پرش به محتوا

گاسپار کاسال

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
گاسپار کاسال
زادهٔ۳۱ دسامبر ۱۶۸۰
درگذشت۱۰ اوت ۱۷۵۹ (۷۸ سال)
ملیتاسپانیایی
همسر(ها)ماریا روئیس
ماریا آلوارِس رودریگس آرانگو
فرزندان۴
والدین
  • فدریکو چاکون کاسال (پدر)
  • ماگدالنا خولیان (مادر)

گاسپار کاسال (اسپانیایی: Gaspar Casal؛ ‏ ۳۱ دسامبر ۱۶۸۰ – ۱۰ اوت ۱۷۵۹) پزشک و همه‌گیرشناس اهل اسپانیا بود که نخستین بار نشانهٔ پزشکی گردن‌بند کاسال را در مبتلایان به پلاگر توصیف کرد.

او در دهستان اوتریاس بزرگ شد و گمان می‌رود که در آتینسا نزد «خوان مانوئل رودریگِس دی لیما»، عطار و داروگرِ پاپ اینوسنت یازدهم شاگردی کرده است. او از ۱۷۲۰ تا ۱۷۵۱ در اُبیه‌دو طبابت کرد و سپس به عنوان پزشک شاه فرناندوی ششم به مادرید رفت.[۱] او از دوستان بنیتو خرونیمو فئیخو مونته‌نگرو و مارتین سارمینتو بود که مشوق درس خواندش بودند. گاسپار کاسال بیماری پلاگر را در کتابی که در سال ۱۷۶۲ منتشر شد، توصیف کرد و آن را «بیماری سرخ» نامید که علتش بثورات قرمزی است که روی دست‌ها و پاهای مبتلایان دیده می‌شود.[۲]

رساله او به‌نام «تاریخچهٔ ابتلا بیماری در برخی خانواده‌های این منطقه» شرحی از بیماری پوستی جَرَب و نحوهٔ درمان آن با استفاده از پماد گوگرد بود. او در مورد تاریخ طبیعی آستوریاس هم کتابی نوشت که پس از مرگش در سال ۱۷۶۲ منتشر شد.[۳][۴][۵]

منابع

[ویرایش]
  1. Barry G. Firkin, Judith A. Whitworth. Dictionary of Medical Eponyms. Informa Health Care, 2001, page 60. شابک ‎۹۷۸−۱−۸۵۰۷۰−۳۳۳−۴.
  2. Hegyi, Vladimir; Elston, Dirk M (26 February 2018). "Dermatologic Manifestations of Pellagra". Medscape. Retrieved 3 July 2020.
  3. Major, Ralph H. (1944). "Don Gaspar Casál, François Thiéry and pellagra". Bulletin of the History of Medicine. 16 (4): 351–361. ISSN 0007-5140.
  4. Suarez, Venancio Martinez SUÁREZ (2009). "La Historia natural y médica de Gaspar Casalen el 250.º aniversario de su muerte". Cuadernos de Estudios del Siglo (به اسپانیایی). 18 (19): 243–255.
  5. Piñero, López; María, José (August 2006). "Gaspar Casal: Descripción ecológica de la pelagra, primera enfermedad carencial". Revista Española de Salud Pública. 80 (4): 411–415. ISSN 1135-5727.