پرش به محتوا

پلوتونوسن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پلوتونوسن
Molecular structure of plutonocene
شناساگرها
جی‌مول-تصاویر سه بعدی Image 1
  • [Pu].C1=CC=CC=CC=C1.C1=CC=CC=CC=C1

  • InChI=1S/2C8H8.Pu/c2*1-2-4-6-8-7-5-3-1;/h2*1-8H;/b2*۲-۱-,۳-۱-,۴-۲-,۵-۳-,۶-۴-,۷-۵-,۸-۶-,۸-۷-;
    Key: DFMONSHXBOWXGP-OGVMWVNQSA-N

خصوصیات
فرمول مولکولی C۱۶H۱۶Pu۱
جرم مولی ۴۵۲٫۳۶ g mol−1
شکل ظاهری بلورهای قرمز گیلاسی
انحلال‌پذیری در آب نامحلول، با آب واکنش ندارد
انحلال‌پذیری در کلروکربن‌ها کم محلول (ca. 0.5 g/L)
خطرات
خطرات اصلی خطر تشعشع ،ایجاد بخار ، سمی
به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
Infobox references

پلوتونوسن (به انگلیسی: Plutonocene), Pu(C۸H۸)۲ یک ترکیب آلی متشکل از یک اتم پلوتونیوم است که به صورت ساندویچی بین دو حلقه آنیون سیکلواکتاتتراانید (COT2-) قرار دارد. این ماده، به صورت جامد قرمز تیره و بسیار حساس به هوا است که به میزان کمی در تولوئن و کلروکربن‌ها محلول است.[۱][۲] پلوتونوسن عضو دسته اکتینوسن‌ها است که در آن آکتینیدها در حالت اکسایش ۴+ خود قرار دارند. اکتینوسن‌ها خود نوعی ترکیب متالوسن محسوب می‌شوند.

پلوتونوسن تا دهه ۱۹۸۰ به دلیل خطر قابل توجه تشعشع در مقایسه با اکتینوسن‌های دیگر مانند اورانوسن، کمتر مورد مطالعه قرار گرفته‌است.[۳][۴] در عوض، این ترکیب بیشتر موضوع مطالعات نظری مربوط به پیوند در مولکول بوده‌است.[۵]

منابع

[ویرایش]
  1. Karraker, David G.; Stone, John Austin; Jones, Erwin Rudolph; Edelstein, Norman (1970-08-01). "Bis(cyclooctatetraenyl)neptunium(IV) and bis(cyclooctatetraenyl)plutonium(IV)". Journal of the American Chemical Society. 92 (16): 4841–4845. doi:10.1021/ja00719a014. ISSN 0002-7863.
  2. Greenwood, Norman N.; Earnshaw, Alan (1997). Chemistry of the Elements (2nd ed.). Boston, Mass.: Butterworth-Heinemann. pp. 1278–1280. ISBN 978-0-08-037941-8.{{cite book}}: نگهداری یادکرد:تاریخ و سال (link)
  3. Windorff, Cory J.; Sperling, Joseph M.; Albrecht-Schönzart, Thomas E.; Bai, Zhuanling; Evans, William J.; Gaiser, Alyssa N.; Gaunt, Andrew J.; Goodwin, Conrad A. P.; Hobart, David E. (2020-09-21). "A Single Small-Scale Plutonium Redox Reaction System Yields Three Crystallographically-Characterizable Organoplutonium Complexes". Inorganic Chemistry. 59 (18): 13301–13314. doi:10.1021/acs.inorgchem.0c01671. ISSN 0020-1669. PMID 32910649.
  4. Apostolidis, Christos; Walter, Olaf; Vogt, Jochen; Liebing, Phil; Maron, Laurent; Edelmann, Frank T. (2017). "A Structurally Characterized Organometallic Plutonium(IV) Complex". Angewandte Chemie International Edition (به انگلیسی). 56 (18): 5066–5070. doi:10.1002/anie.201701858. ISSN 1521-3773. PMC 5485009. PMID 28371148. Archived from the original on 11 July 2021. Retrieved 4 April 2021.
  5. Kerridge, Andrew (2013-11-06). "Oxidation state and covalency in f-element metallocenes (M = Ce, Th, Pu): a combined CASSCF and topological study". Dalton Transactions (به انگلیسی). 42 (46): 16428–16436. doi:10.1039/C3DT52279B. ISSN 1477-9234. PMID 24072035.