پرش به محتوا

مردم بروشو: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ایجاد شده به‌واسطهٔ ترجمهٔ صفحهٔ «Burusho people»
برچسب‌ها: افزودن پیوند وب‌نوشت (وبلاگ) یا انجمن (فروم) جمع عربی واژگان فارسی [محتوا] [محتوا ۲]
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۲۵ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۰۴

Burusho people
A group of Burusho women in the Hunza Valley, Pakistan
کل جمعیت
126,300 (2018)[۱]
زبان‌ها
Burushaski, Khowar[۲]
دین
Twelver Shi'ism and Sunni Islam[۳][۴][۵]

مردم بروشو[۶] [۷] یک گروه قومی - زبانی بومی در، هونزا ، ناگار و دیگر دره‌های گیلگیت-بالتستان در شمال پاکستان ، [۸] و همچنین در جامو. و کشمیر ، هند . [۷] زبان آنها، بوروشاسکی ، به عنوان یک زبان منزوی طبقه بندی شده است. [۹]

منشأ آنها ناشناخته است البته فرضیه‌های متعددی از منشا آنها ارائه شده است، ادعا می شود که مردم بوروشو "بومی شمال غربی هند بودند و توسط جنبش های هندوآریایی ها که در حدود سال 1800 قبل از میلاد به سمت جنوب سفر کردند به کوه ها رانده شدند"

تاریخ

قبل از دوران مدرن، منطقه ای که اکنون اکثر بوروشوها در آن زندگی می کنند، بخشی از ایالت مستقل گیلگیت بود. این ایالت یک سلطنت موروثی بود که تحت کنترل سلسله طرخان که احتمالاً ترک تبار بودند، و توسط یک رع (برگرفته از راجا، عنوانی که معمولاً به عنوان پادشاه ترجمه می شود) اداره می شد. بعداً این قلمرو تحت فرمان راج بریتانیا شد. اکنون بخشی از پاکستان است. [۱۰]

ساخت بزرگراه قراقورام در طول دهه 1970 ارتباط گسترده تری با جهان خارج به ارمغان آورد. بسیاری از تاجران، واعظان، گردشگران و دیگران دسترسی جدیدی به سرزمین بوروشو داشتند و این متعاقبا فرهنگ و اقتصاد محلی منطقه را تغییر داد.

بوروشوها به خاطر عشقشان به موسیقی و رقص، همراه با دیدگاه‌های مترقی‌شان نسبت به آموزش و پرورش و زنان مشهور هستند.

هونزا

پرچم دولت شاهزاده هونزا [۱۱]
نشان هونزا [۱۲]


هونزای علیا که به طور محلی گوجال نامیده می‌شود، ساکنانی است که اجدادشان از هونزای مناسب برای آبیاری و دفاع از مرزهای چین و افغانستان نقل مکان کرده‌اند. آنها به لهجه ای به نام واخی صحبت می کنند که به دلیل نزدیکی و ارتباط با این جوامع کوهستانی تحت تأثیر زبان های بوروشاسکی و پامیری است. مردم شینا زبان در جنوب هونزا زندگی می کنند. آنها از چیلاس ، گیلگیت و دیگر مناطق شینا زبان پاکستان آمده اند.

[۱۳]

جامو و کشمیر

گروهی متشکل از 350 نفر از مردم بوروشو نیز در قلمرو اتحادیه هند جامو و کشمیر ساکن هستند که عمدتاً در باتامالو و همچنین در بوتراج موهالا، که در جنوب شرقی هاری پاربات است، متمرکز هستند. [۷] این جامعه بوروشو از دو شاهزاده سابق ایالت های شاهزاده هندی بریتانیا یعنی هونزا و ناگار است که به همراه خانواده های خود در قرن نوزدهم میلادی به این منطقه مهاجرت کردند [۷] آنها توسط سایر گروه های قومی در ایالت به عنوان بوتراج شناخته می شوند. ، [۷] و عمل به اسلام شیعی . ازدواج های ترتیبی مرسوم است.

از زمان تجزیه هند در سال 1947، جامعه بوروشو هند با بوروشوهای پاکستان در تماس نبوده است. [۱۴] دولت هند به جامعه بوروشو وضعیت قبیله برنامه ریزی شده و همچنین رزرو اعطا کرده است، و بنابراین، "اکثر اعضای جامعه در مشاغل دولتی هستند." [۷] [۱۵] مردم بوروشو در هند به زبان بوروشاسکی صحبت می کنند که به نام خواجونا نیز شناخته می شود و گویش آنها که به جامو و کشمیر بوروشاسکی (JKB) معروف است، "تغییر زیادی کرده است که آن را به طور سیستماتیک از سایر لهجه های بوروشاسکی که در پاکستان صحبت می شود متفاوت می کند." علاوه بر این، بسیاری از بوروشوهای جامو و کشمیری چندزبانه هستند، همچنین به کشمیری و هندوستانی و همچنین بالتی و شینا به میزان کمتری صحبت می کنند. [۱۵]

ژنتیک

انواع هاپلوگروه های Y-DNA در میان نمونه های تصادفی خاصی از افراد در هونزا دیده می شود. برخی از هاپلوگروه های یافت شده در بوروشو R1a1 و R2a بودند که اولی مربوط به مردم هند و اروپایی و مهاجرت عصر برنز به جنوب آسیا است. 2000 قبل از میلاد، و احتمالاً در آسیای جنوبی ، [۱۶] [۱۷] [۱۸] [۱۹] [۲۰] [۲۱] آسیای مرکزی [۲۲] [۲۳] یا ایران و قفقاز سرچشمه گرفته است. [۲۴] [۲۵] R2a، بر خلاف والد بسیار کمیاب R2 ، R1a1 و دیگر کلاس‌های هاپلوگروپ R، اکنون تقریباً به جنوب آسیا محدود شده است. دو دودمان معمولی دیگر آسیای جنوبی ، هاپلوگروه H1 و هاپلوگروه L3 (تعریف شده توسط جهش SNP M20) نیز از چند نمونه مشاهده شده است. [۲۶] [۲۳]

هاپلوگروه‌های Y-DNA دیگر که به فرکانس‌های قابل توجهی در میان بوروشو می‌رسند، هاپلوگروه J2 ، مرتبط با گسترش کشاورزی در، و از ، نوسنگی خاور نزدیک ، [۲۲] [۲۳] و هاپلوگروه C3 ، با منشأ مرد اوراسیا شرقی و احتمالاً نشان دهنده نسب پدری ترکی - مغولی در فرکانس پایین‌تر هاپلوگروه‌های O3 ، همچنین از دودمان نر اوراسیا شرقی، و منشأ نر سیبری Q ، P ، F ، و G وجود دارند. [۲۳] تحقیقات DNA اجداد مذکر برخی از ساکنان هونزا را با گویشوران به زبان‌های پامیر و سایر جوامع کوهستانی از قومیت‌های مختلف گروه‌بندی می‌کند، که عمدتاً به دلیل نشانگر M124 (تعریف کننده هاپلوگروه Y-DNA R2a) است که در فرکانس بالا در این جمعیت ها [۲۷] با این حال، آنها سهم ژنتیکی آسیای شرقی نیز دارند، که نشان می دهد حداقل برخی از اجداد آنها از شمال هیمالیا منشا می گیرند. [۲۸] هیچ جزء ژنتیکی یونانی در میان بوروشوها در آزمایشات شناسایی نشده است. [۲۹] [۳۰]


شماره اکتبر 1953 نشنال جئوگرافیک مقاله ای در مورد دره رودخانه هونزا داشت که الهام بخش داستان کارل بارکس Tralla La بود. [۳۱]

همچنین ببینید

منابع

  1. "Burushaski". Ethnologue (به انگلیسی). Retrieved 26 April 2022.
  2. "TAC Research The Burusho". Tribal Analysis Center. 30 June 2009. Archived from the original on 17 July 2011. Retrieved 9 February 2011.
  3. "PeopleGroups.org - Burusho of Pakistan". peoplegroups.org. Retrieved 12 March 2022.
  4. Sidky, M. H. (April 1, 1994). "Shamans and mountain spirits in Hunza. (northern Pakistan) - Asian Folklore Studies | HighBeam Research". Archived from the original on 5 November 2012. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  5. "Hunza in People". travel-culture.com. Retrieved 12 March 2022.
  6. Berger, Hermann (1985). "A survey of Burushaski studies". Journal of Central Asia. 8 (1): 33–37.
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ ۷٫۳ ۷٫۴ ۷٫۵ Ahmed, Musavir (2016). "Ethnicity, Identity and Group Vitality: A study of Burushos of Srinagar". Journal of Ethnic and Cultural Studies (به انگلیسی). 3 (1): 1–10. doi:10.29333/ejecs/51. ISSN 2149-1291.
  8. "Jammu and Kashmir Burushaski : Language, Language Contact, and Change" (PDF). Repositories.lib.utexas.edu. Retrieved 20 October 2013.
  9. "Burushaski language". Encyclopædia Britannica online.
  10. Haji, Qudratullah Beg (1980). res=9C02E2D9173CF93AA1575AC0A960958260&sec=&spon=&pagewanted=2 "Tarikh-e-Ehd Atiiq Riyasat Hunza (English Translation By Lt Col (Rtd) Saadullah Beg, TI(M) psc,)". {{cite news}}: Check |url= value (help)
  11. "Hunza". Flags of the World. 7 June 2008. Retrieved 19 June 2010.
  12. "Flag Spot Hunza (Pre-independence Pakistan)". Flagspot.net.
  13. "Hunza - The Truth, Myths, and Lies About the Health and Diet of the "Long-Lived" People of Hunza, Pakistan, Hunza Bread and Pie Recipes". www.biblelife.org.
  14. Ahmed, Musavir (2016). "Ethnicity, Identity and Group Vitality: A study of Burushos of Srinagar". Journal of Ethnic and Cultural Studies (به انگلیسی). 3 (1): 1–10. doi:10.29333/ejecs/51. ISSN 2149-1291. The community has no contact with their Burushos of Gilgit-Baltistan since 1947, when partition of India and Pakistan necessitated the division of the erstwhile princely state of Kashmir. No participant was ready to move to Hunza/Nagar if provided a chance.
  15. ۱۵٫۰ ۱۵٫۱ {{cite book}}: Empty citation (help)
  16. Kivisild, T.; et al. (2003), "The Genetic Heritage of the Earliest Settlers Persists Both in Indian Tribal and Caste Populations", The American Journal of Human Genetics, 72 (2): 313–32, doi:10.1086/346068, PMC 379225, PMID 12536373
  17. Sahoo, S.; et al. (2006), "A prehistory of Indian Y chromosomes: Evaluating demic diffusion scenarios", Proceedings of the National Academy of Sciences, 103 (4): 843–8, Bibcode:2006PNAS..103..843S, doi:10.1073/pnas.0507714103, PMC 1347984, PMID 16415161
  18. Sengupta, Sanghamitra; Zhivotovsky, Lev A.; King, Roy; Mehdi, S.Q.; Edmonds, Christopher A.; Chow, Cheryl-Emiliane T.; Lin, Alice A.; Mitra, Mitashree; Sil, Samir K. (2006). "Polarity and Temporality of High-Resolution Y-Chromosome Distributions in India Identify Both Indigenous and Exogenous Expansions and Reveal Minor Genetic Influence of Central Asian Pastoralists". The American Journal of Human Genetics. 78 (2): 202–21. doi:10.1086/499411. PMC 1380230. PMID 16400607. {{cite journal}}: Unknown parameter |displayauthors= ignored (|display-authors= suggested) (help)
  19. Sharma, Swarkar; Rai, Ekta; Sharma, Prithviraj; Jena, Mamata; Singh, Shweta; Darvishi, Katayoon; Bhat, Audesh K; Bhanwer, A J S; Tiwari, Pramod Kumar (2009). "The Indian origin of paternal haplogroup R1a1* substantiates the autochthonous origin of Brahmins and the caste system". Journal of Human Genetics. 54 (1): 47–55. doi:10.1038/jhg.2008.2. PMID 19158816. {{cite journal}}: Unknown parameter |displayauthors= ignored (|display-authors= suggested) (help)
  20. Thangaraj, Kumarasamy; Naidu, B. Prathap; Crivellaro, Federica; Tamang, Rakesh; Upadhyay, Shashank; Sharma, Varun Kumar; Reddy, Alla G.; Walimbe, S. R.; Chaubey, Gyaneshwer (2010). Cordaux, Richard (ed.). "The Influence of Natural Barriers in Shaping the Genetic Structure of Maharashtra Populations". PLOS ONE. 5 (12): e15283. Bibcode:2010PLoSO...515283T. doi:10.1371/journal.pone.0015283. PMC 3004917. PMID 21187967. {{cite journal}}: Unknown parameter |displayauthors= ignored (|display-authors= suggested) (help)
  21. Thanseem, Ismail; Thangaraj, Kumarasamy; Chaubey, Gyaneshwer; Singh, Vijay; Bhaskar, Lakkakula VKS; Reddy, B Mohan; Reddy, Alla G; Singh, Lalji (2006). "Genetic affinities among the lower castes and tribal groups of India: Inference from Y chromosome and mitochondrial DNA". BMC Genetics. 7: 42. doi:10.1186/1471-2156-7-42. PMC 1569435. PMID 16893451. {{cite journal}}: Unknown parameter |displayauthors= ignored (|display-authors= suggested) (help)
  22. ۲۲٫۰ ۲۲٫۱ R. Spencer Wells et al., "The Eurasian Heartland: A continental perspective on Y-chromosome diversity," Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America (28 August 2001).
  23. ۲۳٫۰ ۲۳٫۱ ۲۳٫۲ ۲۳٫۳ Firasat, Sadaf; Khaliq, Shagufta; Mohyuddin, Aisha; Papaioannou, Myrto; Tyler-Smith, Chris; Underhill, Peter A; Ayub, Qasim (2006). "Y-chromosomal evidence for a limited Greek contribution to the Pathan population of Pakistan". European Journal of Human Genetics. 15 (1): 121–6. doi:10.1038/sj.ejhg.5201726. PMC 2588664. PMID 17047675.
  24. Underhill 2014.
  25. Underhill 2015.
  26. Raheel, Qamar (2002). "Y-Chromosomal DNA Variation in Pakistan". American Journal of Human Genetics. 70 (5): 1107–1124. doi:10.1086/339929. PMC 447589. PMID 11898125. {{cite journal}}: Unknown parameter |displayauthors= ignored (|display-authors= suggested) (help)
  27. R. Spencer Wells et al., The Eurasian Heartland: A continental perspective on Y-chromosome diversity بایگانی‌شده در ۲۱ دسامبر ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine, Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America
  28. Li, Jun Z (2008). "Worldwide human relationships inferred from genome wide patterns of variation". Science. 319 (5866): 1100–1104. Bibcode:2008Sci...319.1100L. doi:10.1126/science.1153717. PMID 18292342.
  29. Firasat, Sadaf; Khaliq, Shagufta; Mohyuddin, Aisha; Papaioannou, Myrto; Tyler-Smith, Chris; Underhill, Peter A.; Ayub, Qasim (January 2007). "Y-chromosomal evidence for a limited Greek contribution to the Pathan population of Pakistan". European Journal of Human Genetics (به انگلیسی). 15 (1): 121–126. doi:10.1038/sj.ejhg.5201726. ISSN 1476-5438. PMC 2588664. PMID 17047675.
  30. Qamar, R; Ayub, Q; Mohyuddin, A (May 2002). "Y-Chromosomal DNA Variation in Pakistan". Am. J. Hum. Genet. 70 (5): 1107–24. doi:10.1086/339929. PMC 447589. PMID 11898125. {{cite journal}}: Unknown parameter |displayauthors= ignored (|display-authors= suggested) (help)
  31. The Carl Barks Library Volume 12, page 229

کتابشناسی - فهرست کتب

لینک های خارجی

الگو:Ethnic groups in Pakistan