ژئومکانیک
ژئومکانیک (به انگلیسی: Geomechanics) به مطالعهٔ رفتار مکانیکی خاک و سنگ می‌پردازد. این علم به دو شاخهٔ کلی مکانیک خاک و مکانیک سنگ تقسیم می‌شود. کاربرد عملی آن در تونل‌سازی، سدسازی، حفاری، سازه‌های سنگی و مهندسی نفت می‌باشد.[۱]
هم‌پوشانی با ژئوتکنیک[ویرایش]
بسیاری از جنبه‌های ژئومکانیک با مهندسی ژئوتکنیک هم‌پوشانی دارد. چرا که مهندسی ژئوتکنیک به بررسی مهندسی رفتار مصالح زمین و مخاطرات محتمل در رابطه با احداث سازه‌ها می‌پردازد. ابزارهای علمی مورد استفاده در مهندسی ژئوتکنیک علوم پایه‌ای نظیر مکانیک خاک پیشرفته، مکانیک سنگ، دینامیک خاک و زمین‌شناسی مهندسی و علوم کاربردی مرتبط نظیر پی سازی، تونل سازی، سدسازی و بهسازی خاک است. درضمن، مباحثی چون لرزه‌شناسی، مکانیک محیط‌های پیوسته، مکانیک شکست و مکانیک محیط‌های غیر پیوسته در ژئومکانیک وارد شده‌است.[۲][۳]
منابع[ویرایش]
- ↑ Jaeger, Cook, and Zimmerman (2008). Fundamentals of Rock Mechanics. Blackwell Publishing. ISBN 9780632057597.
- ↑ Chandramouli, P.N. (2014). Continuum Mechanics. Yes Dee Publishing Pvt Ltd. ISBN 9789380381398.
- ↑ «ABMS». web.archive.org. ۲۰۰۹-۰۹-۲۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ سپتامبر ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۷-۳۱.
 | این یک مقالهٔ خرد مکانیک است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |