یس پیتر آسموسن
یِس پیتر آسموسن (به دانمارکی: Jes Peter Asmussen) (۲ نوامبر ۱۹۲۸ – ۵ اوت ۲۰۰۲) ایرانشناس اهل دانمارک است.[۱]
آسموسن در دوم نوامبر ۱۹۲۸ در جنوب یوتلاند دانمارک به دنیا آمد. پس از تحصیلات مقدماتی، در سال ۱۹۴۸ در دانشکدهٔ الهیات کپنهاگ به تحصیل پرداخت و در سال ۱۹۵۴ به دریافت مدرک عالی الهیات نایل آمد و یک سال با عنوان کشیش در نیروی دریایی سلطنتی دانمارک در گرینلند خدمت کرد.[۲]
تخصص آسموسن در ادیان باستانی ایران، بهویژه آیین مانی و تاریخ و ادبیات فارسی و عربی است و متن و ترجمهٔ یکی از نسخههای ختنی (سکایی) را منتشر کردهاست. از سال ۱۹۵۵ تا ۱۹۶۰ در کپنهاگ معلم بوده، از سال ۱۹۶۰ تا ۱۹۶۶ استادیار، و از ۱۹۶۶ تا ۱۹۶۷ دانشیار بودهاست. در سال ۱۹۷۳ به عضویت آکادمی سلطنتی علوم و ادبیات دانمارک انتخاب شد. در سال ۱۹۷۶ به لقب «شوالیهٔ دانبروگ» مفتخر شد.[۳]
آثار
[ویرایش]آثار او مربوط به ایران و ادب فارسی عبارتند از:
- متون تاریخی دوران هخامنشی.[۴]
- ملاحظاتی دربارهٔ برخی قصههای عامیانهٔ ایرانی در ارتباط با جادوگری.[۵]
- ادبیات کلاسیک فارسی نو در ترجمهٔ آثار یهودی-فارسی.[۶]
- چند واژهٔ کمیاب در مثنوی جمشید و خورشید از سلمان ساوجی.[۷]
- نظری به ادبیات کلاسیک ایران.[۸]
- ادبیات ایران.[۹]
- نوای سرودهای به یهودی-فارسی.[۱۰]
پانویس
[ویرایش]- ↑ Sundermann، Werner. «ASMUSSEN, Jes Peter». Encyclopædia Iranica. دریافتشده در ۲۰۱۲-۰۴-۰۳.
- ↑ رستمی، ایرانشناسان و ادبیات فارسی، ۶۱۱.
- ↑ رستمی، ایرانشناسان و ادبیات فارسی، ۶۱۱.
- ↑ رستمی، ایرانشناسان و ادبیات فارسی، ۶۱۲.
- ↑ رستمی، ایرانشناسان و ادبیات فارسی، ۶۱۲.
- ↑ رستمی، ایرانشناسان و ادبیات فارسی، ۶۱۲.
- ↑ رستمی، ایرانشناسان و ادبیات فارسی، ۶۱۲.
- ↑ رستمی، ایرانشناسان و ادبیات فارسی، ۶۱۲.
- ↑ رستمی، ایرانشناسان و ادبیات فارسی، ۶۱۲.
- ↑ رستمی، ایرانشناسان و ادبیات فارسی، ۶۱۲.
منابع
[ویرایش]- رستمی، محمد (۱۳۹۰). ایرانشناسان و ادبیات فارسی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۴۲۶-۵۲۸-۰.