کتابشناسی محمدحسین طباطبایی
ظاهر
تفسیر المیزان تفسیر قرآن به قران است بدین معنی که برای تفسیر هر آیه از قرآن از آیات دیگر آن استفاده شده است.
اصول فلسفه و روش رئالیسم
[ویرایش]این کتاب کاری عمده و اثری گرانسنگ در فلسفهٔ اسلامی بهحساب میآید. برخی از مقالات آن عبارت است از:
چیستی فلسفه، فرق میان فلسفه و سفسطه، علم و ادراک، ارزش معلومات، پیدایش کثرت در ادراکات، ادراکات اعتباری، و درباره خدای جهان و جهان.
آثار عربی
[ویرایش]عنوان کتاب | سال انتشار | توضیحات | |
---|---|---|---|
رسائل سبعه | |||
البرهان | ۱۳۴۹هـ.ق. | در مورد فلسفه علم که در آن در باب موضوعات و مسائل و مبادی علوم صحبت میشود. از دیگر مباحث مطرح شده در این کتاب این مواردند: تمیز علم یقینی از غیر یقینی، روشهای کسب معرفت یقینی، تجربه و استقرا، ارتباط علوم با یکدیگر، اشتراک و اختلاف علوم، ضروریات و اقسام آن و نسبتشان با واقعیت، حس و محسوسات و نقش ضروریشان در کسب معرفت، اقسام برهان و …[۲] | |
المغالطه | ۱۳۴۹ هـ.ق. | ||
الترکیب | ۱۳۴۸ هـ.ق. | ||
التحلیل | ۱۳۴۸ هـ.ق. | ||
الاعتباریات | ۱۳۴۸ هـ.ق. | ||
المنامات و النبوات | ۱۳۵۰ هـ.ق. | ||
القوه و الفعل | ۱۳۷۳ هـ.ق. | ||
رسائل التوحیدیه | |||
التوحید | ۱۳۶۱ هـ.ق. | ||
الاسماء | ۱۳۶۱ هـ.ق. | ||
الافعال | ۱۳۶۱ هـ.ق. | ||
الوسائط | ۱۳۶۱ هـ.ق. | ||
الانسان قبل الدنیا | ۱۳۶۱ هـ.ق. | ||
الانسان فی الدنیا | ۱۳۶۱ هـ.ق. | ||
الانسان بعد الدنیا | ۱۳۶۱ هـ.ق. | ||
سنن النبی | ۱۳۵۰ هـ.ق. | ||
حاشیه الکفایه | ۱۳۶۸ هـ.ق. | ||
تعلیقه علی بحارالانوار | ۱۳۷۰ هـ.ق. | ||
تعلیقه علی الاصول من الکافی | ۱۳۷۵ هـ.ق. | ||
تعلیقه واحده علی مرآت العقول | ۱۳۷۶ هـ.ق. | ||
تعلیقه علی الاسفار الاربعه | ۱۳۷۸ هـ.ق. | ||
علی و الفلسفه الالهیه | ۱۳۷۹ هـ.ق. | ||
رساله فی التوحید | ۱۳۸۹ هـ.ق. | ||
رساله فی العلم | ۱۳۸۹ هـ.ق. | ||
بدایة الحکمة | ۱۳۹۰ هـ.ق. | به درخواست بعضی دوستان به عنوان نخستین متن درسی برای جویندگان حکمة الهی نوشته شده که در واقع چکیده «حکمت متعالیه» صدرای شیرازی است.[۳] | |
نهایة الحکمة | ۱۳۹۵ هـ.ق. | دومین کتاب درسی در فلسفه اسلامی است که برای کسانی نوشته شده که «بدایة الحکمة» را به خوبی فرا گرفته باشند.[۴] | |
المیزان فی تفسیر القرآن | ۱۳۹۲ هـ.ق. | ||
رسالة الولاية | - | ||
رساله فی علم النبی _ صلی الله علیه و آله _ و الامام _ علیه السلام _ بالغیب | - | ||
مقدمه یا تقریظ بر: | |||
المراقبات از میرزا جواد ملکی تبریزی | - | ||
وسائل الشیعه از حر عاملی | - | ||
نورالثقلین حویزی | - | ||
تفسیر عیاشی | - | ||
مفاهیم القرآن از جعفر سبحانی | - | ||
التقریظ علی الفرقان فی تفسیر القرآن از محمدصادقی | - |
آثار فارسی
[ویرایش]- اصول فلسفه و روش رئالیسم. ۱۳۳۲ ش.
- تذئیلات و محاکمات بر سه مکتوب اول سیداحمد کربلایی و شیخ محمد حسین غروی اصفهانی در مورد بیتی از شیخ عطار.(ادامه کار تا نامهٔ هفتم توسط علامه سید محمد حسین حسینی طهرانی انجام گردیدهاست.)
- شیعه: مجموعهٔ مذاکرات با پروفسور هانری کربن فرانسوی.
- شیعه در اسلام. ۱۳۴۸ ش.
- قرآن در اسلام. ۱۳۵۳ ش.
- آموزش دین: برای کودکان.
- بررسیهای اسلامی. جلد اول.
- اسلام انسان معاصر (جلد دوم بررسیهای اسلامی).
- بررسیهای اسلامی. جلد سوم (۹۶ صفحه اول آن).
- اشعار.
- مقدمه و تقریظ بر:
- روش اندیشه از شهید محمد مفتح
- عشق و رستگاری از احمد زمردیان
- داستان زندهها از عبدالکریم اقدمی
- بشارات عهدین
- کتاب در مورد حج.
- چند یادداشت مختصر:
- دولت پوشالی و دست نشاندهای به نام اسرائیل
- گفت وگویی با استاد درباره شهید مطهری
- دو اظهار نظر مختصر درباره بعضی آثار مرحوم دکتر علی شریعتی
- توضیحی درباره اظهار نظر در پاسخ یک نامه.
- رسالهای در مبدأ و معاد
- رسالهای در نبوت
- رسالهای در عشق
- رسالهای در مشتقات
- حاشیه بر مکاسب شیخ انصاری
- سلسله انساب طباطبائیان در آذربایجان
- منظومهای در خط نستعلیق.
- روابط اجتماعی در اسلام (ترجمهٔ مباحثی اجتماعی از تفسیر المیزان که در ارتباط با آیهٔ آخر سوره آل عمران بیان شدهاست.[۵]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ "صفحه دانشوران گوگل".
- ↑ مقدمه مترجم از ترجمه مهدی قوام صفری، چاپ 1387 هـ.ش. مرکز چاپ و نشر دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، صفحات 7-8
- ↑ شرح بدایة الحکمة، مؤلف: علی شیروانی، ویرایش دوم، جلد اول، چاپ 13م سال 1400 هـ.ش.، انتشارات دارالفکر، پیشگفتار ویرایش نخست، صفحه 15
- ↑ شرح نهایة الحکمة، مؤلف: علی شیروانی، ویرایش دوم، جلد اول، چاپ 13م سال 1398 هـ.ش.، انتشارات دارالفکر، پیشگفتار، صفحه 19
- ↑ آیینه پژوهش، شماره ۱۴
- اصول فلسفه و روش رئالیسم[پیوند مرده]، سید محمد حسین طباطبایی
برای مطالعه بیشتر
[ویرایش]- قنبرعلی کرمانی (۱۳۷۳). کتابشناسی علامه طباطبایی. دانشگاه علامه طباطبایی.