آنلاین
- هریسون، مارک. "پزشکی و پیروزی: پزشکی نظامی بریتانیا در جنگ جهانی دوم" (آکسفورد UP، 2004).
- وین، سرهنگ تام اف و سرهنگ جوزف اچ. مک نینچ. "پنجاه سال پیشرفت پزشکی: پزشکی به عنوان یک ابزار اجتماعی: پزشکی نظامی." "مجله پزشکی نیوانگلند" 244 (1951): 591-601.
- وینترموت، بابی ای. "سلامت عمومی و ارتش ایالات متحده: تاریخچه ای از وزارت پزشکی ارتش، 1818-1917" (2010).
منابع اولیه
- کندریک، داگلاس بی. "خاطرات یک جراح ارتش قرن بیستم" (انتشارات دانشگاه آفتابگردان، 19920، ارتش ایالات متحده)
منابع
- ↑ McPherson, James M. (1988). Battlecry of Freedom. Ballantine Books, New York. ISBN 0-345-35942-9.، پ. 485
- ↑ Brockhauss Conversations-Lexikon چاپ چهاردهم، لایپزیگ، برلین و وین 1894; جلد 8، ص. 939.
- ↑ Vivian Charles McAlister. "Origins of Canadian School of Surgery" مجله جراحی کانادا (2007) 50 (5): 357-363. موجود در: [۱]
- ↑ Manring MM, Hawk A, Calhoun JH, اندرسن آرسی (2009). "درمان زخمهای جنگ: مروری تاریخی". Clin Orthop Relat Res (8): 2168–91. doi:10.1007/s11999-009-0738-5. PMC 2706344. PMID 19219516.
{{cite journal}}
: Unknown parameter|حجم=
ignored (help); Vancouver style error: name in name 4 (help) - ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref>
غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامhistorypmc2
وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ "فصل 3 - پشتیبانی پزشکی 1965-1970".
{{cite web}}
: Unknown parameter|بایگانی -url=
ignored (help)نگهداری CS1: url-status (link) - ↑ ews/اخبار-محلی/جنگ-عراق-10-سالگی-نرخ-بقا-سربازان-مجروح-بهتر-از-جنگ-های-قبلی "جنگ عراق 10 سالگرد: میزان بقای سربازان مجروح بهتر از جنگهای قبلی". 16 مارس 2013. Retrieved 13 June 2016.
{{cite web}}
:|archive-url=
requires|archive-date=
(help); Check|archive-url=
value (help); Unknown parameter|آخرین=
ignored (help); Unknown parameter|آرشیو-date=
ignored (help); Unknown parameter|اول=
ignored (help)< /ref> برخی از شیوههای مراقبت از آسیبهای نظامی توسط سربازان شهروندی که به تمرینات غیرنظامی بازمیگردند، منتشر میشوند.<ref>news/military-medical-techniques-saving-lives-at-home "تکنیک های پزشکی نظامی برای نجات جان افراد در خانه - اخبار - GOV.UK".{{cite web}}
: Check|url=
value (help) - ↑ [https: //web.archive.org/web/20180106121802/http://www.gunbabygun.com/role-gun-advancement-medicine/ "نقش تفنگ در پیشرفت پزشکی"]. 8 ژانویه 2015. Archived from [http: //www.gunbabygun.com/role-gun-advancement-medicine/ the original] on 6 January 2018. Retrieved 13 June 2016.
{{cite web}}
: Check|archive-url=
value (help); Check|url=
value (help) - ↑ <ref name="JenaSun2014">{{cite journal|last1=Jena| first1=Anupam B.|last2=Sun|first2=Eric C.|last3=Prasad|first3=Vinay|title=آیا کاهش مرگ و میر جراحات ناشی از شلیک گلوله، همه گیر فزاینده خشونت با اسلحه را در ایالات متحده پنهان می کند؟|ژورنال=مجله مجله داخلی عمومی|جلد=29|مسأله=7|سال=2014|صفحات=1065–1069|issn=0884-8734|doi=10.1007/s11606-014-2779-z|pmid=24452421|pmc7=0} /ref><ref>{{نقل کنید