ضداحتقان موضعی
ضداحتقان‌های موضعی، ضداحتقان‌هایی هستند که مستقیماً درون حفره بینی اعمال می شوند. به نظر می رسد اثربخشی آنها به تنهایی در سرماخوردگی مزیت کمی در بزرگسالان دارد.[۱]
داروهای ضداحتقان موضعی باید توسط بیماران حداکثر برای 5 تا 7 روز متوالی استفاده شود، زیرا احتقان برگشتی ممکن است به شکل رینیت دارویی رخ دهد. هنگامی که در بزرگسالان برای مدت کوتاه استفاده می شود عوارض جانبی کمی مشاهده می شود.[۱]
مکانیسم عمل[ویرایش]
ضداحتقان های موضعی منقبض‌کننده عروق هستند و با انقباض عروق خونی داخل حفره بینی عمل می کنند.
مثال‌ها[ویرایش]
همچنین ببینید[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Deckx, L; De Sutter, AI; Guo, L; Mir, NA; van Driel, ML (17 October 2016). "Nasal decongestants in monotherapy for the common cold". The Cochrane Database of Systematic Reviews. 10: CD009612. doi:10.1002/14651858.CD009612.pub2. PMC 6461189. PMID 27748955.Deckx, L; De Sutter, AI; Guo, L; Mir, NA; van Driel, ML (17 October 2016). "Nasal decongestants in monotherapy for the common cold". The Cochrane Database of Systematic Reviews. 10: CD009612. doi:10.1002/14651858.CD009612.pub2. PMC 6461189. PMID 27748955.