قطره تنفسی: تفاوت میان نسخهها
ابرابزار |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۲ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۰۴
ریزقطره تنفسی ذرهای است که عمدتاً از آب تشکیل شده و به اندازهٔ کافی بزرگ است که پس از تولید میتواند به سرعت به زمین بیفتد، که اغلب با قطری بزرگتر از ۵ میکرومتر تعریف میشود. ریزقطرههای تنفسی در نتیجهٔ تنفس، صحبت کردن یا آواز، عطسه، سرفه یا استفراغ میتواند به صورت طبیعی بهوجود آید یا از طریق روشهای پزشکی تولید کنندهٔ ذرات معلق در هوا (AGP)، فلش توالتها، اسپری یا دیگر فعالیتهای خانگی به صورت مصنوعی تولید شود. این ریزقطرهها حاوی نمک، سلول و ذرات ویروسی باشند. آنها میتوانند در نقاط مختلف دستگاه تنفسی تولید شوند؛ که این میتواند بر محتوای آنها تأثیر بگذارد. همچنین ممکن است بین افراد سالم و بیمار از نظر میزان مخاط، کمیت و چسبندگی آنها تفاوتهایی داشته باشد که میتواند در شکلگیری قطرات تأثیر گذار باشد.
پیشینه
باکتریشناس آلمانی، کارل فلوژ، در سال ۱۸۹۹ نخستین کسی بود که نشان داد میکروارگانیسمهای موجود در قطرات دفع شده از مجاری تنفسی وسیلهای برای انتقال بیماری است. در اوایل سدهٔ بیستم، اصطلاح «قطره فلوژ» تا مدتی برای اشاره ب ذراتی به اندازهٔ کافی بزرگ باشند تا کاملاً خشک نشوند استفاده میشد، تقریباً بزرگتر از ۱۰۰ میکرومتر.[۱]
مفهوم قطرات فلوژ به عنوان منبع اصلی و برداری برای انتقال بیماریهای دستگاه تنفسی تا در دههٔ ۱۹۳۰ غالب بود تا اینکه «ویلیام اف. ولز» تفاوت بین قطرات بزرگ و کوچک را متمایز کرد.[۲][۳]
- ↑ Hare, R. (1964-03-01). "The transmission of respiratory infections". Proceedings of the Royal Society of Medicine. 57 (3): 221–230. doi:10.1177/003591576405700329. ISSN 0035-9157. PMC 1897886. PMID 14130877.
- ↑ Wells WF. On air-borne infection: study II. Droplets and droplet nuclei. Am J Hyg 1934;20:611-8.
- ↑ Bourouiba, Lydia (2020-03-26). "Turbulent Gas Clouds and Respiratory Pathogen Emissions: Potential Implications for Reducing Transmission of COVID-19". JAMA (به انگلیسی). doi:10.1001/jama.2020.4756. ISSN 0098-7484.